Την “προσήκουσα”, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην απόφαση, ποινή της οριστικής απόλυσης επέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας σε διευθύντρια παιδιατρικής κλινικής νοσοκομείου του Αιγαίου, η οποία ευθύνεται για ανθρωποκτονία από αμέλεια σε βάρος ενός 7χρονου αγοριού.
Η διευθύντρια, όπως προκύπτει από το φάκελο της υπόθεσης, έδωσε δεκαπλάσια από την προβλεπόμενη δόση αντίδοτου στο ανήλικο αγόρι, με αποτέλεσμα μέσα σε τρεις ημέρες να πεθάνει από εγκεφαλικό οίδημα.
Το τραγικό περιστατικό σημειώθηκε το Σεπτέμβριο του 2000. Τότε ο 7χρονος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, καθώς είχε πιει το περιεχόμενο ενός φιαλιδίου Depon.
Η γιατρός χορήγησε στον ανήλικο ενδοφλεβίως ως αντίδοτο το φάρμακο Parvolex, ωστόσο, δεν υπολόγισε σωστά το βάρος του ασθενούς ούτε τις δόσεις του αντίδοτου, οι οποίες, όπως αποδείχτηκε, ήταν δεκαπλάσιες των προβλεπομένων.
Αποτέλεσμα ήταν ο 7χρονος να υποστεί αλλεργικό σοκ και να μεταφερθεί εσπευσμένα στην Αθήνα στο νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία», με συμπτωματα γενικευμένων σπασμών και σημαντικό οίδημα στον εγκέφαλο και τελικά να επέλθει ο θάνατός του.
Το πειθαρχικό συμβούλιο των ιατρών του ΕΣΥ έκρινε αρχικά αθώα την γιατρό και διευθύντρια της παιδιατρικής κλινικής.
Αντίθετα, το Τριμελές Εφετείο Αιγαίου κήρυξε, το 2006, ένοχη τη γιατρό για ανθρωποκτονία από αμέλεια επιβάλοντάς της ποινή φυλάκισης 12 μηνών με τριετή αναστολή.
Κατά την κρίση του ποινικού δικαστηρίου η γιατρός όφειλε να διαβάσει με ιδιαίτερη προσοχή τις οδηγίες χρήσεως του αντίδοτου φαρμάκου σε συνδυασμό με το βάρος του παιδιού.
Μετά από αυτή την καταδικαστική απόφαση – επικυρώθηκε το 2008 από τον Άρειο Πάγο – το 2009, ο υπουργός Υγείας έβγαλε από το αρχείο τον πειθαρχικό φάκελο της διευθύντριας και ζήτησε την επανάληψη της πειθαρχικής διαδικασίας.
Το πειθαρχικό συμβούλιο αυτή τη φορά επέβαλε στη διευθύντρια, κατά πλειοψηφία, την πειθαρχική ποινή της προσωρινής παύσης ενός έτους.
Κατά της απόφασης αυτής προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, διαφωνώντας ως προς την ποινή που επέβαλε το πειθαρχικό συμβούλιο, καθώς είχε την άποψη ότι έπρεπε να επιβληθεί στη διευθύντρια η ποινή της οριστικής παύσης.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας με την υπ’ αριθμ. 329/2012 απόφασή τους έκριναν ότι προσήκουσα είναι η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης. Κι αυτό γιατί η διευθύντρια υπέπεσε στο πειθαρχικό παράπτωμα της ατελούς εκπλήρωσης των καθηκόντων της, σε συνδυασμό με το βαθμό υπαιτιότητάς της και τη θέση ευθύνης που κατείχε.