Νέα έρευνα – που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Bristol στο Ηνωμένο Βασίλειο και το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Φινλανδίας στο Κουόπιο – υποδηλώνει ότι τα χαμηλά επίπεδα μαγνησίου σε μεσήλικες και ηλικιωμένους μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο των καταγμάτων των οστών και ότι, αντίθετα, τα υψηλά επίπεδα μπορεί να μειώσουν αυτή την αιτία αναπηρίας. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό European Journal of Epidemiology , με επικεφαλής τον Δρ Setor Kunutsor, Επιστημονικό Συνεργάτη στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ.
Τα κατάγματα των οστών είναι μια από τις πιο αποτρέψιμες αιτίες αναπηρίας μεταξύ των ηλικιωμένων. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, περίπου 6 εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν ένα κάταγμα, και σχεδόν το 75% του συνόλου των καταγμάτων του ισχίου, της σπονδυλικής στήλης και του αντιβραχίου συμβαίνουν σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω. Το ασβέστιο και η βιταμίνη D έχουν αμφότερα δειχθεί ότι παίζουν ρόλους κλειδιά στη διατήρηση υγιών οστών. Επιπλέον, ορισμένες προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι το μαγνήσιο μπορεί επίσης να βελτιώσει την υγεία των οστών, και η ανεπάρκεια μαγνησίου έχει σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης . Το μαγνήσιο είναι ένα βασικό μεταλλικό στοιχείο, και παθολογικά χαμηλά επίπεδα μαγνησίου μπορούν να αναστείλουν τη δράση της βιταμίνης D και να παρεμποδίσουν την ομοιόσταση του ασβεστίου στα οστά.
Η μελέτη βασίστηκε σε ένα μεγάλο δείγμα πληθυσμού 2.245 με μεσήλικες άνδρες, οι οποίοι κλινικά παρακολουθήθηκαν για 20 χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι ερευνητές βρήκαν ότι οι συμμετέχοντες με χαμηλά επίπεδα μαγνησίου ορού είχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο οστικών καταγμάτων. Η σχέση ήταν ισχυρότερη για τα κατάγματα του ισχίου. Οι άνδρες με υψηλότερα επίπεδα μαγνησίου είχαν 44% λιγότερες πιθανότητες να έχουν κατάγματα των οστών. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης 20 ετών, κανένας από τους 22 άνδρες που είχαν πολύ υψηλά επίπεδα μαγνησίου (περισσότερο από 2,3 χιλιοστόγραμμα ανά δεκατόλιτρο) δεν εμφάνισε κάταγμα οστού.
«Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η αποφυγή χαμηλών συγκεντρώσεων μαγνησίου στον ορό του μπορεί να είναι μια πολλά υποσχόμενη στρατηγική για την πρόληψη του κινδύνου καταγμάτων», λέει ο Δρ Kunutsor. Η αύξηση της πρόσληψης μαγνησίου από τα τρόφιμα και το νερό δεν μπορεί να αυξήσει αυτόματα τα επίπεδα μαγνησίου στο αίμα, εξηγούν οι συγγραφείς, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα που λαμβάνουν ορισμένα φάρμακα ή έχουν γαστρεντερικές διαταραχές.
Ο καθηγητής Jari Laukkanen, από το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Φινλανδίας, εξηγεί «Τα στοιχεία δείχνουν ότι αυξανόμενες συγκεντρώσεις μαγνησίου στον ορό μπορεί να προστατεύσουν από το μελλοντικό κίνδυνο καταγμάτων. Ωστόσο, καλά σχεδιασμένες μελέτες συμπληρωμάτων μαγνησίου απαιτούνται για τη διερεύνηση τέτοιων πιθανών θεραπευτικών επιπτώσεων».