Μια νέα μεγάλη διεθνής μελέτη αποκάλυψε για πρώτη φορά ότι ορισμένα χαρακτηριστικά του DNA ενός μωρού μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο στη μητέρα για ανάπτυξη προεκλαμψίας. Τα αποτελέσματα από αυτή τη μελέτη (μελέτη InterPregGen) δημοσιεύονται στο Nature Genetics. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από ειδικούς από το Ηνωμένο Βασίλειο, τις Σκανδιναβικές χώρες και την Κεντρική Ασία και είναι η πρώτη που δείχνει μια επίδραση του DNA του εμβρύου στην υγεία της μητέρας.
Η προεκλαμψία επηρεάζει έως και 5% των κυήσεων, συνήθως στο δεύτερο μισό της εγκυμοσύνης. Μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένων σπασμών, εγκεφαλικών επεισοδίων, ηπατικών και αιματολογικών προβλημάτων και σε ορισμένες περιπτώσεις το θάνατο της μητέρας και του μωρού.
Στη μελέτη διάρκειας 5 ετών συμμετείχαν ερευνητικές ομάδες από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισλανδία, τη Φινλανδία, τη Νορβηγία, το Καζακστάν και το Ουζμπεκιστάν. Οι ερευνητές μελέτησαν γενετικά 4.380 μωρά που γεννήθηκαν από μητέρες που εμφάνισαν προ-εκλαμψία και συνέκριναν το DNA τους με πάνω από 300.000 υγιή άτομα. Η Δρ Linda Morgan, από τη Σχολή Επιστημών Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, συντόνισε τη μελέτη.
Η Δρ Morgan λέει:. «Για πολλά χρόνια ήταν γνωστό ότι μια γυναίκα είναι πιο πιθανό να αναπτύξει προεκλαμψία αν η μητέρα ή η αδελφή της είχε τη νόσο. Πιο πρόσφατα, η έρευνα έχει δείξει ότι η νόσος είναι συχνότερη και σε οικογένειες που ο πατέρας γεννήθηκε από μητέρα με προεκλαμψία. Συχνά σε προεκλαμψία ο σχηματισμός του πλακούντα είναι ελαττωματικός. Καθώς τα γονίδια του μωρού παράγουν τον πλακούντα θελήσαμε να δούμε αν θα μπορούσαμε να βρούμε μία σχέση μεταξύ του DNA του μωρού και της νόσου. Βρήκαμε ότι υπήρχαν πράγματι ορισμένα χαρακτηριστικά του DNA του μωρού που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο προεκλαμψίας».
Η ανάλυση εντόπισε τον τόπο στο DNA του μωρού που αυξάνει τον κίνδυνο προεκλαμψίας. Αυτή η θέση επιβεβαιώθηκε από τα άλλα μέλη της InterPregGen. Η έρευνα βρήκε παραλλαγές του DNA κοντά στο γονίδιο που κωδικοποιεί την πρωτεΐνη sFlt-1 με σημαντικές διαφορές μεταξύ των βρεφών που γεννήθηκαν από προ-εκλαμπτικές εγκυμοσύνες και εγκυμοσύνες της ομάδας ελέγχου. Τα υψηλά επίπεδα sFlt-1 που απελευθερώνεται από τον πλακούντα στο αίμα της μητέρας μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία της, να οδηγήσουν σε υψηλή αρτηριακή πίεση και βλάβη στους νεφρούς, το ήπαρ και τον εγκέφαλο (όλα χαρακτηριστικά της προεκλαμψίας).
Η Δρ Morgan καταλήγει:. «Επειδή η προεκλαμψία έχει τις ρίζες της στα πολύ πρώιμα στάδια της κύησης, κατά το σχηματισμό του πλακούντα, η έρευνα για τα αίτια και τις διαδικασίες της νόσου ήταν πάντα προκλητική. Τα νέα στοιχεία που προέκυψαν από τη μελέτη αυτή θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για μια πιο αποτελεσματική πρόληψη και θεραπεία της προεκλαμψίας στο μέλλον, και να βελτιώσουν την έκβαση της εγκυμοσύνης για τη μητέρα και το παιδί».