Σύνδρομο Καλού Παιδιού: Μήπως όταν λέμε ότι «αυτό είναι καλό παιδί», εννοούμε πως είναι βολικό και δε φέρνει πολλές αντιρρήσεις; Μήπως τελικά με τον όρο αυτό τείνουμε να περιγράφουμε ένα άτομο υποχωρητικό και υπάκουο, που θα μας κάνει τα χατίρια ή ακόμη και τα θελήματα; Μήπως είναι εκείνο το πλάσμα που είναι πάντα διαθέσιμο; Φαίνεται πως στην επιστήμη της ψυχολογίας, το να αποκαλεί κάποιος το παιδί του ή κάποιον άλλο «καλό παιδί», είναι κάπως ανησυχητικό. Τι είναι λοιπόν το Σύνδρομο του καλού παιδιού;
Το άτομο με το ΣΤΚΠ δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τις πραγματικές του ανάγκες. Το σημαντικότερο για εκείνο είναι να ικανοποιεί τις ανάγκες των άλλων. Αυτό του έμαθαν να κάνει και αυτό συνεχίζει και ως ενήλικας να κάνει. Κάποιες φορές, δε συνειδητοποιεί τη συμπεριφορά του, αλλά μπορεί να περνά περιόδους μελαγχολίας, να έχει πολλές ψυχολογικές μεταπτώσεις ή άγχος που εκδηλώνεται και με κρίσεις πανικού.
Σύμφωνα με την ψυχολόγο, Σάντυ Κουτσοσταμάτη τα 10 χαρακτηριστικά του ατόμου με το Σύνδρομο του καλού παιδιού είναι τα εξής:
- Δύσκολα λέει «όχι» και όταν το κάνει νιώθει ενοχές.
- Δυσκολεύεται να θέσει τα όρια του. Κάποιες φορές νομίζει ότι είναι κακό να θέτουμε όρια.
- Έχει πολλές απαιτήσεις από τον εαυτό του, με αποτέλεσμα να αγχώνεται έντονα.
- Εάν αδικηθεί, θεωρεί πως φταίει το ίδιο και ψάχνει να βρει που έχει κάνει λάθος.
- Αισθάνεται πως οι άνθρωποι δεν το σέβονται όσο τους σέβεται εκείνο.
- Νιώθει πως δεν επιτρέπεται να θυμώνει και ούτε να δημιουργεί αντιπάθειες.
- Αποφεύγει τις συγκρούσεις.
- Προσπαθεί να μη δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα στους άλλους.
- Δε ζητάει. Νιώθει πολύ άβολα να ζητήσει. Έχει μάθει ότι είτε εάν ζητήσει δε θα πάρει, είτε πως εκείνος που ζητάει γίνεται βάρος για τους άλλους.
- Έχει μάθει ότι το αγαπούν υπό προϋποθέσεις και όρους. Μόνο αν είναι «καλό παιδί» αξίζει αγάπη και εκτίμηση.
Σημείωση για τους γονείς
Είναι σημαντικό οι γονείς να αποδέχονται τα συναισθήματα του παιδιού όπως την οργή, τη στενοχώρια, το θυμό, την απογοήτευση. Δεν είναι κακό παιδί όταν θυμώνει. Φυσικά, δε χρειάζεται να συναινείς στο να σε βρίζει. Όμως ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό ανθρώπινο συναίσθημα και έχει δικαίωμα να τον εκφράζει. Ο γονέας δεν είναι ο ισχυρός, αυτός που πρέπει να λέει και το παιδί να το υπακούει. Είναι εκείνος που είναι κοντά στο παιδί και το παρακολουθεί να βιώνει τα συναισθήματά του, βοηθώντας το να τα αναγνωρίζει, να τα αποδέχεται, αλλά και να τα εκφράζει με σεβασμό στους άλλους.
Ζούμε τη ζωή μας για εμάς και έχουμε το δικαίωμα να τη ζήσουμε όπως νιώθουμε. Φυσικά χωρίς να βλάπτουμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Δε θα γίνεις «κακιά» λοιπόν εάν αρχίσεις να λες «όχι». Εάν αρχίσεις να ζητάς, εάν αρχίσεις να μιλάς γι’ αυτά που νιώθεις, εάν βάλεις τα όρια σου και εάν επιλέγεις εσύ το πώς θα ζεις τη ζωή σου.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
