Δερματολογία

Έλκος Buruli: Ο ΠΟΥ ανακοίνωσε ύφεση 50%

Έλκος Buruli: Ο ΠΟΥ ανακοίνωσε ύφεση 50%
Το έλκος Buruli είναι μια χρόνια εξουθενωτική πάθηση του δέρματος που μολύνει τους μαλακούς ιστούς και μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη παραμόρφωση και αναπηρία. Το έλκος Buruli προκαλείται από το βακτήριο μυκητοβακτήριο ulcerans. Τουλάχιστον 33 χώρες με τροπικά, υποτροπικά και εύκρατα κλίματα έχουν αναφέρει επιδημίες με το έλκος Buruli στην Αφρική, τη Νότια Αμερική και […]

Το έλκος Buruli είναι μια χρόνια εξουθενωτική πάθηση του δέρματος που μολύνει τους μαλακούς ιστούς και μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη παραμόρφωση και αναπηρία. Το έλκος Buruli προκαλείται από το βακτήριο μυκητοβακτήριο ulcerans.

Τουλάχιστον 33 χώρες με τροπικά, υποτροπικά και εύκρατα κλίματα έχουν αναφέρει επιδημίες με το έλκος Buruli στην Αφρική, τη Νότια Αμερική και στον Δυτικό Ειρηνικό. Το 2014, όπως ανακοίνωσε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, 2200 νέες περιπτώσεις αναφέρθηκαν σε 12 από τις 33 χώρες. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών. Το θετικό είναι πως η πάθηση εμφανίζει ύφεση καθώς το 2009 είχαν αναφερθεί 5.000 κρούσματα στις 33 χώρες, άρα, μιλάμε για πάνω από 50% μείωση. Ο ΠΟΥ αναφέρει πως η ακριβής αιτία της πτώσης είναι άγνωστη.

Στην Αφρική, περίπου το 48% των ατόμων που πλήττονται είναι παιδιά κάτω των 15 ετών, ενώ στην Αυστραλία το 10% είναι παιδιά κάτω των 15 ετών και στην Ιαπωνία 19% είναι παιδιά κάτω των 15 ετών. Δεν υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ αρσενικών και θηλυκών. Οι αλλοιώσεις συμβαίνουν συχνά στα άκρα: 35% επί των άνω άκρων, 55% επί των κάτω άκρων και 10% για τα άλλα μέρη του σώματος.

Το μυκητοβακτήριο ulcerans, βακτήριο του περιβάλλοντος, ανήκει στην οικογένεια των βακτηρίων που προκαλεί τη φυματίωση και λέπρα. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι οι μόνοι τρόποι για να ελαχιστοποιηθεί η νοσηρότητα και η πρόληψη της μακροχρόνιας αναπηρίας. Η μόλυνση οδηγεί στην καταστροφή του δέρματος και των μαλακών ιστών με μεγάλα έλκη συνήθως στα πόδια ή τα χέρια. Οι ασθενείς οι οποίοι δεν αντιμετωπίζουν την ασθένεια υποφέρουν από μακροχρόνια λειτουργική ανικανότητα.

Τα μέσα της μόλυνσης από το έλκος Buruli δεν είναι απολύτως σαφή. Εντούτοις, το μυκητοβακτήριο έχει προσδιοριστεί στις στάσιμες ή αργά κινούμενες πηγές ύδατος στις ενδημικές περιοχές και στα υδρόβια έντομα. Η μετάδοση στο άτομο μπορεί να είναι με τη βοήθεια των εντόμων ή από ένα μολυσμένο αερόλυμα που παράγεται από την αποσυντεθειμένη βλάστηση στην πηγή ύδατος.

Η μόλυνση στις περισσότερες περιπτώσεις παρουσιάζει ως υποδόριος κόνδυλος, όποιος είναι χαρακτηριστικά ανώδυνος. Στη νότια Αυστραλία η παρουσίαση είναι συχνότερα ως σπυράκι, το οποίο είναι εξωτερικά στο δέρμα και όχι υποδόριο. Σε κάποιες περιπτώσεις η μόλυνση συνοδεύεται από πυρετό.