Δερματολογία

Νέα επιστημονικά δεδομένα για τις δερματικές φλεγμονές

Νέα επιστημονικά δεδομένα για τις δερματικές φλεγμονές
Η διάγνωσή της καθυστερεί ακόμη και χρόνια, καθώς τα συμπτώματά της μπερδεύουν, με τους πάσχοντες να τα αποδίδουν σε άλλα πιο συχνά νοσήματα. Κι όμως, σύμφωνα με εκτιμήσεις, προσβάλλει το 1% του πληθυσμού παγκοσμίως, με συχνότερα θύματα τις γυναίκες, οι οποίες αφήνουν τη νόσο μοιραία να εξελίσσεται. Η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα είναι μια χρόνια νόσος του […]

Η διάγνωσή της καθυστερεί ακόμη και χρόνια, καθώς τα συμπτώματά της μπερδεύουν, με τους πάσχοντες να τα αποδίδουν σε άλλα πιο συχνά νοσήματα. Κι όμως, σύμφωνα με εκτιμήσεις, προσβάλλει το 1% του πληθυσμού παγκοσμίως, με συχνότερα θύματα τις γυναίκες, οι οποίες αφήνουν τη νόσο μοιραία να εξελίσσεται.

Η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα είναι μια χρόνια νόσος του δέρματος που χαρακτηρίζεται από φλεγμονώδεις βλάβες στις πτυχές του δέρματος. Αυτές οι φλεγμονώδεις βλάβες περιλαμβάνουν επώδυνα οζίδια και αποστήματα και εντοπίζονται εκεί όπου βρίσκονται οι αποκρινείς ιδρωτοποιοί αδένες.

Τα πρώτα συμπτώματά της εμφανίζονται σε άτομα ηλικίας από 12 έως 25, ενώ πάσχοντες είναι οι ενήλικοι στις παραγωγικές ηλικίες 25 έως 55, με συχνότερη εντόπιση της νόσου στη γεννητική χώρα και στους γλουτούς. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της πρώτης πανελλήνιας έρευνας για τη συγκεκριμένη δερματολογική πάθηση, ο κανόνας ισχύει και στη χώρα μας καθώς περισσότεροι από τρεις στους δέκα ασθενείς δεν έχουν επισκεφτεί γιατρό, παρότι τα συμπτώματα τους ταλαιπωρούν επί δύο και πλέον έτη.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον καθηγητή Δερματολογίας – Αφροδισιολογίας ΕΚΠΑ και πρόεδρο της Ελληνικής Δερματολογικής και Αφροδισιολογικής Εταιρείας (ΕΔΑΕ) Δημήτρη Ρηγόπουλο σε δείγμα ανδρών και γυναικών από όλη την Ελλάδα (το 54% στην Αθήνα), ηλικίας 35-44. «Τόσο στο σύνολο του δείγματος όσο και στους διαγνωσμένους το 65% έπασχε από μέτρια (προσβολή περισσότερης της μίας περιοχής με 3 έως 5 εξάρσεις τον χρόνο, ουλές και μέτρια επίδραση στην ποιότητα ζωής) έως σοβαρή νόσο (έντονα συμπτώματα, εξάρσεις και ουλές και επηρεασμένη ποιότητα ζωής).

Μόνο το 30% του δείγματος όμως ήξερε τη σωστή αιτία της νόσου, ενώ οι υπόλοιποι την απέδιδαν σε άλλες αιτίες, όπως ερεθισμό, ακατάλληλα ρούχα και θυλακίτιδα» σημειώνει ο καθηγητής. Κι όμως, αναλόγως της σοβαρότητας της εμφάνισης της ασθένειας, παρατηρείται αρνητική επίδραση στην ποιότητα ζωής του ασθενούς, αύξηση στις συννοσηρότητες, στη χρήση φαρμάκων και παραφαρμακευτικών, στα χειρουργεία, στις επισκέψεις σε ιατρό και στις νοσηλείες.