Ιατροί έχουν βρει έναν τρόπο να χειραγωγούν τις πληγές ώστε να επουλώνονται ως αναγεννημένη επιδερμίδα και όχι ως ουλώδης ιστός. Η μέθοδος περιλαμβάνει τη μετατροπή του πιο κοινού τύπου κυττάρων που βρίσκονται σε πληγές σε λιπώδη κύτταρα – κάτι που προηγουμένως θεωρούνταν ότι ήταν αδύνατο στον άνθρωπο.
Οι ερευνητές ξεκίνησαν αυτό το έργο στην Perelman School of Medicine/University of Pennsylvania, η οποία οδήγησε σε μεγάλης κλίμακας, πολυετή μελέτη μαζί με το το Εργαστήριο του καθηγητή Plikus της Αναπτυξιακής και Αναγεννητικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine. Δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Science.
Τα λιποκύτταρα συνήθως βρίσκονται στο δέρμα, αλλά εξαφανίζονται όταν οι πληγές επουλώνονται με ουλές. Τα πιο κοινά κύτταρα που βρίσκονται στην επούλωση των πληγών είναι μυοϊνοβλάστες. Ο ουλώδης ιστός, επίσης, δεν έχει κανένα τριχοθυλάκια να σχετίζονται με αυτόν, ένας παράγοντας που δίνει μια ανώμαλη εμφάνιση από το υπόλοιπο του δέρματος. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αυτά τα χαρακτηριστικά ως βάση για την εργασία τους – την αλλαγή των ήδη παρόντων μυοϊνοβλαστών σε λιπώδη κύτταρα που δεν προκαλούν ουλές.
«Ουσιαστικά, μπορούμε να χειραγωγήσουν την επούλωση των πληγών, έτσι ώστε να οδηγούμαστε στην αναγέννηση του δέρματος και όχι σε ουλές» δήλωσε ο Γιώργος Κοτσαρέλης, MD, πρόεδρος του Τμήματος Δερματολογίας και καθηγητής Δερματολογίας. “Το μυστικό είναι να αναγεννηθούν πρώτα τα τριχοθυλάκια. Μετά από αυτό, το λίπος θα αναγεννηθεί σε απόκριση προς τα σήματα από τα εν λόγω θυλάκια.» «Τώρα έχουμε ανακαλύψει επιπλέον παράγοντες που παράγονται από την αναγέννηση του θύλακα της τρίχας για να μετατρέψουν τους γύρω μυοϊνοβλάστες και να τους κάνουν να αναγεννηθούν ως λίπος αντί να σχηματίζουν ουλή. Έτσι η πληγή επουλώνεται με φυσική εμφάνιση, αντί με ουλή.
Οι ερευνητές εντόπισαν έναν παράγοντα που ονομάζεται οστεομορφογενετική πρωτεΐνη (BMP). Καθοδηγεί τους μυοϊνοβλάστες να γίνουν λιποκύτταρα. Αυτή η σηματοδότηση άλλαξε ότι στο παρελθόν ήταν γνωστό για τους μυοϊνοβλάστες. «Συνήθως, οι μυοϊνοβλάστες θεωρούσαμε ότι δεν μπορούσαν να μετατραπούν σε διαφορετικό είδος κυττάρων», είπε ο Κοτσαρέλης. «Αλλά η εργασία μας δείχνει έχουμε τη δυνατότητα να επηρεάσουμε αυτά τα κύτταρα, και ότι μπορούν αποτελεσματικά και σταθερά να μετατραπούν σε λιποκύτταρα.» Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα τόσο σε ποντίκια όσο και σε ανθρώπινα χηλοειδή κύτταρα που αναπτύσσονται σε καλλιέργεια.
«Τα ευρήματα δείχνουν έχουμε ένα παράθυρο ευκαιρίας μετά τραυματισμό να επηρεάσουμε τον ιστό για να αναπλασθεί και να μην αναπτύξει ουλή», είπε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Maksim Plikus, PhD, επίκουρος καθηγητής Αναπτυξιακής και Κυτταρικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Irvine. «Τα ευρήματά μας μπορεί δυνητικά να μας οδηγήσουν προς μια νέα στρατηγική για την ανάπλαση μέσω λιποκυττάρων στο γηρασμένο δέρμα» δήλωσε ο Κοτσαρέλης.