Τα περισσότερα προϊόντα στην αγορά που σήμερα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία δερματικών προβλημάτων στοχεύουν τα αποτελέσματα της ασθένειας ή του τραύματος όπως είνσι η φλεγμονή, η οποία μπορεί να παρατείνει τη διαδικασία επούλωσης και να οδηγήσει σε ουλές.
Ωστόσο, ο Επίκουρος Καθηγητής Wei Xu και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Northwestern ανακάλυψαν ένα νέο τρόπο για να προληφθεί η φλεγμονή και να επιταχυνθεί η διαδικασία της επούλωσης του δέρματος. Μετά από πέντε χρόνια έρευνας, εντόπισαν το μονοπάτι της γονιδιακής ρύθμισης, η οποία περιλαμβάνει τον αισθητήρα του νατρίου του σώματος που ονομάζεται Nax (scn7a) που προκαλεί φλεγμονή και βρήκαν έναν τρόπο να εμποδίσουν τη χρήση ενός μικρού RNA παρεμβάλλεται στα νανοσωματίδια που μεταφέρονται και επιτρέπουν στο δέρμα να επουλωθεί γρηγορότερα.
Ο Xu και οι συνεργάτες του ανέπτυξαν ένα νανοσωματίδιο που ενισχύει το RNA που αναστέλλει τον αισθητήρα του νατρίου του σώματος (Nax) στην πρόληψη της φλεγμονής. Το νανοσωματίδιο μπορεί να εφαρμοστεί στο δέρμα σε μια κρέμα ή λοσιόν. Η έρευνα δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Science Translational Medicine.
“Νομίζω ότι αυτό θα είναι πολύ ελπιδοφόρα σε θεραπείες ασθενειών του δέρματος», δήλωσε ο Xu.
Η ανακάλυψη αυτή βασίστηκε στη μεταδιδακτορική έρευνα του σύμβουλου του Xu, την εργασία του Δρ Τόμας Mustoe, που έδειξε ότι οι περιοχές του δέρματος με υψηλή ενυδάτωση μπορούν να επουλωθούν γρηγορότερα. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το ανθρώπινο δέρμα κατέχει πάνω από 100 φορές περισσότερο νάτριο από ό, τι τα περισσότερα άλλα ιόντα, οδήγησε τους ερευνητές στο να πιστεύουν ότι οι ρυθμιστικές αρχές του νατρίου του σώματος ήταν τα βασικά συστατικά. Ωστόσο, ένα κανάλι νατρίου, Nax, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις αλλαγές του σώματος σε συγκέντρωση άλατος. Σε προηγούμενες μελέτες, ο Nax έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζει επίσης τα επίπεδα του νατρίου στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Ο Xu εφάρμοσε την τεχνική των μικροσυστοιχιών του DNA στην οθόνη, πάνω δηλαδή, από 100.000 γονίδια στο ανθρώπινο γονιδίωμα για να βρεί την ακριβή οδό για την γονιδιακή ρύθμιση.
“Αν έχουμε στόχο την αρχή του μονοπατιού, μπορούμε να ελέγξουμε τα επίπεδα έκφρασης των παραγόντων φλεγμονής,” είπε.