Μετά από μελέτες σε ανοσοκύτταρα που ελήφθησαν από τις αρθρώσεις ατόμων με ρευματοειδή αρθρίτιδα, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι όταν η νόσος εδραιωθεί, μερικοί τύποι κυττάρων χάνουν την ευαισθησία τους στη βιταμίνη D. Η ομάδα – η οποία αποτελείται ερευνητές από το University College του Λονδίνου και το Πανεπιστήμιο του Birmingham, στο Ηνωμένο Βασίλειο – αναφέρει τα νέα ευρήματά τους στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Autoimmunity.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση νόσος που προκύπτει επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται εσφαλμένως σε υγιή ιστό, συνήθως στις αρθρώσεις, γεγονός που οδηγεί σε επώδυνη φλεγμονή και οίδημα. Η νόσος προσβάλλει συνήθως πολλές αρθρώσεις ταυτόχρονα, όπως τα γόνατα, τα χέρια, και τους καρπούς. Προκαλεί φλεγμονή στην επένδυση των αρθρώσεων και τελικά βλάπτει την ίδια την άρθρωση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνιο πόνο, προβλήματα με την ισορροπία, και παραμόρφωση. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι περίπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει ρευματοειδή αρθρίτιδα , συμπεριλαμβανομένων περίπου 1,3 εκατομμυρίων ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Επηρεάζει τις γυναίκες συχνότερα από τους άνδρες, θέτοντας το ερώτημα του κατά πόσον μπορούν να συμμετέχουν στην παθογένεση της νόσου ορμονικοί παράγοντες. Σε άρθρο τους οι συγγραφείς εξηγούν ότι προηγούμενες μελέτες είχαν ανακαλύψει ότι η βιταμίνη D έχει «ισχυρές αντι-φλεγμονώδεις επιδράσεις,» συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας να καταστέλλουν τη δραστηριότητα σε μερικούς τύπους Τ κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που είναι γνωστό ότι δραστηριοποιούνται στη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Ωστόσο, αυτές οι μελέτες είχαν χρησιμοποιήσει μόνο ανοσοκύτταρα που απομονώθηκαν από το αίμα, και έτσι η επίδραση της βιταμίνης D στα κύτταρα του ανοσοποιητικού «στη θέση της ενεργού νόσου είναι ασαφής.»
Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της νέας μελέτης είναι ότι είναι η πρώτη που χρησιμοποιεί ανοσοκύτταρα που ελήφθησαν τόσο από το αίμα όσο και από φλεγμαίνουσες αρθρώσεις ατόμων με ρευματοειδή αρθρίτιδα. «Σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες,» εξηγεί ο κύριος συγγραφέας της μελέτης Karim Raza, καθηγητής στο Ίδρυμα Φλεγμονής και Γήρανσης στο Πανεπιστήμιο του Birmingham, «έχουμε απομονώσει διαφορετικούς τύπους ανοσοποιητικών κυττάρων από την πραγματική θέση της νόσου για να διαπιστώσουμε εάν συγκεκριμένες υποομάδες κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος (ειδικές ομάδες Τ-κυττάρων) έχουν ευαισθησία στη βιταμίνη D».
Για τη διερεύνηση, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν δείγματα αρθρικού υγρού που ελήφθησαν από τις αρθρώσεις 15 ατόμων με ρευματοειδή αρθρίτιδα ηλικίας μεταξύ 40 και 85 ετών. Εξέτασαν επίσης δείγματα αίματος που ελήφθησαν από άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα, καθώς και από άτομα χωρίς ρευματοειδή αρθρίτιδα – ταιριασμένα κατά ηλικία και φύλο, από μία τράπεζα αίματος (ομάδα ελέγχου).
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένοι τύποι κυττάρων του ανοσοποιητικού ανταποκρίθηκαν με διαφορετικό τρόπο στη βιταμίνη D. Ειδικότερα, βρήκαν ότι ορισμένοι τύποι Τ κυττάρων από φλεγμαίνουσες αρθρώσεις ήταν λιγότερο ευαίσθητοι στις αντι-φλεγμονώδεις δράσεις της βιταμίνης D, συγκριτικά με από εκείνους που ελήφθησαν από το αίμα στα ίδια άτομα. Παρά το γεγονός ότι η μελέτη περιορίστηκε στη διερεύνηση κυττάρων στο εργαστήριο, τα ευρήματα φαίνεται να υποστηρίζει την ιδέα ότι η διατήρηση των επιπέδων της βιταμίνης D μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και άλλων φλεγμονωδών νόσων.