Διαβήτης

Νέα δυνητική θεραπεία του διαβήτη τύπου 1

Νέα δυνητική θεραπεία του διαβήτη τύπου 1
Μία νέα θεραπεία του διαβήτη τύπου 1 είναι πολλά υποσχόμενη για μακροχρόνια αναστροφή τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Purdue σε συνεργασία με την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα χορήγησαν με επιτυχία ένα διάλυμα κολλαγόνου αναμεμειγμένο με παγκρεατικά κύτταρα σε ποντίκια με διαβήτη, επιτυγχάνοντας φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης για τουλάχιστον 90 […]

Μία νέα θεραπεία του διαβήτη τύπου 1 είναι πολλά υποσχόμενη για μακροχρόνια αναστροφή τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα. Ερευνητές του Πανεπιστημίου Purdue σε συνεργασία με την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα χορήγησαν με επιτυχία ένα διάλυμα κολλαγόνου αναμεμειγμένο με παγκρεατικά κύτταρα σε ποντίκια με διαβήτη, επιτυγχάνοντας φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης για τουλάχιστον 90 ημέρες.

Το κολλαγόνο αποτελεί μια πρωτεΐνη που το σώμα παράγει ήδη για την οικοδόμηση μυών, οστών, δέρματος και αιμοφόρων αγγείων. Αυτή είναι η πρώτη ελάχιστα επεμβατική θεραπεία για την επιτυχή αναστροφή του διαβήτη τύπου 1 εντός 24 ωρών και διατήρηση της ανεξαρτησίας από ινσουλίνη για τουλάχιστον 90 ημέρες. Για τα διαβητικά κατοικίδια ζώα, το επόμενο βήμα είναι μια πιλοτική κλινική μελέτη σε σκύλους με φυσιολογικά εμφανιζόμενο σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, η οποία θα διεξαχθεί σε συνεργασία με το Κτηνιατρικό Κολέγιο του Purdue. Ο διαβήτης τύπου 1 επηρεάζει περίπου ένα στα 100 ζώα συντρόφους στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων σκύλων και γάτων, και περίπου 1,25 εκατομμύρια παιδιά και ενήλικες.

Επειδή ο διαβήτης τύπου 1 στα σκυλιά επισυμβαίνει με τον ίδιο τρόπο με τους ανθρώπους, η θεραπεία μέχρι στιγμής είναι η ίδια: και οι δύο χρειάζονται ινσουλίνη. Είκοσι έτη έρευνας και κλινικών δοκιμών δεν έχουν οδηγήσει σε αποτελεσματική θεραπεία μεταμόσχευσης παγκρεατικών νησιδίων που παράγουν ινσουλίνη. Χρειάζονται πολλαπλοί δότες, η σημερινή μέθοδος μεταφοράς των νησιδίων μέσω της πυλαίας φλέβας του ήπατος είναι υπερβολικά επεμβατική και το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα τείνει να καταστρέψει ένα μεγάλο ποσοστό μεταμοσχευμένων νησιδίων.

Οι ερευνητές του Purdue άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο χορηγούνται τα παγκρεατικά νησίδια. Πρώτον, προωθούνται μέσα σε διάλυμα που περιέχει  κολλαγόνο και, δεύτερον, ως εγχέονται μέσω του δέρματος, αποφεύγοντας μία και δυσάρεστη διαδικασία. Με την ένεση ακριβώς κάτω από το δέρμα, το διάλυμα στερεοποιείται, το σώμα αναγνωρίζει το κολλαγόνο και το προμηθεύει με ροή αίματος για την ανταλλαγή ινσουλίνης και γλυκόζης. «Σκοπεύουμε να μελετήσουμε τις διαφορές από το ποντίκι στον άνθρωπο, βοηθώντας πρώτα τα σκυλιά. Έτσι, τα σκυλιά μπορούν να μας καθοδηγήσουν για το πόσο καλά θα μπορούσε να λειτουργήσει η θεραπεία στον άνθρωπο», δήλωσε η Clarissa Hernandez Stephens, πρώτη συγγραφέας της εργασίας. Τα ευρήματα παρουσιάζονται σε πρώιμο στάδιο American Journal of Physiology-Endocrinology and Metabolism. Κατά τους συγγραφείς αυτή η θεραπεία μεταμόσχευσης νησιδίων μπορεί επίσης να έχει εφαρμογή στην καλύτερη θεραπεία της βαριάς παγκρεατίτιδας.