Υποστήριξη Ασθενών

Ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων άσματος στις πυρόπληκτες περιοχές

Ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων άσματος στις πυρόπληκτες περιοχές
Η αύξηση του άσθματος και οι συχνότερες παροξύνσεις σε άτομα με πνευμονολογικά προβλήματα παρατηρείται σε βάθος χρόνου, ακόμη και μετά από μια πενταετία, σε περιοχές που έχουν εμφανιστεί μεγάλες πυρκαγιές . Αυτά σημειώνουν ο καθηγητής Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης Πρόβλημα και σε υγιή άτομα Όπως αναφέρει, η έκθεση σε πυρκαγιά προκαλεί σοβαρά προβλήματα […]

Η αύξηση του άσθματος και οι συχνότερες παροξύνσεις σε άτομα με πνευμονολογικά προβλήματα παρατηρείται σε βάθος χρόνου, ακόμη και μετά από μια πενταετία, σε περιοχές που έχουν εμφανιστεί μεγάλες πυρκαγιές . Αυτά σημειώνουν ο καθηγητής Πνευμονολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης

Πρόβλημα και σε υγιή άτομα

Όπως αναφέρει, η έκθεση σε πυρκαγιά προκαλεί σοβαρά προβλήματα στον ανθρώπινο οργανισμό, όχι μόνο σε χρόνιους ασθενείς, αλλά και σε υγιή άτομα. Τα άτομα που βρίσκονται στο χώρο της πυρκαγιάς έχουν άμεσες συνέπειες, καθώς αναπνέουν τοξικές ουσίες από το καπνό και τα σωματίδια που απελευθερώνονται, τονίζει ο καθηγητής. «Επίσης υπάρχει και ο κίνδυνος καύσης από την υπερθέρμανση. Ωστόσο, τα άτομα που βρίσκονται σε πιο μακρινή απόσταση, κινδυνεύουν από τον ερεθισμό των αεροπορικών οδών λόγω των αερίων που εκλύονται. Και εάν έχουν κάποιο καρδιολογικό ή αναπνευστικό πρόβλημα, αυτό μπορεί να επιδεινωθεί ».

 Ο βήχας, αμυντικός μηχανισμός

Το πρώτο σύμπτωμα που αποτελεί και αμυντικό μηχανισμό είναι ο βήχας, αναφέρει ο κ. Γουργουλιάνης και εξηγήζει:

«Οι πνευμονοί προσπαθούν να διώξουν τον αέρα και αυτό γίνεται με τον βήχα. Επομένως, κάποιος βγάζει για να αποβάλει τον καπνό και τις ουσίες που είναι ρυπογόνες και από εκεί και πέρα ​​εάν δεν το καταφέρει, τότε δυσπεπάζει, έχει πόνο και βάρος στο στήθος και αν αυτό παραταθεί και συνοδεύεται με καύσεις, οδηγείται κάποιος να χάσει τις αισθήσεις του και δυστυχώς σε ορισμένες περιπτώσεις επέρχεται το μοιραίο ». Επίσης οι χαμηλές στάθμες οξυγόνου κάνουν υποξία, δεν αιματώνουν τον εγκέφαλο, δεν αιματοποιούν ζωτικά όργανα και αυτό οδηγεί σε διαταραχή της πνευματικής λειτουργίας, σύμφωνα με τον καθηγητή. «Από την άλλη πλευρά τα αυξημένα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα προκαλούν μια κατάσταση σαν μέθη. Αυτό δυσχεράνει τις κινήσεις, τα άτομα δεν μπορούν να αντιδράσουν και να τρέξουν για να σωθούν, με αποτέλεσμα τις τραυματικές συνέπειες ».

Οι καρδιοπαθείς και οι πνευμονοπαθείς δεν μπορούν να αποβάλλουν τον καπνό

Οι καρδιοπαθείς και οι πνευμονοπαθείς ανήκουν στις πιο ευάλωτες ομάδες, γιατί όπως μας εξηγούν ο καθηγητής έχουν μειωμένες αμυντικές μηχανισμούς. Δηλαδή οι αεραγωγοί τους είναι μειωμένοι, έχουν μειωμένο εύρος αναπνοής και δεν μπορούν να εκπέσουν τον καπνό.

«Από την άλλη πλευρά οι τοξικές ουσίες περνούν τους αεραγωγούς, φτάνουν τις κυψελίδες και εισέρχονται πολύ εύκολα στο αίμα, με αποτέλεσμα οι πνευμονοπαθείς να προκαλούν εξάψεις και να χρειάζονται νοσηλεία στο νοσοκομείο».

Όσον αφορά τους καρδιοπαθείς, σύμφωνα με τον κ. Γουργουλιάνη χάνεται το ισοζύγιο μεταξύ των οξειδωτικών και των αντιοξειδωτικών, επειδή οι τοξικές ουσίες ταξιδεύουν στο αίμα. «Δηλαδή ουσιαστικά η πυρκαγιά μετακινείται στους αεραγωγούς προς την καρδιά και τα ζωτικά όργανα. Αυτό έχει σαν συνέπεια να έχουν συχνότερα ορμονικά σύνδρομα, προβλήματα με την καρδιά και τα τεράστια θνητά ».

Εάν τα άτομα αυτά διαμένουν κοντά στην περιοχή της πυρκαγιάς, οι επόμενες μέρες θα πρέπει να περιορίσουν τη φυσική δραστηριότητα και να παραμείνουν σε ερμητικά κλειστούς χώρους, που μπορούν να κλιματιστούν. Και το ερώτημα για το πόσα 24ωρα πρέπει να παραμείνει κλειστό στο σπίτι του λογότυπου.

«Είμαστε ότι υπάρχει αθροιστική δράση όταν κάποιος εκτίθεται σε μια τέτοια ατμόσφαιρα. Το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να ακούσει το μετεωρολογικό δελτίο και σε περίπτωση που υπάρχει καπνός και ρύπανση στην περιοχή του, να μην βγαίνει έξω για τις επόμενες δύο, τρεις 24 ώρες ».

Επίσης αυτές οι δύο ομάδες θα πρέπει να είναι συνεπείς με την φαρμακευτική τους αγωγή και εάν παρατηρήσουν συμπτώματα άμεσης επικοινωνίας με τον ιατρό τους, είτε για τροποποίηση της αγωγής είτε για οδηγίες να πάνε στο νοσοκομείο.

Τα παιδιά ή η πιο ευαίσθητη ομάδα

«Θα έλεγα όμως ότι η πιο ευαίσθητη ομάδα είναι τα παιδιά, καθώς τα πνεύμονα μεγαλώνουν μέχρι την ηλικία των 8 ετών. Όταν αυτά τα παιδιά ζουν σε ένα σπίτι που οι γονείς καπνίζουν ή κινούνται σε δημόσιους χώρους που επιτρέπουν τον καπνό, τότε η επιβάρυνση είναι αθροιστική και οι συνέπειες δεν είναι άμεσες. Θα πρέπει να πάρουμε μέτρα και να σταματήσουμε τον κίνδυνο των πυρκαγιών, αλλά και να εφαρμόσουμε τα μέτρα για την καταπολέμηση του καπνίσματος ».

ΠΗΓΗ : ΑΠΕ – συνέντευξη: Τάνια Μαντουβάλου