Η εφηβεία θυμίζει σε πολλούς γονείς τα νηπιακά χρόνια, με θυελλώδεις διαθέσεις, αυξημένη ευαισθησία, ένταση και εσωτερικές διαμάχες μεταξύ της ανάγκης για αυτονομία και της ανάγκης για σύνδεση. Η διαφορά είναι ότι οι έφηβοι πλησιάζουν την ενηλικίωση με αυξανόμενες ευθύνες και υψηλότερες προσδοκίες. Μπορεί να είναι μια δύσκολη περίοδος γενικά, αλλά είναι απίστευτα σημαντική για την ανάπτυξη του εγκεφάλου τους. Σε αυτή την ηλικία έχουν ανάγκη να επικοινωνούν με τους συνομηλίκους τους και με τον κόσμο γύρω τους και αρχίζουν να νοιάζονται βαθιά για κοινωνικούς σκοπούς και αφηρημένες αρχές όπως η αλήθεια και η δικαιοσύνη.
Πολλοί γονείς περιμένουν από τους εφήβους να είναι σε θέση να ελέγχουν πλήρως τα συναισθήματά τους. Αλλά αυτό δεν είναι ακόμη δυνατό λόγω των ορμονικών αλλαγών, του σχολικού και οικογενειακού στρες και του γεγονότος ότι ο εγκέφαλος δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί πλήρως, ιδίως στους τομείς της κρίσης, της συλλογιστικής και της επίλυσης προβλημάτων. Αυτό το τμήμα του εγκεφάλου, ο προμετωπιαίος φλοιός, δεν αναπτύσσεται πλήρως μέχρι την ηλικία των 25 ετών.
4 υποτιμημένες πτυχές της εφηβείας
- Η συναισθηματική σπίθα προέρχεται από τη σύγκρουση των συναισθηματικών και σκεπτόμενων περιοχών του εγκεφάλου των εφήβων. Αυτό τους δίνει την ικανότητα να ζουν τη ζωή στο έπακρο, με πάθος και σκοπό, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει στους εφήβους κυκλοθυμία ή υπερευαισθησία.
- Η κοινωνική δέσμευση είναι προϊόν της μετατόπισης στην εφηβεία από τη γονική επιρροή προς την επιρροή των συνομηλίκων. Οι γονείς γενικά το φοβούνται αυτό, βλέποντας τους κινδύνους της πίεσης των συνομηλίκων. Αλλά προετοιμάζει τα παιδιά για βαθιές και ουσιαστικές σχέσεις σε όλους τους τομείς στο μέλλον.
- Η αναζήτηση νέων εμπειριών μπορεί να οδηγήσει τους εφήβους να αναλαμβάνουν ρίσκα. Αλλά τους παρέχει επίσης το θάρρος που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν τον έξω κόσμο.
- Σε αντίθεση με τους ενήλικες, οι έφηβοι είναι πιο ανοιχτοί στη δημιουργική εξερεύνηση σε νέες ιδέες.