Οι επιστήμονες εντόπισαν ένα μόριο που συνδέεται με νεφρική νόσο σε άτομα με διαβήτη. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι, σε αρουραίους και σε ποντικούς, ο αποκλεισμός της πρωτεΐνης αυτής αποτρέπει βλάβη των νεφρών που συνδέεται με το διαβήτη. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι βάσει των ευρημάτων τους διαφωτίζονται τα αίτια αυτής της συχνής επιπλοκής του διαβήτη και μπορεί να οδηγηθούμε και σε νέες θεραπείες. Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό EBioMedicine.
Ο σακχαρώδης διαβήτης επηρεάζει 415 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Είναι η κύρια αιτία νεφρικής ανεπάρκειας, με το 40% των ατόμων με διαβήτη τελικά να αναπτύσσουν κάποιου βαθμού νεφρική νόσο.
Η πρωτεΐνη – που ονομάζεται P2X7R – παίζει σημαντικό ρόλο στη φλεγμονή και στο ανοσοποιητικό σύστημα και έχει προηγουμένως συσχετισθεί με νεφρική νόσο που δεν σχετίζεται με το διαβήτη. Αυτή είναι η πρώτη φορά που έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί διαβητική νεφροπάθεια και ότι επηρεάζει τη βαρύτητα της νόσου.
Η ερευνητική ομάδα – της οποίας ηγήθηκαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου – ανακάλυψε υψηλή έκφραση της P2X7R σε βιοψίες νεφρού από άτομα με διαβήτη, η οποία ήταν σχεδόν μη ανιχνεύσιμη σε βιοψίες από άτομα χωρίς διαβήτη. Η υψηλότερη P2X7R συνδέθηκε με κακή λειτουργία των νεφρών και ιστική ουλοποίηση.
Σε πειράματα παρακολούθησης, ποντίκια που στερούνται του γονιδίου της πρωτεΐνης P2X7R δεν ανέπτυξαν ουλές στους νεφρούς σε απόκριση στον διαβήτη, γεγονός που υποδηλώνει ότι η νεφρική βλάβη δύναται να αποτραπεί. Οι ερευνητές έδειξαν επίσης ότι ο φαρμακευτικός αποκλεισμός της P2X7R μειώνει τα υψηλά επίπεδα των διηθητικών μακροφάγων του νεφρού – ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της διαβητικής νεφροπάθειας – σε διαβητικούς αρουραίους. Οι επιστήμονες το εκτιμούν ως μια σημαντική πρόοδο στην έρευνα για θεραπείες.
Ο Δρ Robert Menzies, στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, δήλωσε: «Η διαβητική νεφροπάθεια έχει φτάσει πλέον σε επίπεδα επιδημίας, αλλά ακόμα αναζητούμε την αγωγή που θα βοηθήσει τους ασθενείς Η μελέτη αυτή προσφέρει μια σημαντική πρόοδο στην κατανόηση του πώς συμβαίνει νεφρική βλάβη στο διαβήτη και που θα μπορούσαμε να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας για την εξεύρεση μιας θεραπείας. Οι επόμενες μελέτες μας σχεδιάζονται για να καθοριστεί εάν αποκλειστές P2X7R θα μπορούσαν να αντιστρέψουν πιο σοβαρές νεφρικές βλάβες ή ακόμη και να τις εμποδίσει αυτό. Οι μελέτες αυτές είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό βήμα προς τα εμπρός».