Καθώς η κοινωνία αρχίζει να μπαίνει σε κανονικότητα σε σχέση με την πανδημία, πόσο ασφαλείς είναι οι δημόσιες κολυμβητικές περιοχές; Ο ιός σκοτώνεται με την προσθήκη χλωρίου και υπάρχουν άλλοι παράγοντες κινδύνου;
Οι ιοί είναι η κύρια αιτία ψυχαγωγικών ασθενειών που σχετίζονται με το νερό που συνδέονται με πισίνες, λίμνες, θερμικές πισίνες / ιαματικά λουτρά, ποτάμια και θερμές πηγές. Με πισίνες, αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις κακές συντηρημένες πισίνες. Ωστόσο, είναι ο SARS-CoV-2 μεγαλύτερος κίνδυνος από άλλους ιούς; Τα στοιχεία δεν δείχνουν.
Επιβίωση στο νερό
Μελέτη με χρήση υποκατάστατων κοροναϊών – μεταδοτικής γαστρεντερίτιδας και ηπατίτιδας ποντικού – διαπίστωσε ότι ιοί αυτού του τύπου παρέμειναν μολυσματικοί στο νερό για περιόδους που εκτείνονταν από ημέρες έως εβδομάδες, σε θερμοκρασία 25 ° C. Ο χρόνος που χρειάστηκε για μείωση κατά 99% στο νερό ήταν μεταξύ 17 και 22 ημερών. Αυτή η μελέτη έχει τίτλο ” Επιβίωση των υποκατάστατων κοροναϊών στο νερό ” (περιοδικό: Water Research ). Μια διαφορετική μελέτη ” Survival of Coronavirus in Water and Wastewater ” έδειξε ιογενή ανάκαμψη σε 10 ημέρες.
Η εξέταση των λυμάτων έδειξε ότι υπάρχει κοροναϊός (” Making Waves: Coronavirus ανίχνευση, παρουσία και επιμονή στο υδάτινο περιβάλλον: Κατάσταση της τεχνολογίας και γνώσεις για τη δημόσια υγεία “) και η εξέταση δειγμάτων λυμάτων χρησιμεύει ως αξιόπιστη μέθοδος ανίχνευσης . Στην πραγματικότητα, η ανάλυση δειγμάτων λυμάτων της βιβλιοθήκης έδειξε ότι η Ιταλία είχε κρούσματα κοροναϊού πολύ νωρίτερα από ό, τι είχε αρχικά αναφερθεί . Ενώ οι κοροναϊοί μπορούν να επιβιώσουν στα λύματα, ποιος είναι ο κίνδυνος για τα άτομα που χρησιμοποιούν δημόσιες πισίνες; Για να εκτιμηθεί αυτό, πρέπει να ληφθούν υπόψη τα επίπεδα χλωρίου (η χημική ουσία που προστίθεται στο νερό της πισίνας).
Χλώριο
Μελέτες δείχνουν ότι οι συγκεντρώσεις υποχλωριώδους νατρίου στα 1000 ppm (μέρη ανά εκατομμύριο) είναι αποτελεσματικές έναντι ιών ικανών να προκαλέσουν ανθρώπινες λοιμώξεις. Ωστόσο, αυτό το εύρημα δεν βοηθά στις πισίνες, όπου το συνιστώμενο εύρος για το χλώριο σε κατοικημένες πισίνες είναι 1 – 3 ppm, το οποίο σχετίζεται με τα επίπεδα του «ελεύθερου χλωρίου». Αυτή είναι μια ισορροπία μεταξύ θανάτωσης μικροβίων και διατήρησης της ασφάλειας στους χρήστες της πισίνας (τα υψηλότερα επίπεδα ελεύθερου χλωρίου προκαλούν τον «κνησμό κόκκινων ματιών» που μερικές φορές βιώνουν οι κολυμβητές). Ωστόσο, τα διαθέσιμα δεδομένα υποδηλώνουν ότι ο μολυσματικός κοροναϊός έχει χαμηλή σταθερότητα στο περιβάλλον και είναι πολύ ευαίσθητος σε οξειδωτικά, όπως το χλώριο. Αυτό συμφωνεί με συμβουλές που εκδίδονται από το CDC των ΗΠΑ .
Κίνδυνοι πισίνας
Ενώ ο κοροναϊός δεν επιβιώνει σε πισίνες που έχουν σωστά χλωριωθεί, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλοι κίνδυνοι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να κολλήσετε COVID-19, ενώ βρίσκεστε σε πισίνα. Ο κοροναϊός είναι μια αναπνευστική ασθένεια και ο κύριος φορέας είναι καθώς σταγονίδια από το στόμα ή τη μύτη μεταφέρονται μέσω του αέρα. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος για ομιλία, βήχα ή φτέρνισμα, καθώς και τη χρήση κοινόχρηστων περιοχών.
Αυτοί οι κίνδυνοι υποθέτουν ότι η ποιότητα του νερού της πισίνας αναμένεται να είναι παρόμοια με εκείνη του πόσιμου νερού και ότι το νερό υποβάλλεται σε χημική επεξεργασία σε τακτική βάση . Όλα τα μεγάλα ιικά κρούσματα στην πισίνα έχουν συσχετιστεί με το νερό της πισίνας με ανεπαρκή επίπεδα χλωρίου.