Επιστήμονες που χρηματοδοτήθηκαν από τα εθνικά ινστιτούτα υγείας των ΗΠΑ (NIH) ανακάλυψαν ότι η νόσος Πάρκινσον αυξάνει την ποσότητα του «ελεύθερου» ύδατος σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου.
Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Φλόριντα ανακάλυψαν μια νέα μέθοδο παρατήρησης των μεταβολών του εγκεφάλου που προκαλούνται από τη νόσο Πάρκινσον, η οποία καταστρέφει τους νευρώνες που απαιτούνται για την κίνηση. Η νέα αυτή πληροφορία υποδηλώνει ότι η μεταβολή σε περιεκτικότητα ύδατος σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου θα μπορούσε να αποτελέσει έναν τρόπο παρακολούθησης των βλαβών που επιφέρει η νόσος. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Brain , υποστηρίχθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Διαταραχών και Εγκεφάλου (NINDS) των NIH.
“Με την εύρεση ενός νέου τρόπου ανίχνευσης και παρακολούθησης του πώς επηρεάζεται ο εγκέφαλος στην Πάρκινσον, αυτή η μελέτη παρέχει ένα σημαντικό εργαλείο για να εκτιμηθεί εάν ένα φάρμακο μπορεί να επιβραδύνει ή να σταματήσει αυτές τις μεταβολές και την επιδείνωση των συμπτωμάτων”, δήλωσε ο διευθυντής του προγράμματος στο NINDS Daofen Chen Ph. D.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον David Vaillancourt, Ph.D., καθηγητή εφαρμοσμένης φυσιολογίας και κινησιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Φλώριδας, Gainesville, FL, χρησιμοποίησαν μια μορφή μαγνητικής τομογραφίας που διαφοροποιεί το ύδωρ που περιέχεται στα εγκεφαλικά κύτταρα και το «ελεύθερο» εξωκυττάριο ύδωρ. Η ανάλυσή τους επικεντρώθηκε στη μέλαινα ουσία (substantia nigra), μια δομή του εγκεφάλου όπου η νόσος Πάρκινσον προκαλεί τον ντοπαμινεργικών νευρώνων.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ποσότητα ελεύθερου ύδατος σε εκείνη την περιοχή του εγκεφάλου παρέμεινε η ίδια κατά τη διάρκεια ενός έτους σε υγιή άτομα αλλά αυξήθηκε σε ασθενείς στην πρώιμη φάση της νόσου Πάρκινσον κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και αυξήθηκε περαιτέρω κατά τα επόμενα τρία χρόνια. Αυτό επιβεβαιώνει και επεκτείνει μια προηγούμενη μελέτη της ίδιας ομάδας που μέτρησε το ελεύθερο ύδωρ σε διάστημα μόλις ενός έτους. Τα νέα ευρήματα αποκάλυψαν επίσης ότι η αύξηση του ελεύθερου ύδατος συνδέθηκε με την επιδείνωση των συμπτωμάτων.
“Η ποσότητα ελεύθερου ύδατος δεν αλλάζει μόνο για ένα χρόνο – συνεχώς αυξάνεται, γεγονός που υποδηλώνει ότι ακολουθεί στενά τον προοδευτικό εκφυλισμό των νευρώνων”, δήλωσε ο Δρ. Vaillancourt. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια κλίμακα για να αξιολογήσουν τα προβλήματα κίνησης των ασθενών (με το πρώτο στάδιο να είναι το λιγότερο σοβαρό και το στάδιο πέντε να είναι το βαρύτερο). Οι ασθενείς που ανήλθαν κατά ένα στάδιο στην κλίμακα κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών της μελέτης είχαν μεγαλύτερη αύξηση του ελεύθερου ύδατος από τους ασθενείς που παρέμειναν στο ίδιο στάδιο, υποδηλώνοντας ότι η αλλαγή αντικατόπτριζε τη βλάβη των νευρώνων που σχετίζεται με τη νόσο Πάρκινσον.