Νέα έρευνα δείχνει ότι στις ηλικίες μεταξύ τριών και 11 ετών, τα παιδιά που έχουν συλληφθεί με μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής μπορεί να έχουν καλύτερη βαθμολογία σε ανάγνωση και λεκτικές ικανότητες από παιδιά που έχουν συλληφθεί φυσιολογικά.
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από εκατοντάδες παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο που είχαν γεννηθεί με εξωσωματική γονιμοποίηση ή μικρογονιμοποίηση-ICSI (όταν ο άνδρας έχει χαμηλό αριθμό σπερματοζωαρίων), μέχρι την ηλικία των 11 ετών. Βρήκαν μια θετική συσχέτιση μεταξύ της τεχνητής σύλληψης και της γνωστικής ανάπτυξης, στην ηλικία μεταξύ τριών και πέντε ετών.
Οι ερευνητές υπό την καθηγήτρια Melinda Mills από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και το Nuffield College, χρησιμοποίησαν στοιχεία από τη μελέτη Millennium Cohort Study στο Ηνωμένο Βασίλειο, μία εθνικά αντιπροσωπευτική ομάδα από 18.552 οικογένειες. Από τα 15.281 παιδιά που γεννήθηκαν το 2000-2001 μετά από υποβοηθούμενη αναπαραγωγή , 8298 παρακολουθήθηκαν με τεστ γνωστικής ικανότητας το 2003, 2005, 2007 και 2012. Τυποποιημένες δοκιμασίες χρησιμοποιήθηκαν σε κάθε στάδιο για την αξιολόγηση των δεξιοτήτων των παιδιών σε ότι αφορά το λεξιλόγιό τους, την ικανότητά τους για ανάγνωση και τη χρήση των ρημάτων. Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με αυτά των παιδιών που είχαν συλληφθεί φυσιολογικά.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Human Reproduction , δείχνει επίσης ότι οι γονείς που υποβάλλονται σε τέτοιες θεραπείες είναι γενικά μεγαλύτεροι σε ηλικία, πιο μορφωμένοι και έχουν καλύτερη κοινωνικοοικονομική θέση από ό, τι οι γονείς που είχαν συλλάβει τα παιδιά τους φυσικά. Η μελέτη σημειώνει ότι οι παράγοντες αυτοί είναι «κατά σταθερό τρόπο στατιστικά σημαντικοί».
Η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή συχνότερα σχετίζεται με πολλαπλό τοκετό ή χαμηλό βάρος γέννησης, ωστόσο, η μελέτη αυτή βρίσκει ότι το οικογενειακό υπόβαθρο αυτών των παιδιών «παρακάμπτει» τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεων στην υγεία των παιδιών που θα μπορούσαν να μειώσουν τη γνωστική ικανότητα. Τα ευρήματα είναι σημαντικά δεδομένου προηγούμενες μελέτες δείχνουν μια μικτή εικόνα, με κάποιες έρευνες να υποδηλώνουν ότι η υποβοηθούμενη αναπαραγωγή μπορεί να βλάψει τις γνωστικές ικανότητες των παιδιών.
Η Mills, δήλωσε: «Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι η θετική επίδραση της οικογένειας σε παιδιά που έχουν συλληφθεί με τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής “παρακάμπτει” τους κινδύνους που αλλοιώνουν τη γνωστική τους ικανότητα. Η θετική αυτή επίδραση δείχνει ότι σε τελική ανάλυση τέτοιου είδους θεραπείες γονιμότητας δεν βλάπτουν υψηλότερες δεξιότητες/σκέψης των παιδιών».