Δύο νέες μελέτες που έγιναν από του επιστήμονες στο εργαστήριο Dimitroff, μαζί με συνεργάτες τους από το Imperial College London, και οι οποίες δημοσιεύτηκαν πρόσφατα δύο άρθρα του περιοδικού Nature Communications, αποκάλυψαν πώς ένα ιδιόμορφο μόριο είναι αυτό που επιδρά στον τρόπο με τον οποίο τα κύτταρα που παράγουν αντισώματα αναπτύσσονται και λειτουργούν, καθώς επίσης και πώς τα κανονικά μελανοκύτταρα προοδευτικά γίνονται κακοήθεια μελανώματος.
Όπως ανάφερε ο Charles Dimitroff, PhD, του Τμήματος Δερματολογίας στο Γυναικείο νοσοκομείο του Brigham, τα ευρήματα αυτά, σχετικά με τη βασική ανοσολογία και την ανάπτυξη του μελανώματος προέρχονται από εντελώς διαφορετικές ερευνητικές περιοχές, αν και έχουν διασταυρωθεί μόνο εργαστηριακά.
Το εργαστήριο Dimitroff, μαζί με συνεργάτες του από το Imperial College London, στα άρθρα που δημοσιεύθηκαν, περιγράφουν τα νέα ευρήματα σχετικά με τους υδατάνθρακες κυτταρικής επιφάνειας («γλυκάνες») που ρυθμίζουν τη λειτουργία των ανθρώπινων κυττάρων Β και την εξέλιξη του ανθρώπινου μελανώματος – δύο επιστημονικές περιοχές που φαινομενικά βρίσκονται στα αντίθετα άκρα του ερευνητικού φάσματος.
Όπως λένε, κατά τη διάρκεια μιας πενταετούς περιόδου στο εργαστήριο Dimitroff, οι Nicholas Giovannone, PhD και Jenna Geddes Sweeney, PhD, οι οποίοι διερευνούν σε παγκόσμιο επίπεδο τα χαρακτηριστικά της γλυκάνης των ανθρώπινων κυττάρων Β σε διάφορα στάδια διαφοροποίησης και φυσιολογικών και κακοήθων μελανοκυττάρων, διαπίστωσαν ότι το χαρακτηριστικό γνώρισμα της γλυκάνης γνωστό ως αντιγόνο ομάδας Ι έπαιζε κεντρικό ρόλο στις διεργασίες διαμεσολάβησης που ρυθμίζουν τόσο την σηματοδότηση / ενεργοποίηση των ανθρώπινων κυττάρων Β όσο και την επιθετικότητα του μελανώματος.
Ωστόσο, το πώς ακριβώς πως αυτά τα χαρακτηριστικά του αντιγόνου Ι επηρεάζουν τη διαφοροποίηση των κυττάρων Β και την ανοοαπόκριση ή την πρόοδο στην εξέλιξη του μελανώματος, βρίσκονται ακόμα υπό έντονη διερεύνηση και πιθανόν να αποκαλύψουν νέους στόχους για ανοσοτροποποίηση ή αντικαρκινικές θεραπείες.