Μια ομάδα ερευνητών ανακάλυψε μια μέθοδο η οποία μπορεί να προσδιορίσει τα πρώτα στάδια εμφάνισης της αθηροσκλήρωσης, πριν αυτή εμφανιστεί στον άρρωστο, χάρη σε ένα νέο σύστημα απεικόνισης.
Της Νικολέτας Ντάμπου
Η Αθηροσκλήρωση προκαλείται όταν υπάρχει μεγάλη συσσώρευση λιπαρών και ασβεστίου στις αρτηρίες, οι οποίες φράζουν και μειώνουν τη ροή του αίματος και την παροχή οξυγόνου και η οποία μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι είναι δυνατόν να προσδιοριστούν τα πρώτα στάδια αυτής της διαδικασίας με ένα μη επεμβατικό σύστημα απεικόνισης, χάρη σε έναν φθηνό, ραδιενεργό παράγοντα. Οι μελετητές, από τα Πανεπιστήμια του Κέιμπριτζ και του Εδιμβούργου στη Μεγάλη Βρετανία, περιγράφουν πώς χρησιμοποίησαν ένα ραδιενεργό παράγοντα, που αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1960, για την ανίχνευση του καρκίνου των οστών ο οποίος μπορεί και τονίζει τη συσσώρευση των ασταθών εναποθέσεων ασβεστίου στις αρτηρίες των ασθενών.
Ο επικεφαλής της μελέτης, Δρ Άντονυ Ντάβενπορτ, του Τμήματος Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, λέει ότι, «η νέα αναδυόμενη τεχνική είναι η μόνη πλατφόρμα απεικόνισης που μπορεί να ανιχνεύσει στα πρώτα στάδια της ασβεστοποίησης σε ασταθή αθηροσκλήρωση».
Η τεχνική αυτή χρησιμοποιεί φθοριούχο νάτριο και ένα μικρό ποσοστό της ραδιενεργού ιχνηλάτη. Τα στοιχεία αυτά εκτιμούν οι επιστήμονες ότι θα βοηθήσουν στη διάγνωση της αθηροσκλήρωσης και θα αναπτύξουν νέα φάρμακα για να την αντιμετωπίσουν.
Δεν είναι σαφές ποιοί ασθενείς θα αναπτύξουν επικίνδυνες, ασταθείς εναποθέσεις ασβεστίου. Και ενώ είναι σαφές ότι η αθηροσκλήρωση μπορεί να οδηγήσει σε κάποια πολύ σοβαρή ασθένεια, αυτό που δεν είναι σαφές είναι ποια άτομα θα αναπτύξουν τις ασταθείς πλάκες που επιτρέπουν στα κομμάτια να διασπαστούν. Με τη μέθοδο αυτή οι επιστήμονες εκτιμούν ότι θα είναι σε θέση να προσδιορίσουν τους ασθενείς αυτούς και έτσι να μπορέσουν να τους σώσουν τη ζωή.
Η ομάδα έκανε έγχυση στους ασθενείς με ραδιοιχνηλάτη φθοριούχου νατρίου (18F-NaF) και στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό τεχνικών απεικόνισης (τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων και αξονική τομογραφία ή PET / CT), παρακολούθησαν τον ιχνηλάτη καθώς κινούταν στο σώμα.
«Το φθοριούχο νάτριο βρίσκεται συνήθως στις οδοντόκρεμες, καθώς συνδέεται με ενώσεις του ασβεστίου στο σμάλτο των δοντιών μας. Με παρόμοιο τρόπο συνδέεται επίσης με ασταθείς περιοχές της ασβεστοποίησης στις αρτηρίες και έτσι είμαστε σε θέση να δούμε, με μέτρηση των επιπέδων της ραδιενέργειας, ακριβώς που βρίσκονται συγκεντρωμένες οι ποσότητες του ασβεστίου» αναφέρει ο Δρ Ντάβενπορτ.
Ο ιχνηλάτης φθοριούχου νάτριου θα πρέπει να «ξεσηκώσει» τον εντοπισμό των επικίνδυνων εναποθέσεων ασβεστίου στις αρτηρίες. Αυτή η λεπτομερής εξέταση επιβεβαίωσε ότι ο ιχνηλάτης 18F-NaF συσσωρεύεται σε περιοχές των ενεργών αποθέσεων ασβεστίου, και όχι στον περιβάλλοντα ιστό.