Κορωνοϊός πλάσμα: Μελέτη για τη χρήση του πλάσματος για τον Covid-19. Το πλάσμα που λαμβάνεται από το αίμα των ανθρώπων που έχουν αναρρώσει από το Covid-19 και έχει δοθεί σε άτομα που είναι άρρωστα με τη νόσο δεν μειώνει τις πιθανότητές τους να αρρωστήσουν σοβαρά ή να πεθάνουν, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Τα ευρήματα προέρχονται από μία από τις πρώτες κλινικές δοκιμές που ανέφεραν τις επιπτώσεις του αναρρωμένου πλάσματος, το οποίο έχει λάβει έγκριση έκτακτης ανάγκης σε χώρες όπως η Ινδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ως πιθανή θεραπεία για ασθενείς με μέτριο Covid-19, ιδιαίτερα σε μέρη όπου η εργαστηριακή ικανότητα είναι περιορισμένη, η μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε ολόκληρη την Ινδία και δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό BMJ Friday κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «το αναρρωτικό πλάσμα έδειξε περιορισμένη αποτελεσματικότητα».
Όμως, οι ερευνητές δήλωσαν ότι μελλοντικές μελέτες θα μπορούσαν να διερευνήσουν τη χρήση μόνο πλάσματος με υψηλά επίπεδα εξουδετερωτικών αντισωμάτων για να δουν αν αυτό θα μπορούσε να είναι πιο αποτελεσματικό. Με λίγες ωφέλειμες θεραπείες και χωρίς θεραπεία ή εμβόλιο, τα έθνη προσπαθούν να βρουν τρόπους να αμβλύνουν τη σοβαρότητα του νέου κοροναϊού. Μία ιδέα ήταν η συλλογή των ανακτηθέντων αντισωμάτων των ασθενών, τα οποία επιπλέουν στο πλάσμα – το υγρό συστατικό του αίματος – και έπειτα το εγχύουν στο αίμα κάποιου που καταπολεμά τη μόλυνση. Η τεχνική δοκιμάστηκε για πρώτη φορά κατά της διφθερίτιδας το 1892 και αποδείχθηκε ότι βοηθά στην επιτάχυνση της αποκατάστασης από τον Έμπολα και το SARS, η οποία προκαλείται από την ίδια οικογένεια παθογόνων με το νέο κοροναϊό.
Μελέτες παρατήρησης που διεξήχθησαν πρόσφατα υποδηλώνουν ότι το αναρρωτικό πλάσμα θα μπορούσε να είναι ευεργετικό. Αλλά σε μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή σε δεκάδες δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία σε ολόκληρη την Ινδία, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι απέτυχε να μειώσει τη θνησιμότητα ή να σταματήσει την εξέλιξη σε σοβαρό Covid-19 σε ασθενείς με μέτρια ασθένεια. Μετά από 28 ημέρες, 44 (19 τοις εκατό) των συμμετεχόντων στην ομάδα πλάσματος και 41 (18 τοις εκατό) στην ομάδα ελέγχου προχώρησαν σε σοβαρή ασθένεια ή πέθαναν από οποιαδήποτε αιτία. Όταν περιόρισαν τη σύγκριση σε ασθενείς που έλαβαν πλάσμα με ανιχνεύσιμα επίπεδα αντισωμάτων, τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια, ανέφεραν οι συγγραφείς. Ωστόσο, διαπίστωσαν ότι η χρήση αναρρωτικού πλάσματος φάνηκε να βελτιώνει την επίλυση της δύσπνοιας και της κόπωσης και οδήγησε σε υψηλότερη μετατροπή σε αρνητικό αποτέλεσμα για τον ιό – ένα σημάδι ότι εξουδετερώθηκε από αντισώματα – μετά από 7 ημέρες.
Η δοκιμή “ήταν μια αυστηρά τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη για ένα θέμα τεράστιας παγκόσμιας σημασίας”, δήλωσε η επιστήμονας δημόσιας υγείας Elizabeth Pathak σε ένα ξεχωριστό σχόλιο που δημοσιεύθηκε επίσης στο BMJ. Ωστόσο, τα αποτελέσματα χαιρετίστηκαν με προσοχή από εκπρόσωπο της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας της Βρετανίας, η οποία βρίσκεται επίσης στη διαδικασία διεξαγωγής μεγάλων, τυχαιοποιημένων δοκιμών ελέγχου του αναρρωμένου πλάσματος. Εκπρόσωπος του τμήματος αίματος και μεταμοσχεύσεων NHS είπε ότι η ινδική δοκιμή είχε χρησιμοποιήσει δωρεές με επίπεδα αντισωμάτων περίπου έξι έως 10 φορές χαμηλότερα από ό, τι στη Βρετανία.
“Υπάρχουν άλλες πολλά υποσχόμενες ενδείξεις ότι οι αναρτήσεις στο πλάσμα με υψηλά επίπεδα αντισωμάτων θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα αποτελέσματα των ασθενών”, δήλωσε ο εκπρόσωπος, προσθέτοντας ότι τα αποτελέσματα από δοκιμές με αυτά τα υψηλότερα επίπεδα αντισωμάτων “θα πρέπει να παρέχουν σαφείς απαντήσεις”.