Το γνωστό και αγαπημένο συρτάκι, το οποίοι οι περισσότεροι (ειδικά οι ξένοι) έχουν συνδέσει με τις ταβέρνες στα ελληνικά νησιά και χωριά και με την κλασική ταινία του Ζορμπά, αποδείχθηκε πως μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη για την υγεία!
Η βρετανική εφημερίδα DailyMail παρουσιάζει μια μελέτη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και δηλώσεις του Ζαχαρία Βόρδου, καθηγητή στο Εργαστήριο Αθλητιατρικής του ΑΠΘ, ο οποίος υποστηρίζει: «Τα οφέλη που παρατηρήσαμε μπορεί να δώσουν στους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια περισσότερη ανεξαρτησία στην καθημερινή τους ζωή, βοηθώντας τους να περπατούν και να ανεβαίνουν τις σκάλες. Μπορεί επίσης να τους κάνει να βελτιώσουν τον συντονισμό των κινήσεών τους και να ελαττώσουν τον κίνδυνο πτώσεως και τραυματισμού. Δεν αποκλείεται οι παραδοσιακοί ελληνικοί χοροί να παρέχουν και καρδιακά οφέλη, σαν κι αυτά που έχει φανεί ότι παρέχει ο χορός Ζούμπα με τη μουσική λάτιν».
Στη μελέτη οι ασθενείς, με μέσο όρο ηλικίας 73 ετών, παρακολούθησαν επί τρεις μήνες μαθήματα ελληνικών χορών. Μετά από το τέλος αυτού του διαστήματος υποβλήθηκαν σε εξετάσεις και διαπιστώθηκε ότι εμφάνισαν βελτίωση στη δύναμη, τη δυνατότητα και την ταχύτητα αναπήδησης, αλλά και περισσότερη αντοχή. Στοιχεία που προσφέρουν ανεξαρτησία και μεγαλύτερη κινητικότητα, όπως αποφάνθηκαν οι ερευνητές.
Η μελέτη στην οποία συμμετείχαν 40 πάσχοντες από χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια, οι οποίοι είχαν ηλικία από 68 έως 78 ετών και που δεν είχαν γυμναστεί καθόλου την προηγούμενη χρονιά, έδειξε ότι η ομάδα που συμμετείχε στο τρίμηνο πρόγραμμα μαθημάτων παραδοσιακών χορών, παρουσίασε βελτιωμένη αλτική ικανότητα, δηλαδή στο ύψος άλματος, στη διάρκεια επαφής των ποδιών στο έδαφος, αλλά και δύναμη, ταχύτητα και αντοχή στους μυς των ποδιών. Αντίθετα η ομάδα που συνέχισε την καθιστική ζωή δεν απέκτησε κανένα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά.
Τα μαθήματα χορού διεξάγονταν τρεις φορές την εβδομάδα, σε δημοτικά γυμναστήρια και είχαν διάρκεια από 40 έως 65 λεπτά την κάθε φορά. Η βελτίωση στην χορευτική ομάδα ήταν της τάξης του 10% σε ότι αφορά την αντοχή και τη δύναμη των ποδιών, κατά 10% στην αναπήδηση καθ’ύψος και κατά 7% στην ταχύτητα, σε σύγκριση με την ομάδα που έκανε καθιστική ζωή.