Ειδικότερα, μια έκθεση από την Αγγλία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τροφές που περιέχουν ανθεκτικό άμυλο έχουν μια σειρά από οφέλη για την υγεία χωρίς γνωστές επιβλαβείς παρενέργειες. Ερευνητές από το British Nutrition Foundation λένε ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα, αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτά τα άμυλα μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να τρώνε λιγότερο και να βελτιώσουν την υγεία του εντέρου και τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα.
Πώς βοηθούν οι αμυλούχες τροφές
Οι ερευνητές εξηγούν ότι το ανθεκτικό άμυλο δεν αφομοιώνεται στο λεπτό έντερο. Αντίθετα, ζυμώνεται στο παχύ έντερο, παράγοντας σύντομες αλυσίδες λιπαρών οξέων και γίνεται, στην ουσία, μια μορφή ίνας. Αυτές οι όξινες αλυσίδες λειτουργούν ως πηγή ενέργειας για τα κύτταρα του παχέος εντέρου. Η αύξηση των λιπαρών οξέων στο παχύ έντερο βοηθά στην πρόληψη της ανάπτυξης μη φυσιολογικών κυττάρων. Η Stacey Lockyer, επιστήμονας διατροφής στο ίδρυμα, σημειώνει ότι υπάρχουν «συνεπείς ενδείξεις ότι η κατανάλωση ανθεκτικού αμύλου αντί των εύπεπτων υδατανθράκων μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα». Αυτή η αλληλεπίδραση θα μπορούσε να έχει ένα πιθανό όφελος για άτομα με διαβήτη τύπου 2. Επιπλέον, προσθέτει η Lockyer, υπάρχουν ενδείξεις ότι το ανθεκτικό άμυλο μπορεί να βελτιώσει την υγεία του εντέρου καθώς και να μειώσει την πείνα μετά το γεύμα διεγείροντας την απελευθέρωση των ορμονών του εντέρου που καταστέλλουν την όρεξη.
Ορισμένες μορφές ανθεκτικού αμύλου εμφανίζονται φυσικά σε τρόφιμα όπως οι πατάτες, οι μπανάνες και τα δημητριακά. Ανθεκτικό άμυλο μπορεί επίσης να σχηματιστεί φυσικά, όταν τα αμυλούχα τρόφιμα όπως οι πατάτες και τα ζυμαρικά μαγειρεύονται και μετά ψύχονται. Η τακτική κατανάλωση αυτών των τύπων αμυλούχων τροφών, μαζί με άφθονα φρούτα, λαχανικά και ξηρούς καρπούς, μπορεί να βελτιώσει την υγεία. «Γνωρίζουμε ότι η επαρκής πρόσληψη διαιτητικών ινών συνολικά είναι σημαντική για την επίτευξη μιας υγιεινής, ισορροπημένης διατροφής και μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης μιας σειράς χρόνιων ασθενειών, όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου, ο διαβήτης τύπου 2 και οι καρδιακές παθήσεις», λέει η Lockyer.