Οι επιζώντες λεμφώματος Hodgkin έχουν πιο σοβαρή στεφανιαία νόσο 20 έτη μετά από ακτινοβόληση στο θώρακα, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε στο International Conference on Nuclear Cardiology and Cardiac CT (ICNC) 2017, στη Βιέννη.
«Οι ασθενείς με λέμφωμα Hodgkin λαμβάνουν υψηλή δόση ακτινοβολίας του μεσοθωράκιου σε νεαρή ηλικία, ως μέρος της θεραπείας τους» είπε ο Δρ Αlexander van Rosendael, ιατρός στο Leiden University Medical Center, Ολλανδία. «Υπάρχει μια συνεχής συζήτηση για το αν χρειάζεται προσυμπτωματικός έλεγχος για στεφανιαία νόσο των ασθενών που έχουν λάβει ακτινοβολία στο θώρακα».
Η τρέχουσα μελέτη αξιολόγησε την έκταση, τη σοβαρότητα και τη θέση της στεφανιαίας νόσου (CAD) σε επιζώντες λεμφώματος Hodgkin οι οποίοι είχαν λάβει ακτινοβολία στο θώρακα. Στη μελέτη συμμετείχαν 79 ασθενείς οι οποίοι ήταν ελεύθεροι λεμφώματος Hodgkin για τουλάχιστον 10 έτη και είχαν λάβει ακτινοβολία μεσοθωρακίου πριν από 20 έτη, καθώς και 273 μάρτυρες χωρίς λέμφωμα Hodgkin και χωρίς να έχουν λάβει ακτινοβολία.
Η CAD εκτιμήθηκε χρησιμοποιώντας αξονική στεφανιογραφία (CTA). Για την αξιολόγηση των διαφορών σε CAD μεταξύ ασθενών και μαρτύρων έγινε επιλογή ώστε να είναι συγκρίσιμοι σε ηλικία, φύλο, διαβήτη, υπέρταση, υπερχοληστερολαιμία, οικογενειακό ιστορικό στεφανιαίας νόσου, καθώς και κάπνισμα.
Οι ασθενείς ήταν κατά μέσο όρο 45 ετών και η παρουσία των καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου ήταν συνολικά χαμηλή. Μόλις 42% των ασθενών δεν είχαν αθηροσκλήρωση στην CTA σε σύγκριση με το 64% της ομάδας ελέγχου.
Όσον αφορά την έκταση και τη σοβαρότητα της CAD, οι ασθενείς με Hodgkin είχαν σημαντικά περισσότερη CAD πολλαπλών αγγείων: 10% είχαν νόσο δύο αγγείων και 24% είχαν νόσο τριών αγγείων σε σύγκριση με το 6% και 9% της ομάδας ελέγχου, αντίστοιχα. Όσον αφορά τη θέση της CAD, οι ασθενείς είχαν σημαντικά περισσότερες στεφανιαίες πλάκες στον αριστερό κύριο κλάδο (17% έναντι 6%), εγγύς αριστερό πρόσθιο κατιόντα κλάδο (30% έναντι 16%), εγγύς δεξιά στεφανιαία αρτηρία (25% έναντι 10%) και εγγύς αριστερή περισπώμενη (14% έναντι 6%), αλλά όχι σε μη εγγύς στεφανιαία τμήματα. Οι ασθενείς είχαν τέσσερις φορές υψηλότερο κίνδυνο αθηρωματικής πλάκας στα εγγύς στεφανιαία αγγεία εγγύς και τρεις φορές υψηλότερο κίνδυνο κεντρικής αποφρακτικής στένωσης σε σύγκριση με τους μάρτυρες.
«Οι ασθενείς με Hodgkin που έχουν ακτινοβοληθεί στο θώρακα έχουν πολύ περισσότερη CAD από άτομα ίδιας ηλικίας που δεν έχουν ακτινοβοληθεί,» είπε ο Δρ van Rosendael. «Η CAD συνέβη σε νεαρή ηλικία – οι ασθενείς ήταν 45 ετών κατά μέσο όρο. Και κατά πάσα πιθανότητα προκλήθηκε από την ακτινοβολία». «Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να ελέγχονται σε τακτά χρονικά διαστήματα μετά την ακτινοβολία, έτσι ώστε η CAD να μπορεί να εντοπιστεί νωρίς και να μπορούν να ξεκινήσουν έγκαιρη θεραπεία» εξήγησε ο Dr van Rosendael.