Αθλητισμός για όλους: Γιατί δεν είναι ποτέ αργά να εντάξετε την άσκηση στη ζωή σας [vid]

“Ακόμα και άνθρωποι ηλικίας 100 ετών και άνω μπορούν να χτίσουν μυϊκή δύναμη”, λέει ο Δρ Edward Phillips, επίκουρος καθηγητής φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης στο Harvard Medical School. Ο Δρ Jonathan Bean, καθηγητής στο ίδιο τμήμα, περιγράφει την ιστορία ενός άνδρα 101 ετών που ήθελε να οδηγήσει μόνος του την αναπηρική του καρέκλα στο διάδρομο προκειμένου να διαβάσει μια εφημερίδα. Ο άνδρας ξεκίνησε ένα πρόγραμμα προπόνησης με βάρη. “Έφτασε στο σημείο όπου μπορούσε να χρησιμοποιήσει έναν περιπατητή για να κατεβεί και να διαβάσει την εφημερίδα του”, λέει ο Δρ Bean. Αυτό ξεπέρασε κατά πολύ τον αρχικό του στόχο. Είναι μια “ακραία” εικόνα, αλλά οπωσδήποτε ισχυρή. Κατά την άποψη του Δρ Bean: ποτέ δεν είναι πολύ αργά για να ξεκινήσετε να αθλείστε.

Τούτου λεχθέντος, αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν ορισμένα όρια στο πόσο μπορείτε να προχωρήσετε αναφορικά με τα προγράμματα άσκησεις ή τι προσδοκίες μπορείτε να έχετε για τα αποτελέσματα των προπονήσεων. “Οι προπονήσεις δεν πρόκειται να μετατρέψουν κάποιον στα 80, 90 ή 100 του σε σαραντάρη/α, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να γίνουν πιο δυνατοί και να βελτιώσουν την αντοχή τους”, λέει χαρακτηριστικά ο Δρ Bean.

Οι περιορισμοί είναι του νου και όχι του σώματος – κατά κύριο λόγο

Σήμερα, μόνο περίπου το 40% των Αμερικανών ενηλίκων λαμβάνει 150 λεπτά αερόβιας άσκησης – μέτριας έντασης – την εβδομάδα, το χαμηλότερο δηλαδή όριο που προτείνουν οι επίσημες οδηγίες στις ΗΠΑ. Την ίδια σιτγμή, πολλοί άνθρωποι που περπατούν ή κάνουν άλλου είδους αερόβιας άσκησης συχνά δεν πληρούν το δεύτερο κριτήριο της κυβερνητικής σύστασης: Προπόνηση δύο φορές την εβδομάδα. Μόνο το 20% των ενηλίκων επιτυγχάνει αυτόν τον στόχο, σύμφωνα με τον Δρ Phillips.

«Θυσιάζουμε τα υγιεστερά μας χρόνια χωρίς να κινούμαστε»

Συχνά αυτό που εμποδίζει τους ανθρώπους να κινούνται όσο θα έπρεπε είναι διανοητικής φύσης. “Μερικοί άνθρωποι υποθέτουν, πως στα 70 τους είναι αδύνατο να κάνουν σκι ή ποδηλασία, γιατί είναι πολύ μεγάλοι. Στην πραγματικότητα, δεν μπορούν, όχι επειδή φυσικά δεν θα μπορούσαν, αλλά επειδή έχουν πάρει την απόφαση ότι δεν μπορούν ψυχικά”, εξηγεί ο Δρ Phillips. “Ακόμη και μεταξύ εκείνων που ασκούνται, μπορεί να υπάρχει η ανησυχία ή η αίσθηση ότι δεν μπορούν να κάνουν ορισμένες ασκήσεις, γιατί δεν τους το επιτρέπει η ηλικία.”

Ακολουθεί βίντεο: