Οι εξατομικευμένες θεραπείες που χορηγούν ιατρική ειδικά προσαρμοσμένες στη μοναδική φυσιολογία του ασθενούς αποτελούν στόχο των ερευνητών και των γιατρών για μεγάλο χρονικό διάστημα. Νέα έρευνα παρέχει έναν τρόπο παροχής εξατομικευμένων θεραπειών σε ασθενείς με νευρολογικές παθήσεις.
Οι ερευνητές του Νευρολογικού Ινστιτούτου και Νοσοκομείου του Μόντρεαλ (The Neuro) του Πανεπιστημίου McGill και του Ludmer Center για την Νευροπληροφορική και την Ψυχική Υγεία έχουν αναπτύξει αυτό που αποκαλούν ένα εξατομικευμένο δακτυλικών αποτυπωμάτων θεραπευτικής παρέμβασης (pTIF). Το pTIF προβλέπει την αποτελεσματικότητα της στόχευσης ειδικών βιολογικών παραγόντων (αμυλοειδές εγκεφάλου / απόθεση tau, φλεγμονή, νευρωνική λειτουργική δυσλειτουργία) για τον έλεγχο της εξέλιξης της νόσου του ασθενούς. Τα αποτελέσματά τους δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Neuroimage στις 14 Ιουνίου 2018.
Ο επικεφαλής του πρώτου συγγραφέα της μελέτης, Yasser Iturria-Medina, χρησιμοποίησε τεχνικές υπολογιστικής εγκεφαλικής μοντελοποίησης και τεχνητής νοημοσύνης για να αναλύσει τα νευρολογικά δεδομένα από 331 ασθενείς με Αλτσχάιμερ και υγιείς ελέγχους. Τα δεδομένα περιελάμβαναν πολλαπλούς τρόπους τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων (PET) και απεικόνισης μαγνητικού συντονισμού (MRI). Από αυτό, η Iturria-Medina και οι συνεργάτες της ήταν σε θέση να ταξινομήσουν τους ασθενείς σε υποτύπους TIF τους, σύμφωνα με τις δυνητικά πιο ευεργετικές παρενέργειες.
Οι συγγραφείς επαληθεύουν ότι αυτοί οι υποτύποι ήταν σχετικοί με τη σύγκρισή τους με τα ατομικά γενετικά προφίλ των ασθενών. Βρήκαν ότι οι ασθενείς στον ίδιο υποτύπο pTIF είχαν παρόμοια γονιδιακή έκφραση, που σημαίνει ότι ο μηχανισμός στον οποίο τα γονίδια επηρεάζουν τη φυσιολογία τους είναι παρόμοιος. Επειδή τα φάρμακα για τον έλεγχο της εξέλιξης της νόσου θα πρέπει να τροποποιούν ταυτόχρονα την γονιδιακή έκφραση και τις εγκεφαλικές ιδιότητες, τα φάρμακα προσαρμοσμένα σε υποτύπους pTIF θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικά από τα φάρμακα που σχεδιάστηκαν για τη θεραπεία όλων των ασθενών με νόσο του Alzheimer.
Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που υποδεικνύει μια άμεση σχέση μεταξύ της δυναμικής του εγκεφάλου, των προβλεπόμενων θεραπευτικών αποκρίσεων και των μοριακών και γνωστικών αλλοιώσεων στους ασθενείς. Χρησιμοποιώντας τους υποτύπους pTIF, τα φάρμακα μπορούν να σχεδιαστούν για το μοναδικό προφίλ έκφρασης γονιδίων του ασθενούς και τα φαινοτυπικά χαρακτηριστικά του εγκεφάλου, γεγονός που αποτελεί σημαντική πρόοδο στην εξατομικευμένη ιατρική. Θα μπορούσε επίσης να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα και να μειώσει το κόστος κλινικών δοκιμών με φάρμακα, αν χρησιμοποιηθεί ως μέθοδος επιλογής ασθενών.
«Σύμφωνα με τις αρχές της εξατομικευμένης ιατρικής, το εισαγόμενο πλαίσιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο αποτελεσματική ιατρική περίθαλψη, σε μειωμένες ανεπιθύμητες παρενέργειες και σε ουσιαστική μείωση του φαρμακευτικού / κλινικού κόστους που συνδέεται με κλινικές δοκιμές, επιταχύνοντας έτσι τον κύκλο αξιολόγησης της δημιουργίας νέων θεραπευτικών παραγόντων , “Λέει ο Iturria-Medina.” Η μελλοντική δουλειά μας θα επικεντρωθεί στην εφαρμογή του pTIF σε άλλες νευρολογικές διαταραχές, την έγκρισή του και, κυρίως, στη διάθεση των εργαλείων αναλυτικής έρευνας στη διεθνή κοινότητα μέσω πλατφόρμων ανοικτής πρόσβασης.