Καρδιαγγειακά

Η κολπική μαρμαρυγή επιβαρύνει την καρδιακή ανεπάρκεια

Η κολπική μαρμαρυγή επιβαρύνει την καρδιακή ανεπάρκεια
Η νέα εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής υπερδιπλασίασε το ποσοστό των κακών εκβάσεων σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης σε μία μελέτη που περιέλαβε πάνω από 15.000 ασθενείς. Σε 9934 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης (HFrEF) και χωρίς ιστορικό κολπικής μαρμαρυγής (AF), η εμφάνιση AF συνδέθηκε με υπερδιπλάσιο αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακού […]

Η νέα εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής υπερδιπλασίασε το ποσοστό των κακών εκβάσεων σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης σε μία μελέτη που περιέλαβε πάνω από 15.000 ασθενείς.

Σε 9934 ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης (HFrEF) και χωρίς ιστορικό κολπικής μαρμαρυγής (AF), η εμφάνιση AF συνδέθηκε με υπερδιπλάσιο αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου νόσου ή νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, σε σύγκριση με ασθενείς με HFrEF αλλά χωρίς AF, μετά από προσαρμογή για διάφορους δημογραφικούς και κλινικούς παράγοντες, ανέφερε ο John ΚΕ McMurray, MD, στο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας.

Οι ασθενείς με HFrEF και AF είχαν επίσης μεγαλύτερη από διπλάσια αύξηση του ποσοστού κάθε αιτίας θανάτου καθώς και εγκεφαλικού επεισοδίου σε σύγκριση με τους ασθενείς HFrEF χωρίς AF, δήλωσε ο Δρ McMurray, καθηγητής καρδιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, στη Σκωτία. Χαρακτήρισε τους ασθενείς HFrEF που αναπτύσσουν AF ως «ομάδα εξαιρετικά υψηλού κινδύνου».

Οι 1.645 ασθενείς με παροξυσμική AF κατά την έναρξη της παρακολούθησής τους, επίσης, είχαν σημαντικά αυξημένο ποσοστό θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια σε σύγκριση με τους ασθενείς HFrEF που δεν εμφάνισαν AF.

Οι 3.770 ασθενείς με εμμένουσα ή μόνιμη AF ήδη κατά την έναρξη της μελέτης δεν έδειξαν στατιστικά σημαντική διαφορά στα ποσοστά ανεπιθύμητων συμβαμάτων τους, σε σύγκριση με τους ασθενείς χωρίς AF, για οποιαδήποτε από τις εξεταζόμενες παραμέτρους. Η ομάδα μελέτης περιλάμβανε επίσης 66 ασθενείς με απροσδιόριστη μορφή AF οποίοι δεν περιελήφθησαν στις αναλύσεις.

«Είναι τα πρώτα παροξυσμικά επεισόδια που προκαλούν το πρόβλημα, και το πρόβλημα που προκαλούν είναι εγκεφαλικό επεισόδιο,» είπε ο Δρ McMurray σε συνέντευξή του. Ο κίνδυνος του εγκεφαλικού επεισοδίου γι’αυτούς επιδεινώνεται στην κλινική πράξη, επειδή αυτοί οι ασθενείς συχνά δεν λαμβάνουν προληπτική αντιπηκτική αγωγή. «Βρίσκουμε ξανά και ξανά ότι οι ασθενείς με παροξυσμική AF δεν λαμβάνουν αντιπηκτικό τόσο συχνά όσο θα έπρεπε» είπε ο Δρ McMurray. Και οι ασθενείς με HFrEF με το πρώτο επεισόδιο AF την χρειάζονται. «Πολλοί από αυτούς τους ασθενείς ίσως είχαν αδιάγνωστα, κλινικά αφανή επεισόδια AF», που στη συνέχεια οδήγησαν σε εγκεφαλικά επεισόδια, ανέφερε. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι ασθενείς με HFrEF μπορεί να χρειαστούν περισσότερο επιθετική παρακολούθηση για νέας έναρξης AF.

Ένα επίσης δυνητικά σημαντικό εύρημα από την ανάλυση είναι ότι η βασική τιμή στο αίμα του πεπτιδίου ΝΤ-proBNP κατά μέσο όρο ήταν 1.535 pg / mL μεταξύ των ασθενών που αργότερα ανέπτυξαν νέας έναρξης AF, σε σύγκριση με βασική τιμή 1.037 pg / mL σε ασθενείς που δεν ανέπτυξαν AF. Η ανάλυση που Δρ McMurray χρησιμοποίησε δεδομένα από δύο πρόσφατες μελέτες με 15.415 ασθενείς HFrEF. Η μέση διάρκεια της παρακολούθησης ήταν 27 και 37 μήνες αντίστοιχα.