Γράφει ο Δρ Κωνσταντίνος Κρητικός
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί μια σοβαρή, αλλά πλήρως αντιμετωπίσιμη χρόνια νόσο, που μπορεί όμως να προκαλέσει, εάν δεν προληφθεί ή δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα, επικίνδυνες για τη ζωή επιπλοκές.
Για τη σωστή διαχείριση και θεραπεία του ασθενούς με Σακχαρώδη Διαβήτη, απαιτείται συνεχής και προσεκτική ιατρική φροντίδα από ειδικευμένο ιατρικό προσωπικό. Η παρακολούθηση αυτή στοχεύει όχι μόνο στην σωστή ρύθμιση του σακχάρου αίματος και την επίτευξη του γλυκαιμικού ελέγχου, αλλά και στην ορθή διαχείριση και αντιμετώπιση άλλων παθήσεων, νοσημάτων και επιπλοκών που σχετίζονται με το σακχαρώδη διαβήτη (Σ.Δ.), όπως είναι το διαβητικό πόδι, οι παθήσεις των νεφρών και των οφθαλμών, οι λοιμώξεις κ.α.
Ένα από τα πιο σημαντικά θέματα που έχει να διαχειριστεί ο ειδικός γιατρός, ο οποίος παρακολουθεί τον ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη, είναι το θέμα των σωστών και έγκαιρων εμβολιασμών του ασθενούς. Ο κατάλληλος και έγκαιρος εμβολιασμός των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη από το γιατρό τους, θωρακίζει την υγεία του οργανισμού των ασθενών αυτών από λοιμώξεις που δυνητικά θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε πολύ σοβαρές παθήσεις, με ανάγκη πολλές φορές για νοσοκομειακή νοσηλεία και δυστυχώς σε ορισμένες περιπτώσεις, μοιραία κατάληξη.
Σε γενικές γραμμές οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, θα πρέπει να επακολουθήσουν ένα σωστό πρόγραμμα εμβολιασμών, σύμφωνα με το εκάστοτε Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών που ισχύει σε κάθε χώρα, βάση των επίσημων επιστημονικών οδηγιών. Ο ειδικός γιατρός, οφείλει να γνωρίζει τα θέματα αυτά και να παρέχει τις κατάλληλες πληροφορίες, οδηγίες και προληπτικές ή θεραπευτικές παρεμβάσεις στον ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη που παρακολουθεί.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC – Centers for Disease Control and Prevention) των Η.Π.Α. και την Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία (ADA – American Diabetes association), ο αντιγριπικός εμβολιασμός είναι απαραίτητος στους διαβητικούς ασθενείς και πρέπει να γίνεται κάθε έτος. Η γρίπη είναι συχνή νόσος που σχετίζεται με υψηλή θνησιμότητα και νοσηρότητα σε ευαίσθητους πληθυσμούς, όπως οι ηλικιωμένοι, αλλά και οι ασθενείς με χρόνια νοσήματα. Επιστημονικές μελέτες έδειξαν πως ο αντιγριπικός εμβολιασμός μείωσε την ανάγκη για νοσοκομειακή νοσηλεία των διαβητικών ασθενών κατά 79% στην περίοδο έξαρσης της εποχικής γρίπης.
Όπως συμβαίνει με τον αντιγριπικό εμβολιασμό, κατά τον ίδιο τρόπο, ο εμβολιασμός κατά του πνευμονιόκοκκου είναι αναγκαίος, διότι μειώνει σημαντικά την νοσηρότητα και θνησιμότητα των διαβητικών ασθενών που θα νοσήσουν από την πνευμονιοκοκκική νόσο. Συγκεκριμένα, οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο για εκδήλωση της πιο επικίνδυνης μορφής πνευμονιοκοκκικής λοίμωξης, δηλαδή πνευμονιοκοκκικής βακτηριαιμίας (συνήθως μετά από πνευμονιοκοκκική πνευμονία), παρουσιάζοντας ποσοστά θνησιμότητας έως 50% επί εκδηλώσεως της παραπάνω σοβαρής μορφής της νόσου. Ο αντιπνευμονιοκοκκικός εμβολιασμός λοιπόν είναι αναγκαίος και καθορίζεται από τον ιατρό του ασθενούς, βάση της ηλικίας του ασθενούς και των προβλημάτων υγείας που παρουσιάζει, σύμφωνα με τις διεθνείς ιατρικές κατευθυντήριες οδηγίες.
Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεφεύγει από την προσοχή του γιατρού ο αντιτετανικός εμβολιασμός (επαναληπτικές δόσεις), η ορθή διενέργεια των εμβολίων ιλαράς – ερυθράς – παρωτίτιδας (MMR), το εμβόλιο για τον έρπητα ζωστήρα, πάντα έχοντας ως οδηγό και βάση το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών.
Επιπλέον, είναι σημαντικό και πρέπει να αναφερθεί, πως συγκριτικά με το γενικό πληθυσμό, οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και 2 παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά ηπατίτιδας Β, που ενδεχομένως οφείλεται σε λανθασμένη επαφή με μολυσμένο αίμα ή μέσω μη ορθής χρήσης εξοπλισμού των διαβητικών (λανθασμένη ή ατυχής χρήση σκαρφιστήρων νυγμού δακτύλων για μέτρηση σακχάρου του αίματος, βελόνων ινσουλίνης κτλ). Λόγω της συχνής επαφής και χρήσης αιχμηρών αντικειμένων και της υψηλότερης εκ τούτου πιθανότητας μετάδοσης της ηπατίτιδας Β σε διαβητικούς ασθενείς, το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC – Centers for Disease Control and Prevention) των Η.Π.Α. και η Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία (ADA – American Diabetes association), βάση μελετών, συστήνουν τον εμβολιασμό κατά της ηπατίτιδας Β στους ενήλικες με σακχαρώδη διαβήτη.
Τέλος, είναι πολύ σημαντικό να τονιστεί ιδιαίτερα, πως όλοι οι εμβολιασμοί πρέπει να γίνονται κατόπιν κλινικής εξέτασης, οδηγίας και εκτίμησης των διαβητικών ασθενών από τον ειδικό γιατρό τους.
Ο Δρ Κωνσταντίνος Κρητικός είναι Ειδικός Παθολόγος, MD, PhD, SCOPE C.
Επιμελητής Α’ Ε.Σ.Υ.,Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών,
Reader at Oxford University Press, United Kingdom,Παθολογικό Τμήμα, Νοσοκομείο – Μαιευτήριο «Έλενα Βενιζέλου»,Μετεκπαιδευθείς στο Σακχαρώδη Διαβήτη & την Παχυσαρκία στο Διαβητολογικό Κέντρο της Α’ Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Λαϊκό Νοσοκομείο,Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας,Μέλος της Ελληνικής Ιατρικής Εταιρείας Παχυσαρκίας.