Παιδιά

Ασφαλέστερο ένα επικίνδυνο ταξίδι για 50 εκ. παιδιά από τα σπίτια τους

Ασφαλέστερο ένα επικίνδυνο ταξίδι για 50 εκ. παιδιά από τα σπίτια τους
Ένα επικίνδυνο ταξίδι είναι ασφαλέστερο για σχεδόν 50 εκατομμύρια παιδιά από το να παραμείνουν στα σπίτια τους λόγω της βίας και συγκρούσεων για τις οποίες δεν ευθύνονται. Στην Ελλάδα το 38% (60.000 από σύνολο 160.000) των αφίξεων προσφύγων ήταν παιδιά. Νέα στοιχεία έκθεσης της UNICEF δείχνουν πως εκατομμύρια παιδιά και οικογένειες πλήττονται από βίαιες συγκρούσεις […]

Ένα επικίνδυνο ταξίδι είναι ασφαλέστερο για σχεδόν 50 εκατομμύρια παιδιά από το να παραμείνουν στα σπίτια τους λόγω της βίας και συγκρούσεων για τις οποίες δεν ευθύνονται. Στην Ελλάδα το 38% (60.000 από σύνολο 160.000) των αφίξεων προσφύγων ήταν παιδιά.

Νέα στοιχεία έκθεσης της UNICEF δείχνουν πως εκατομμύρια παιδιά και οικογένειες πλήττονται από βίαιες συγκρούσεις και άλλες κρίσεις τα οποία είναι συχνά τραυματισμένα γεγονός που κάνει να φαίνεται ασφαλέστερο να διακινδυνεύσουν τα πάντα σε ένα επικίνδυνο ταξίδι από το να παραμείνουν στα σπίτια τους.

Σε όλο τον κόσμο, σχεδόν 50 εκατομμύρια παιδιά έχουν ξεριζωθεί – τα 28 εκατομμύρια εξ αυτών εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους από συγκρούσεις για τις οποίες δεν ευθύνονται, και εκατομμύρια περισσότερα μεταναστεύουν με την ελπίδα να βρουν μια καλύτερη, ασφαλέστερη ζωή.

Είναι συχνά τραυματισμένα από τις συγκρούσεις και τη βία που διαφεύγουν, αντιμετωπίζουν επιπλέον κινδύνους στο δρόμο, συμπεριλαμβανομένου του κινδύνου πνιγμού περνώντας τη θάλασσα, υποσιτισμού και αφυδάτωσης, εμπορίας, απαγωγής, βιασμού και ακόμη και φόνου. Στις χώρες δια μέσου των οποίων ταξιδεύουν και στους προορισμούς τους, συχνά αντιμετωπίζουν την ξενοφοβία και τις διακρίσεις.

Μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα από τη UNICEF, «Ξεριζωμένα: Η αυξανόμενη κρίση για τα παιδιά των προσφύγων και μεταναστών», «Οι ανεξίτηλες εικόνες μεμονωμένων παιδιών – το μικρό σώμα του Aylan Kurdi που ξεβράστηκε σε μια παραλία μετά από πνιγμό στη θάλασσα ή το εμβρόντητο και ματωμένο πρόσωπο του Omran Daqneesh που καθόταν σε ένα ασθενοφόρο μετά που το σπίτι του καταστράφηκε – έχουν συγκλονίσει τον κόσμο», δήλωσε ο Εκτελεστικός Διευθυντής της UNICEF Anthony Lake. «Αλλά κάθε εικόνα, κάθε κορίτσι ή αγόρι, αντιπροσωπεύει πολλά εκατομμύρια παιδιά σε κίνδυνο – και αυτό απαιτεί η συμπόνια μας για τα μεμονωμένα παιδιά που βλέπουμε να συνδυαστεί με δράση για όλα τα παιδιά.»

Η έκθεση «Ξεριζωμένα» δείχνει ότι:

• Τα παιδιά αποτελούν ένα δυσανάλογο και αυξανόμενο ποσοστό των ατόμων που έχουν αναζητήσει καταφύγιο έξω από τις χώρες που γεννήθηκαν: αποτελούν περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά περίπου το ήμισυ του συνόλου των προσφύγων. Το 2015 περίπου το 45% όλων των παιδιών προσφύγων υπό την προστασία της Ύπατης Αρμοστείας (UNHCR) προέρχονταν από τη Συρία και το Αφγανιστάν.
• 28 εκατομμύρια παιδιά έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους από τις συγκρούσεις και τη βία εντός και εκτός συνόρων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται 10 εκατομμύρια παιδιά πρόσφυγες – 1 εκατομμύριο αιτούντα άσυλο των οποίων το καθεστώς ως πρόσφυγες δεν έχει ακόμη καθοριστεί – και κατ’ εκτίμηση 17 εκατομμύρια παιδιά εκτοπισμένα στο εσωτερικό των χωρών τους – παιδιά σε απελπιστική ανάγκη για ανθρωπιστική βοήθεια και πρόσβαση σε κρίσιμες υπηρεσίες.
• Όλο και περισσότερα παιδιά διασχίζουν τα σύνορα μόνα τους. Το 2015, πάνω από 100.000 ασυνόδευτοι ανήλικοι υπέβαλαν αίτηση για άσυλο σε 78 χώρες – τριπλάσιος αριθμός σε σχέση με το 2014. Τα ασυνόδευτα παιδιά είναι μεταξύ εκείνων που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο από εκμετάλλευση και κακοποίηση, συμπεριλαμβανομένης της διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων.
• Περίπου 20 εκατομμύρια άλλα παιδιά διεθνείς μετανάστες έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων της ακραίας φτώχειας ή της βίας των συμμοριών. Πολλά διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο κακοποίησης και κράτησης, επειδή δεν έχουν καθόλου χαρτιά, έχουν αβέβαιο νομικό καθεστώς και δεν υπάρχει συστηματική παρακολούθηση και έλεγχος της ευημερίας τους.
• Σύμφωνα με την έκθεση, η Τουρκία φιλοξενεί το μεγαλύτερο συνολικό αριθμό των πρόσφατων προσφύγων, και πολύ πιθανόν το μεγαλύτερο αριθμό των παιδιών προσφύγων στον κόσμο. Σε σχέση με τον πληθυσμό του, ο Λίβανος φιλοξενεί το μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων σε συντριπτική αναλογία: Περίπου 1 στους 5 ανθρώπους στο Λίβανο είναι πρόσφυγας. Συγκριτικά, υπάρχει περίπου 1 πρόσφυγας για κάθε 530 άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο και 1 για κάθε 1.200 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Όταν εξετάζουμε χώρες φιλοξενίας προσφύγων με βάση το επίπεδο του εισοδήματος ωστόσο, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Αιθιοπία και το Πακιστάν φιλοξενούν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση προσφύγων.
Η έκθεση υποστηρίζει ότι όταν υπάρχουν ασφαλείς και νόμιμες διαδρομές, η μετανάστευση μπορεί να προσφέρει ευκαιρίες τόσο για τα παιδιά που μεταναστεύουν όσο και για τις κοινότητες που θα ενταχθούν. Η ανάλυση των επιπτώσεων της μετανάστευσης σε χώρες υψηλού εισοδήματος έδειξε ότι οι μετανάστες συνέβαλαν περισσότερο σε φόρους και κοινωνικές εισφορές σε σχέση με όσα έχουν λάβει – συμπλήρωσαν θέσεις τόσο υψηλής όσο και χαμηλής ειδίκευσης στην αγορά εργασίας – και συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη και την καινοτομία στις χώρες υποδοχής.

Όμως κυρίως, τα παιδιά που έχουν εγκαταλείψει ή έχουν εκτοπιστεί διά της βίας από τα σπίτια τους, συχνά χάνουν τα πιθανά οφέλη της μετανάστευσης, όπως η εκπαίδευση – ένα σημαντικό παράγοντα για πολλά παιδιά και οικογένειες που επιλέγουν να μεταναστεύσουν. Ένα παιδί πρόσφυγας είναι πέντε φορές πιο πιθανό να είναι εκτός σχολείου από ένα παιδί μη-πρόσφυγα. Όταν τελικά είναι σε θέση να πηγαίνουν στο σχολείο, είναι το μέρος στο οποίο τα παιδιά των μεταναστών και των προσφύγων είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν διακρίσεις – συμπεριλαμβανομένων της άδικης μεταχείρισης και του εκφοβισμού.

Έξω από την τάξη, νομικοί φραγμοί εμποδίζουν τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών από τη λήψη υπηρεσιών σε ισότιμη βάση με τα παιδιά που γεννήθηκαν σε μια χώρα. Στις χειρότερες περιπτώσεις, η ξενοφοβία μπορεί να κλιμακωθεί σε απευθείας επιθέσεις. Μόνο στη Γερμανία, οι αρχές κατέγραψαν 850 επιθέσεις εναντίον κέντρων φιλοξενίας προσφύγων το 2015.

«Ποιό θα είναι το τίμημα για όλους μας, αν δεν καταφέρουμε να παρέχουμε σε αυτούς τους νέους ανθρώπους ευκαιρίες για εκπαίδευση και για μια πιο φυσιολογική παιδική ηλικία; Πώς θα είναι σε θέση να συμβάλουν θετικά στις κοινωνίες τους; Αν δεν μπορούν, όχι μόνο θα αμαυρωθεί το μέλλον τους, αλλά και οι κοινωνίες τους θα γίνουν υποδεέστερες επίσης,» δήλωσε ο Anthony Lake.

Η έκθεση επισημαίνει έξι συγκεκριμένες ενέργειες που θα προστατεύσουν και θα βοηθήσουν εκτοπισμένα παιδιά προσφύγων και μεταναστών:
• Προστασία των παιδιών προσφύγων και μεταναστών, ιδιαίτερα για τα ασυνόδευτα παιδιά, από την εκμετάλλευση και τη βία.
• Τερματισμός της κράτησης των παιδιών που επιζητούν το καθεστώς του πρόσφυγα ή μεταναστεύουν εισάγοντας μια σειρά από πρακτικές εναλλακτικές λύσεις.
• Να παραμένουν οι οικογένειες μαζί καθώς είναι ο καλύτερος τρόπος για την προστασία των παιδιών και παρέχει στα παιδιά νομικό καθεστώς.
• Να παραμένουν όλα τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών στη μάθηση δίνοντάς τους πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και σε άλλες υπηρεσίες υψηλής ποιότητας.
• Πίεση για δράση όσον αφορά τα βαθύτερα αίτια των μετακινήσεων ευρείας κλίμακας προσφύγων και μεταναστών.
• Προώθηση μέτρων για την καταπολέμηση της ξενοφοβίας, των διακρίσεων και της περιθωριοποίησης.
Στοιχεία σχετικά με την Ελλάδα που αναφέρονται στην έκθεση
• Στην Ελλάδα το 38% (60.000 από σύνολο 160.000) των αφίξεων προσφύγων ήταν παιδιά ενώ στην Ιταλία ήταν μόνο 16% (15.000 από σύνολο 94.000). Πρώτη χώρα προέλευσης για την Ελλάδα η Συρία (48%) ενώ για την Ιταλία η Νιγηρία (20%).

• Μέχρι σήμερα, οι υπεσχημένες βιώσιμες λύσεις έχουν φθάσει σε πολύ λίγα παιδιά σε αναμονή για επανεγκατάσταση. Μέχρι τα μέσα Ιουλίου 2016, περίπου 3.000 άνθρωποι είχαν μετεγκατασταθεί από την Ιταλία και την Ελλάδα, από τους 160.000 που συμφωνήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2015, ενώ λιγότεροι από 800 άνθρωποι επανεγκαταστάθηκαν από την Τουρκία στην ΕΕ κατά τη διάρκεια των πρώτων 90 ημερών της συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Για τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών, οι καθυστερήσεις αυτές σημαίνουν παρατεταμένη παραμονή σε κλειστά κέντρα και περιορισμένη πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες.
• Στην Ελλάδα, την Ισπανία και τη Γαλλία, μεταξύ 45% και 55% των παιδιών των μεταναστών ζουν στη φτώχεια, σε διπλάσιο ποσοστό απ’ ότι τα παιδιά από γονείς μη-μετανάστες. Αυτό το πρόβλημα, δυστυχώς, δεν είναι ένα καινούργιο που συνδέεται με τις πρόσφατες κρίσεις. Λόγω της ύφεσης από το 2008, τα παιδιά σε οικογένειες μεταναστών έμειναν πίσω.