Σύμφωνα με μια πρόσφατη ανάλυση, οι άνθρωποι που εργάζονται σε θέσεις εργασίας που τους εκθέτουν τακτικά σε ορισμένες χημικές ουσίες φαίνεται να έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παγκρέατος. Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα άτομα με πάνω από 20 χρόνια έκθεσης σε ορισμένους χημικούς παράγοντες είχαν 39% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παγκρέατος, σε σύγκριση με 11% και 4% για έκθεση από 11 έως 20 χρόνια και έκθεση από 1 έως 10 χρόνια, αντίστοιχα.
Πώς συνδέεται η εισπνοή χημικών ουσιών με τον καρκίνο του παγκρέατος;
Η έρευνα αξιολόγησε 12 βιομηχανικές χημικές ουσίες και εντόπισε πέντε χημικές ουσίες που αύξησαν σημαντικά τον κίνδυνο καρκίνου του παγκρέατος στους εργαζόμενους, συμπεριλαμβανομένου του οξειδίου του αιθυλενίου, των πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων, της σκόνης και των καπνών καουτσούκ, του στυρενίου και των υγρών επεξεργασίας μετάλλων. Οι εν λόγω χημικές ουσίες χρησιμοποιούνται κυρίως στις βιομηχανίες χημικών προϊόντων, μετάλλων, πλαστικών, καουτσούκ και πετρελαίου. Η μελέτη συνδύασε πληροφορίες από 31 μελέτες επαγγελματικής υγείας σε όλο τον κόσμο, που περιλάμβαναν στοιχεία από πάνω από 288.000 άτομα.
Η ανάλυση έρχεται να προστεθεί στα αυξανόμενα στοιχεία που δείχνουν ότι η έκθεση στον χώρο εργασίας σε ορισμένες χημικές ουσίες συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου. Ο Dr. Steven Nimmo, πρόεδρος της Σχολής Ιατρικής της Εργασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, σημειώνει ότι όσο περισσότερο χρόνο εκτίθενται οι άνθρωποι, τόσο πιο πιθανό είναι να αναπτύξουν καρκίνο του παγκρέατος. Ωστόσο, ενώ ο σχετικός κίνδυνος καρκίνου του παγκρέατος αυξάνεται σημαντικά σε άτομα που εκτίθενται σε αυτές τις χημικές ουσίες, ο συνολικός κίνδυνος του καρκίνου αυτού παραμένει χαμηλός. Ο καρκίνος του παγκρέατος αντιπροσωπεύει περίπου το 3% των καρκίνων στις Ηνωμένες Πολιτείες και το 7% όλων των θανάτων από καρκίνο, σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία.
Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι μία από τις πέντε πρώτες αιτίες θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως και συνήθως εντοπίζεται σε προχωρημένο στάδιο, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη θεραπεία του. Λιγότεροι από το 10% των ασθενών επιβιώνουν. Οι χημικές ουσίες, όπως το οξείδιο του αιθυλενίου, το στυρένιο και τα υγρά επεξεργασίας μετάλλων, που βρέθηκαν να αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παγκρέατος θα μπορούσαν να το κάνουν ακόμη και με σύντομη έκθεση μικρότερη των 10 ετών. Ωστόσο, η μακροχρόνια έκθεση σε υψηλότερες συγκεντρώσεις αυτών των επικίνδυνων χημικών ουσιών υπερδιπλασίαζε τον κίνδυνο ενός εργαζομένου. Οι περισσότεροι από τους χημικούς παράγοντες που αποτέλεσαν στόχο της παρούσας μελέτης εισέρχονται στον οργανισμό μέσω της εισπνοής.
Ο Lin, ο συγγραφέας της μελέτης, συνιστά τη μείωση της έκθεσης με τη μείωση της διάρκειας εργασίας στην επικίνδυνη εργασία, τον εγκιβωτισμό των χημικών εργασιών, τη βελτίωση του εξαερισμού και τη διασφάλιση της χρήσης αποτελεσματικών μέσων ατομικής προστασίας. Οι εργοδότες θα πρέπει να παρακολουθούν τους άνδρες εργαζόμενους για συμπτώματα και ενδείξεις καρκίνου του παγκρέατος, εάν έχουν εκτεθεί σε γνωστές χημικές ουσίες που προκαλούν καρκίνο για περισσότερο από μια δεκαετία. Ωστόσο, ο Nimmo σημειώνει ότι αυτό δεν είναι ρεαλιστικό, δεδομένου ότι ο καρκίνος του παγκρέατος είναι συχνά ένας σιωπηλός δολοφόνος και δεν υπάρχουν πρώιμα συμπτώματα του καρκίνου του παγκρέατος. Δεν υπάρχει επίσης κανένα τεστ διαλογής για αυτόν.