Μία συζήτηση που επικρατεί στις παρέες μεταξύ γυναικών είναι η προσκόλληση, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, των ανδρών προς τις μητέρες τους και τα προβλήματα που δημιουργεί στην προσωπική τους ζωή.
Αναρωτιόμαστε από πού ξεκινάει όλο αυτό και εάν πραγματικά κάπου τελειώνει. Γιατί συμβαίνει; Σύμφωνα με τις απόψεις των ειδικών, όπως αποτυπώνονται στα βιβλία ψυχολογίας, η σχέση της μητέρας με τον γιο ξεκινάει από την εγκυμοσύνη και εξελίσσεται όταν γεννηθεί. Με καταλυτικό σημείο τον δεύτερο χρόνο ζωής του καθώς εκεί μπαίνει στην «εξίσωση» και ο πατέρας, ως διαφορετικός από τη μητέρα και με ξεχωριστό ρόλο. Είναι πολύ σημαντικό η μητέρα, που έχει μέχρι τότε την αποκλειστική σχέση με το μωρό, να δώσει τον απαραίτητο χώρο στον πατέρα, ώστε το παιδί να ξεκινήσει την σχέση μαζί του. Στην περίπτωση που η μητέρα είναι ανασφαλής και δεν το κάνει, τότε ξεκινάει το πρόβλημα.
Η γυναίκα με την παραπάνω συμπεριφορά νιώθει ότι παίρνει κάποιο είδος δύναμης και ότι έχει την ευκαιρία να ασκήσει μεγάλη επίδραση σε έναν άνδρα, αφού εκείνη καταπιέζεται από τον δικό της.
Τα χρόνια περνούν και το παιδί γίνεται άνδρας, αρχίζει να έχει ερωτική ζωή και αποφασίζει να παντρευτεί με την αγαπημένη του. Τι συμβαίνει όταν γνωρίζει η νύφη την πεθερά; Ξεκινούν οι προστριβές. Γιατί; Επειδή η μητέρα θέλει να έχει λόγο για την σχέση και τα υπόλοιπα θέματα που αφορούν σε αυτήν. Από την πλευρά του, ο άνδρας επηρεάζεται από τη μητέρα του, της δίνει αναφορά για τα πάντα και δεν της λέει όχι. Η μητέρα αδυνατεί συχνά να καταλάβει πως ο γιος της ενηλικιώθηκε και κριτικάρει τις επιλογές του, τον τρόπο ζωής του ζευγαριού, τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών του κ.α.
Η νύφη νιώθει ότι η πεθερά εισχωρεί σε πεδία της δικής της κυριαρχίας και καταπιέζεται.
Οι δρόμοι εδώ είναι δύο , ή υπομένει η νύφη αλλά συνεχίζει να καταπιέζεται και αυτό θα το μεταφέρει στα δικά της παιδιά ή χωρίζει το ζευγάρι.
Πιστεύω ότι οι γονείς πρέπει να αφήνουν χώρο στα παιδιά να αναπτύξουν την προσωπικότητα τους και να μην επεμβαίνουν. Τα παιδιά δεν είναι κτήμα μας.
Νικολέτα