Όταν υποφέρουμε από σωματική ασθένεια, πηγαίνουμε στο γιατρό χωρίς αντίρρηση και χωρίς σκέψη. Επισκεπτόμαστε διατροφολόγους, οδοντιάτρους και φυσιοθεραπευτές. Γιατί λοιπόν να μην κάνουμε το ίδιο για την ψυχική μας υγεία; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να πάμε στον ψυχολόγο; Πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα συναισθηματικής δυσφορίας χωρίς να γνωρίζουν πραγματικά από πού προέρχεται και πώς θα μπορούσαν να το μετριάσουν. Ωστόσο, άλλοι γνωρίζουν πλήρως τις ευκαιρίες που προσφέρει η ψυχοθεραπεία και εξακολουθούν να αρνούνται να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον πολύτιμο πόρο. Ποιοι είναι οι λόγοι που μας εμποδίζουν να αναλάβουμε τον έλεγχο του εσωτερικού μας κόσμου και να δεχτούμε βοήθεια για να κάνουμε τη διαδικασία πιο αποτελεσματική και ικανοποιητική;
Παρά την πρόοδο που έχουμε σημειώσει σχετικά με τη γενική αντίληψη της ψυχολογίας, ένα στίγμα εξακολουθεί να αισθάνεται κάποιος ότι τον ακολουθεί. Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού εξακολουθεί να θεωρεί ότι μόνο οι «τρελοί» πηγαίνουν στον ψυχολόγο ή άτομα με σοβαρές ψυχικές ασθένειες. Για τον ίδιο λόγο, δεν θεωρούν ότι μπορούν να πάνε χωρίς να είναι θύματα της απόφασης που έχουν οι ίδιοι. Το να πηγαίνετε στον ψυχολόγο θα ισοδυναμούσε με το να παραδεχτείτε τον εαυτό σας τρελό ή σοβαρό ψυχικό τραύμα.
Επίσης ο φόβος είναι ένα ισχυρό συναίσθημα που μας εμποδίζει να προχωρήσουμε σε πολλούς τομείς της ζωής μας. Εάν αναρωτηθούμε γιατί είναι τόσο δύσκολο για μας να πάμε στον ψυχολόγο, η απάντηση είναι συχνά: από φόβο. Φόβος για το άγνωστο, για την αβεβαιότητα να μην γνωρίζουμε τι πρόκειται να βρούμε στη διαβούλευση και πώς είναι δυνατόν να μας βοηθήσουν.