Έχει προσδιοριστεί ένα μόριο που φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου του Πάρκινσον, μια εξουθενωτική ασθένεια που πλήττει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Η ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεραπείες, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά, και θα μπορούσε να διευκολύνει την έγκαιρη διάγνωση και πρόληψη της νευρολογικής διαταραχής.
Οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Purdue έχουν εντοπίσει μια ένωση που συσσωρεύεται στον εγκεφαλικό ιστό που πάσχει από τη νόσο του Πάρκινσον. Η ένωση, η ακρολεϊνη, είναι ένα τοξικό, παραπροϊόν της καύσης λίπους (ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί λίπος για καύσιμα) και συνήθως εξαλείφεται από το σώμα. Ωστόσο, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι η ουσία μπορεί να προάγει τη συσσώρευση πρωτεΐνης που ονομάζεται άλφα-συνουκλεΐνη. Όταν αυτή η πρωτεΐνη συσσωρεύεται σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται ουσία nigra, καταστρέφει τις κυτταρικές μεμβράνες και τα βασικά μηχανήματα των νευρώνων, σκοτώνοντας αυτά τα εγκεφαλικά κύτταρα.
Ο Δρ. Riyi Shi, καθηγητής στο Τμήμα Βασικών Ιατρικών Επιστημών, Κολέγιο Κτηνιατρικής και Weldon School of Biomedical Engineering, λέει ότι όταν ο κυτταρικός θάνατος γίνει αρκετά εκτεταμένος, τα συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον γίνονται εμφανή. “Η ακρολεΐνη είναι ένας νέος θεραπευτικός στόχος, γι ‘αυτό είναι η πρώτη φορά που έχει δείξει σε ένα ζωικό μοντέλο ότι εάν χαμηλώσετε το επίπεδο της ακρολεϊνης, μπορείτε να επιβραδύνετε την πρόοδο της νόσου”, λέει ο Shi. “Αυτό είναι πολύ συναρπαστικό. Εργαζόμαστε σε αυτό για περισσότερα από 10 χρόνια.”
Ο Jean-Christophe (Chris) Rochet, καθηγητής στο Τμήμα Φαρμακευτικής, Χημείας και Μοριακής Φαρμακολογίας και ένας από τους συνεργάτες του για τη μελέτη κάνει μία προειδοποιητική επισήμανση. «Σε δεκαετίες έρευνας, βρήκαμε πολλούς τρόπους θεραπείας της νόσου του Parkinson σε προκλινικές μελέτες σε ζώα και παρόλα αυτά δεν έχουμε θεραπεία ασθενειών που να σταματά τον υποκείμενονευροεκφυλισμό σε ανθρώπους». “Αλλά αυτή η ανακάλυψη μας βοηθά αναφορικά με τον αγωγό ανακάλυψης φαρμάκων και είναι πιθανό ότι μια φαρμακευτική θεραπεία θα μπορούσε να αναπτυχθεί βάσει αυτών των πληροφοριών”.