Το γερασμένο πλέον Εθνικό Σύστημα Υγείας, το οποίο δημιουργήθηκε την δεκαετία του ’80 αποτελώντας σπουδαία καινοτομία είναι σήμερα κατά κοινή παραδοχή ακριβό και ασύμφορο, γεγονός που δείχνει ότι απαιτούνται άμεσα μεταρρυθμίσεις για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του και να υπηρετεί τον ασθενή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Της Νικολέτας Ντάμπου
Tην δεκαετία του ‘ 80 πραγματοποιήθηκε η νομοθέτηση του ΕΣΥ και η ίδρυση των κέντρων Υγείας . Την δεκαετία του ‘90 ιδρύθηκαν τα 7 μεγάλα περιφερειακά τριτοβάθμια νοσοκομεία( Ντελόρ 2) , τα οποία συνέβαλαν στην αναβάθμιση της νοσοκομειακής περίθαλψης και στην στήριξη των ασθενών της επαρχίας και στην υγειονομική αυτοδυναμία της περιφέρειας . Από το 2000 και μετά έγινε το επόμενο μεγάλο βήμα για την μεταρρύθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με την δημιουργία των Υγειονομικών Περιφερειών και την πραγματοποίηση των πρώτων προσλήψεων μάνατζερ στα δημόσια νοσοκομεία .
Το 2011 η ίδρυση και λειτουργία του ΕΟΠΥΥ αλλά και η ενοποίηση της πολιτικής φαρμάκου και η εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης ήλεγξαν την φαρμακευτική δαπάνη. Ο συνδυασμός με ένα σύγχρονο μοντέλο διοίκησής, οργάνωσης και κοστολόγησης υπηρεσιών, αποτέλεσαν τις πιο σημαντικές τομές στην πολιτική υγείας την περίοδο του 2010 – 2012. Σήμερα λοιπόν, σαράντα χρόνια μετά από την δημιουργία του ΕΣΥ, χρειάζονται επειγόντως μεταρρυθμιστικές τομές και αναδιοργάνωση των υπηρεσιών υγείας με καινοτόμες λύσεις και αποτελεσματικές συνέργειες.
Η πανδημία του κορωνοϊού ανέδειξε με ένταση τις αδυναμίες ,καθυστερήσεις και τις στρεβλώσεις του ΕΣΥ ανοίγοντας τον δρόμο των αναγκαίων αλλαγών . Η επιπλέον χρηματοδότηση από τον αναπτυξιακό ταμείο της ΕΕ θα συμβάλλει στην υλοποίηση της μεταρρύθμισης του συστήματος υγείας της χώρας μας. Οι πιο σημαντικές και επείγουσες μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να είχαν πραγματοποιηθεί αρκετά χρόνια πριν, περιλαμβάνουν κατ’ αρχάς, την ολοκληρωμένη λειτουργία των δικτυών της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας . Επίσης, είναι απαραίτητη η αναδιοργάνωση των νοσοκομείων και η αναδιάταξη του νοσοκομειακού χάρτη της χώρας για την συστηματική αντιμετώπιση της μάστιγας των χρόνιων παθήσεων. Ενώ, επιβάλλεται να ανασυγκροτηθεί ο κλάδος και να αναπτυχθούν Εθνικά Προγράμματα Πρόληψης .Παράλληλα, επιβάλλεται να γίνει ταχεία ψηφιοποίηση και διασύνδεση όλων των μονάδων υγείας, παρέχοντας ολοκληρωμένα δεδομένα και εξατομικευμένες πληροφορίες για τον κάθε ασθενή αλλά και για το σύστημα.
Είναι απαραίτητο να αμβλυνθούν αν όχι να εξαλειφθούν οι γενικές στρεβλώσεις του πολιτικού χώρου όπως ο συγκεντρωτισμός, η γραφειοκρατία, το πελατειακό σύστημα και οι συντεχνίες καθώς αποτελούν βασικά εμπόδια για την μετεξέλιξη του συστήματος . Επίσης , το ανθρώπινο δυναμικό θα πρέπει να εκπαιδευτεί και να αξιολογείται αντικειμενικά αλλά και να λογοδοτεί . Σημαντικό επίσης είναι να στηριχθεί η αναπτυξιακή διάσταση της φαρμακευτικής πολιτικής .
Οι καιροί επιβάλλουν η ηγεσία του υπουργείου Υγείας αλλά και το σύνολο των ανθρώπων της Υγείας, να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις της δύσκολης περιόδου που περνάει η Ελλάδα .
