Πανδημία COVID: Οι ήπιες δεξιότητες έχουν μεγάλη ζήτηση μεταξύ των εργοδοτών, αλλά δεν είναι ανεπτυγμένες στους μαθητές μας Ακόμη και καθώς το κύμα της όμικρον υποχωρεί και οι Αμερικανοί προσπαθούν να επιστρέψουν στο φυσιολογικό, μπορούμε να δούμε κυματιστά αποτελέσματα από την πανδημία που θα μας συνοδεύουν για χρόνια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της πανδημίας σημαίνουν ότι δεν θα “επιστρέψουμε στην κανονικότητα” καθόλου. Στον τομέα της εκπαίδευσης των παιδιών μας, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε κάποιες αλλαγές που θα βελτιώσουν τα εκπαιδευτικά αποτελέσματα τόσο για τους μαθητές όσο και για τη χώρα μας.
Για παράδειγμα, όταν η μάθηση μετατοπίστηκε από τα σχολεία στα σπίτια, οι γονείς είχαν μια άποψη για την εκπαίδευση των παιδιών τους με πρωτοφανή σαφήνεια.
Οι γονείς πλέον ξέρουν όχι μόνο τι μαθαίνουν τα παιδιά τους, αλλά και τι δεν μαθαίνουν.
Όσον αφορά την προετοιμασία των μαθητών για επιτυχία στο κολέγιο, στη σταδιοδρομία τους ή στους ρόλους τους ως ενημερωμένοι πολίτες, αποτυγχάνουμε τρομερά – οι ΗΠΑ παραμένουν στη 13η θέση παγκοσμίως όσον αφορά την ποιοτική εκπαίδευση.
Για χρόνια, οι ηγέτες των επιχειρήσεων και οι γονείς αμφισβήτησαν εάν οι μαθητές αποφοιτούσαν από το γυμνάσιο με τις δεξιότητες που απαιτούνται για να επιτύχουν στο κολέγιο και όχι μόνο.
Οι ερωτήσεις γύρω από αυτό το κενό δεξιοτήτων δεν αφορούσαν τις σκληρές δεξιότητες ή τη γνώση περιεχομένου, αλλά μάλλον τις ανθεκτικές ήπιες δεξιότητες.
Πολλοί εργοδότες δυσκολεύονται να βρουν υποψηφίους που ξεχωρίζουν λόγω της έλλειψης soft skills, και αυτό εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για τους υπεύθυνους προσλήψεων σήμερα, ειδικά καθώς εξετάζουν υποψηφίους που βγαίνουν από την πανδημία.
Εδώ είναι το θέμα: Οι δεξιότητες που αναζητούνται περισσότερο από τις επιτροπές επιλογής υποτροφιών, τα γραφεία εισαγωγής πανεπιστημίων και τους εργοδότες σπάνια διδάσκονται απευθείας στα σχολεία.
Σε μια πρόσφατη μελέτη, επτά από τις 10 δεξιότητες εργασίας που ζητήθηκαν περισσότερο στις αγγελίες εργασίας ήταν ανθεκτικές δεξιότητες – και η ηγεσία και η επικοινωνία ήταν οι δεξιότητες με τη μεγαλύτερη ζήτηση. Η μελέτη υποστηρίζει ότι «η μακροπρόθεσμη επιτυχία της οικονομίας μας, το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της χώρας μας και η εθνική μας ασφάλεια απαιτούν βελτίωση των εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων».
Αυτό υποδηλώνει ότι είναι απαραίτητο για τους μαθητές όχι μόνο να κατακτήσουν το σχολικό μάθημα, αλλά να καλλιεργήσουν ενεργά τις δεξιότητες που θα τους εξυπηρετήσουν στο κολέγιο και στον χώρο εργασίας. Γνωρίζουμε ότι για να είμαστε επιτυχημένοι σε οτιδήποτε απαιτεί πολλή σκληρή δουλειά και αφοσίωση, και όμως στέλνουμε το μέλλον μας στον πραγματικό κόσμο δραστικά απροετοίμαστοι.
Οι νέοι απόφοιτοι κυριολεκτικά δεν έχουν την πολυτέλεια να υιοθετήσουν μια νοοτροπία «μαθαίνω όσο πηγαίνω» όταν πρόκειται να αναπτύξουν αυτά τα βασικά χαρακτηριστικά.
Τα ανθεκτικά soft skills είναι βασικός παράγοντας πρόβλεψης για την επιτυχία και τη μακροπρόθεσμη επιτυχία σταδιοδρομίας.
Γιατί λοιπόν να περιμένετε να αρχίσετε να τα αναπτύσσετε;
Η πανδημία έχει επιδεινώσει αυτές τις μακροχρόνιες ανησυχίες σχετικά με το χάσμα των ήπιων δεξιοτήτων.
Αυτό συμβαίνει επειδή τα παιδιά μας έχασαν ένα κρίσιμο στοιχείο της εκπαίδευσής τους που είναι αναπόσπαστο για την καλλιέργεια ήπιων δεξιοτήτων και ηγεσίας – εξωσχολικές δραστηριότητες και ευκαιρίες μάθησης. Στην πραγματικότητα, είναι πέρα από την τάξη όπου πολλές από αυτές τις βασικές δεξιότητες μαθαίνονται συχνά.
Οι εξωσχολικές δραστηριότητες όπως αθλήματα, κατασκηνώσεις, σύλλογοι, ομιλία και συζήτηση και άλλα προσφέρουν στα παιδιά την ευκαιρία να αναδειχθούν ως ηγέτες και να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους ως επικοινωνιολόγοι. Τα παιδιά που συμμετείχαν σε εξωσχολικά μαθήματα είχαν καλύτερους βαθμούς, καλύτερη παρακολούθηση και γενικά καλύτερη ευημερία.
Χωρίς αυτά τα προγράμματα στην πλήρη δυναμικότητά τους, αυτή η γενιά φοιτητών έχασε τις εμπειρίες ηγεσίας που απαιτούνται για την επιτυχία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τελικά το εργατικό δυναμικό.
Η έλλειψη ευκαιριών προσωπικής ηγεσίας έχει επίσης παραμορφώσει αυτή τη γενιά μαθητών γυμνασίου την αντίληψη των σημαντικών ήπιων δεξιοτήτων.
Μόνο το 3% των μαθητών γυμνασίου εκτιμά σήμερα την ηγεσία ως απαραίτητη δεξιότητα, ενώ στην πραγματικότητα είναι μια από τις δεξιότητες με τις περισσότερες απαιτήσεις που αναζητούν οι εργοδότες και τα κολέγια.
Αυτή η νοοτροπία δεν θα τους εξυπηρετήσει καλά όταν περάσουν από το στάδιο της αποφοίτησης και ξεκινήσουν το επόμενο στάδιο.
Το κλειδί είναι να μεταδώσει αυτές τις ικανότητες πολύ πριν από το πανεπιστήμιο, όχι μετά το γεγονός στη μέση της αναζήτησης εργασίας τους.
Θα ζητούσατε από έναν παίκτη του μπέιζμπολ να μάθει να παίζει καθώς κατευθύνεται σε ένα πρωτάθλημα δοκιμής;
Όχι, χρειάζονται χρόνια εξάσκησης για να κατακτήσεις μια τέχνη. Το ίδιο ισχύει και για τις δεξιότητες που θα οδηγήσουν στην επιτυχία στο σχολείο και σε όλη τη ζωή. Αυτές οι δεξιότητες πρέπει να εδραιωθούν και να ασκηθούν από νεαρή ηλικία, προκειμένου να προετοιμαστούν τα παιδιά μας για επιτυχία.
Δυστυχώς, η απουσία διαμορφωτικών προγραμμάτων μετά το σχολείο έχει καθυστερήσει την ανάπτυξή τους σε αυτούς τους τομείς. Εκεί βλέπουμε μια ευκαιρία.
Για χρόνια το Ίδρυμα Reagan προσφέρει βραβευμένα προγράμματα που επικεντρώνονται στην ανάπτυξη της επόμενης γενιάς ελκυστικών και ενημερωμένων νέων ηγετών.
Τώρα, σκοπεύουμε να πάρουμε όσα μάθαμε για την ανάπτυξη ηγεσίας και επικοινωνίας και να τα προσφέρουμε σε οποιονδήποτε μαθητή στη χώρα. Πιστεύουμε ότι μπορούμε να βοηθήσουμε τη χώρα μας και το μέλλον μας παρέχοντας λύσεις ηλεκτρονικής μάθησης για να καλύψουμε αυτά τα κενά ήπιων δεξιοτήτων που έχουν διευρύνει το κλείσιμο σχολείων. Μπορούμε να βασιστούμε στην προσβασιμότητα της εξ αποστάσεως μάθησης για να βοηθήσουμε τους μαθητές να γεφυρώσουν αυτά τα κενά με τον δικό τους ρυθμό και με δική τους βούληση. Ως εκπαιδευτικός και ως πατέρας, θέλω τα παιδιά μου να μπορούν να απαντούν ουσιαστικά και με σιγουριά στην προτροπή, «Πες μας για μια εποχή που ήσουν επιτυχημένος ηγέτης», όταν έρθει η ώρα να δουλέψουν για τις αιτήσεις τους στο κολέγιο.
Δεν θέλω να ρίχνουν χωρίς νόημα τις μεταγραφές τους στα σχολεία και να ελπίζουν για το καλύτερο. Θέλω η εμπιστοσύνη τους να αντικατοπτρίζεται από τη σελίδα και πέρα στον πραγματικό κόσμο, όχι να βασίζεται αποκλειστικά σε μια αριθμητική μέτρηση. Το να διαμορφώνουμε τα παιδιά μας σε ηγέτες θα πρέπει να είναι το πρότυπο, όχι το ακραίο.
Οι γονείς πρέπει να ενσωματώσουν προληπτικά εναλλακτικά προγράμματα στις ήπιες δεξιότητες για να συμπληρώσουν το βασικό πρόγραμμα σπουδών του παιδιού τους – επειδή η ανάγκη για νέους ηγέτες με νοοτροπία του πολίτη δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη.