Η μετάδοση του ιού του δάγκειου πυρετού από κουνούπια φαίνεται να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό από μολύνσεις που επικεντρώνονται στα σπίτια και γύρω από αυτά, με την πλειονότητα των περιπτώσεων να συμβαίνουν σε άτομα σε απόσταση έως 200 μέτρα από τις κατοικίες τους, δείχνει νέα έρευνα από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας Bloomberg του Πανεπιστημίου Johns Hopkins και το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο επιστημονικό Science , προσφέρουν νέες γνώσεις σχετικά με την εξάπλωση του δάγκειου πυρετού – ο οποίος προσβάλλει πάνω από 300 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε έτος. «Αυτό που είναι συναρπαστικό για αυτό είναι ότι με τη χρήση νέων επιστημονικών εργαλείων μας επιτρέπεται να κοιτάξουμε μέσα στο μαύρο κουτί της μετάδοσης της νόσου », λέει Justin Lessler, ένας από τους συντάκτες της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής επιδημιολογίας στο Bloomberg School. «Η κατανόηση των προτύπων για το πώς κατανέμονται οι λοιμώξεις μπορεί να μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε γιατί ορισμένες παρεμβάσεις δεν λειτουργούν, πώς μερικές θα μπορούσαν να λειτουργήσουν καλύτερα και τι μπορούμε να κάνουμε για την προστασία περισσότερων ανθρώπων από είναι μια δυνητικά καταστροφική ασθένεια».
Σαράντα τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού ζουν σε περιοχές όπου διατρέχουν κίνδυνο λοίμωξης από τον ιό, που είναι πιο συχνή στη Νοτιοανατολική Ασία και τις χώρες των νήσων του Δυτικού Ειρηνικού και έχει ραγδαία αύξηση στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική. Ενώ τα περισσότερα από τα 300 εκατομμύρια ατόμων που νοσούν με δάγκειο ετήσια βάση επιβιώνουν με λίγα ή καθόλου συμπτώματα, περισσότερα από δύο εκατομμύρια αναπτύσσουν σε ετήσια βάση τον επικίνδυνο δάγκειο αιμορραγικό πυρετό , που σκοτώνει περισσότερους από 25.000 ανθρώπους κάθε χρόνο – κυρίως παιδιά. Ο δάγκειος μεταφέρεται από το κουνούπι Aedes aegypti, το ίδιο είδος που μεταφέρει τους Ιούς Ζήκα, Chikungunya και τον κίτρινο πυρετό.
Για την εργασία τους, οι ερευνητές μελέτησαν τη γενετική αλληλουχία του ιού σε 640 λοιμώξεις δάγκειου πυρετού που σημειώθηκαν μεταξύ 1994 και 2010, τόσο στην πυκνοκατοικημένη Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη και σε λιγότερο πυκνοκατοικημένες περιοχές έξω από την πρωτεύουσα, και στη συνέχεια επικάλυψαν αυτές τις πληροφορίες σε ένα χάρτη που δείχνει που ζούσαν τα άτομα που είχαν μολυνθεί.
Τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι σε άτομα που ζουν σε λιγότερο από 200 μέτρα μεταξύ τους (συνήθως σε σπίτια στην ίδια γειτονιά), το 60% των περιπτώσεων δάγκειου προέρχονται από την ίδια αλυσίδα μετάδοσης, που σημαίνει ότι είχαν μολυνθεί από έναν ιό που μόλις πρόσφατα εισαχθεί στην περιοχή. Σε ανθρώπους που διαχωρίζονται από ένα έως πέντε χιλιόμετρα, μόνο το 3% των περιπτώσεων προέρχονται από την ίδια αλυσίδα μετάδοσης.