Μεγαλύτερη ποσότητα από ένα ορισμένο είδος λίπους που περιβάλλει την καρδιά σχετίζεται σημαντικά με υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση καθώς και σε γυναίκες με χαμηλότερα επίπεδα οιστρογόνων στη μέση ηλικία, σύμφωνα με νέα έρευνα από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ.
Τα ευρήματα αποκαλύπτουν έναν προηγουμένως άγνωστο – ειδικό για την εμμηνόπαυση – δείκτη κινδύνου καρδιακής νόσου. Επίσης υποδεικνύουν πιθανές στρατηγικές για τη μείωση του κινδύνου αυτού και ένα στόχο για μελλοντικές μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης στη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας. Τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στο Journal of the American Heart Association .
«Για πρώτη φορά, έχουμε εντοπίσει το είδος του λίπους, της καρδιάς που συνδέεται με ένα παράγοντα κινδύνου για καρδιακή νόσο και φαίνεται ότι η εμμηνόπαυση και το επίπεδο των οιστρογόνων αποτελούν κρίσιμους παράγοντες που τροποποιούν τον σχετικό κίνδυνο στις γυναίκες», είπε ο επικεφαλής συγγραφέας Samar R Εl. Khoudary, Ph.D., MPH, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Επιδημιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ.
Υπάρχουν δύο τύποι του λίπους που περιβάλλει την καρδιά: το επικαρδιακό λίπος, το λίπος που επικαλύπτει άμεσα τον καρδιακό ιστό (το μυοκάρδιο) και βρίσκεται μεταξύ του εξωτερικού της καρδιάς και του περικαρδίου (αποτελεί πηγή ενέργειας για την καρδιά) και το περικαρδιακό, το οποίο βρίσκεται έξω από το περικάρδιο, μπροστά από το επικαρδιακό λίπος. Δεν υπάρχουν γνωστές καρδιά-προστατευτικές λειτουργίες γι’αυτό το λίπος.
Ο El Khoudary και η ομάδα αξιολόγησαν κλινικά στοιχεία συμπεριλαμβανομένων δειγμάτων αίματος και αξονική τομογραφία καρδιάς, σε 478 γυναίκες από το Πίτσμπουργκ και το Σικάγο που συμμετείχαν στη Μελέτη Υγείας των Γυναικών SWAN. Οι γυναίκες ήταν σε διαφορετικά στάδια εμμηνόπαυσης, ήταν κατά μέσο όρο 51 ετών και δεν είχαν τεθεί σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης.
Σε μια προηγούμενη μελέτη, η ομάδα έδειξε ότι ο μεγαλύτερος όγκος του περικαρδιακού λίπους, αλλά όχι επικαρδιακού λίπους, μετά την εμμηνόπαυση ερμηνεύεται από τη μείωση της οιστραδιόλης – το πιο ισχυρό οιστρογόνο – στη μέση ηλικία των γυναικών. Μεγαλύτερος όγκος επικαρδιακού λίπους συσχετιζόταν με άλλους παράγοντες κινδύνου, όπως η παχυσαρκία .
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές βασίστηκαν σε αυτά τα ευρήματα και ανακάλυψαν ότι δεν είναι μόνο το περισσότερο περικαρδικό λίπος χαρακτηριστικό της εμμηνόπαυσης, αλλά ότι – σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και γυναίκες με χαμηλότερα επίπεδα οιστραδιόλης – συσχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο ασβεστοποίησης των στεφανιαίων αρτηριών, ένα πρώιμο σημείο καρδιοπάθειας που εκτιμάται με αξονική τομογραφία της καρδιάς.
Στις γυναίκες που μελετήθηκαν, μια αύξηση στο περικαρδιακό λίπος από το 25ο εκατοστημόριο στο 75ο εκατοστημόριο (που αντιστοιχούν σε 60% αύξηση) συσχετίστηκε με 160% υψηλότερο κίνδυνο ασβεστοποίησης των στεφανιαίων αρτηριών και αύξηση 45% ως προς την έκταση της ασβεστοποίησης των στεφανιαίων αρτηριών σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες σε σύγκριση με προ εμμηνοπαυσιακές ή γυναίκες νωρίς στην εμμηνόπαυση. Αυτό το λίπος θα μπορούσε να μειωθεί με επιτυχία με δίαιτα και βαριατρική χειρουργική. Δεδομένης της αβεβαιότητας σχετικά με τις καρδιο-προστατευτικές επιδράσεις της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης, καθώς και την έλλειψη έρευνας για τον αντίκτυπο μιας τέτοιας θεραπείας στο καρδιακό λίπος, ο El Khoudary σχεδιάζει μια μελέτη για την αξιολόγηση της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης στη συσσώρευση λίπους στην καρδιά.