Νέα Υγείας

Φταίει τελικά η θάλασσα για την εμφάνιση ουρολοιμώξεων;

Φταίει τελικά η θάλασσα για την εμφάνιση ουρολοιμώξεων;
Είναι αλήθεια δυστυχώς πως η ουρολοίμωξη ‘’αγαπά’’ το καλοκαίρι, τη θάλασσα, τον ήλιο και πως την εποχή αυτή βασανίζει συχνότερα τον γυναίκειο πληθυσμό!

Φταίει όμως η θάλασσα με τα ‘’μολυσμένα’’ της νερά ή κάποιοι άλλοι παράγοντες κρύβονται από πίσω και μας χαλάνε τις καλοκαιρινές μας διακοπές; Ας εξηγήσουμε όμως καταρχήν τι σημαίνει Ουρολοίμωξη και πως δημιουργείται,για να κατανοήσουμε καλυτέρα τους αιτιολογικούς της παράγοντες και να προφυλαχτούμε!

Εξ’ ορισμού, η ουρολοίμωξη είναι μια ενδογενής και ανιούσα λοίμωξη, που χαρακτηρίζεται από την παρουσία σημαντικού αριθμού παθογόνων μικροβίων (βακτηρίων), σε οποιοδήποτε τμήμα του ουροποιητικού συστήματος. Τα μικρόβια αυτά χαρακτηρίζονται ουροπαθογόνα στην περίπτωση αυτή, γιατί είναι μικρόβια τα όποια υπάρχουν στην φυσιολογική χλωρίδα του οργανισμού μας (παχύ έντερο), χωρίς να προκαλούν παθογένεια. Αυτός είναι και ο λόγος που η ουρολοίμωξη χαρακτηρίζεται ενδογενής (‘’γεννιέται’’ από μικρόβια που έχουμε μέσα μας ‘’ενδο-‘’)!

Ο δεύτερος χαρακτηρισμός ‘’ανιούσα’’, οφείλεται στην επέκταση της λοίμωξης κατά συνέχεια ιστών, κατά μήκος της αρχιτεκτονικής του ουροποιητικού συστήματος, προσβάλλοντας από έξω προς τα μέσα, τα όργανα του ουροποιητικού συστήματος (βλεννογόνος ουρήθρας – βλεννογόνος ουροδόχου κύστεως – νεφρικό παρέγχυμα).

Οι ουρολοιμώξεις διακρίνονται αδρά σε δυο κατηγορίες ,ανάλογα με την ανατομική εντόπιση της φλεγμονής, τις λοιμώξεις του κατωτέρου ουροποιητικού συστήματος και στις λοιμώξεις του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος.

Οι λοιμώξεις του κατωτέρου ουροποιητικού (ουρηθρίτιδα, κυστίτιδα), εκδηλώνονται με συχνουρία, δυσουρία και αίσθημα καύσου κατά την ούρηση, ενώ οι λοιμώξεις του ανώτερου ουροποιητικού (πυελονεφρίτιδα), εκδηλώνονται απότομα με ρίγη, πυρετό, και πόνο στην οσφυϊκή χώρα (μέση).

Το συχνότερο αίτιο ουρολοιμώξεων (>75%), για άτομα εκτός νοσοκομείου (για διακοπές μιλάμε…), είναι το βακτηρίδιο E.coli (κολοβακτηρίδιο) και ακολουθούν σε πολύ μικρότερο ποσοστό, είδη των γενών Klebsiella (5%), Enterobacter (1-2%), μύκητες και άλλα, τα οποία όπως είπαμε αποτελούν στην πλειοψηφία τους μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του παχέως εντέρου. Το γεγονός αυτό, αποτελεί και εξήγηση στο ερώτημα γιατί ο γυναικείος πληθυσμός βασανίζεται συχνότερα από ουρολοιμώξεις απ’ ότι οι άντρες! Η ουρήθρα των γυναικών είναι βραχύτερη και βρίσκεται πλησιέστερα στη πηγή μολύνσεως που είναι το παχύ έντερο!

Ακολουθεί βίντεο:

Βέβαια , για να αναπτυχτούν τα μικρόβια αυτά και να δημιουργήσουν λοίμωξη, δεν φτάνει μόνο η εγγύτητα με την πηγή της μολύνσεως. Πρέπει να συνάγουν και άλλοι παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη τους, όπως η υγρασία, η ζέστη, η αφυδάτωση, η διαταραχή του Ph της περιοχής, η υπερκατανάλωση αλκοόλ και ζάχαρης.