Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας επιβεβαίωσαν ότι οι ανωμαλίες σε μια κοινή χημική ουσία του εγκεφάλου συνδέονται με το σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου βρεφών (SIDS). Στην πρώτη μελέτη του είδους της, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας διερεύνησαν 41 περιπτώσεις θανάτων SIDS και ανακάλυψαν εντυπωσιακές ανωμαλίες στη χημική ουσία σεροτονίνη στον εγκέφαλο. Η σεροτονίνη, αλλιώς γνωστή ως 5-ΗΤ, είναι ένας νευροδιαβιβαστής που βρίσκεται σε διάφορα μέρη του ανθρώπινου σώματος, συμπεριλαμβανομένου του κεντρικού νευρικού συστήματος. Μεταξύ των πολλών ρόλων της, η σεροτονίνη εμπλέκεται στη ρύθμιση του ύπνου, καθώς και στον έλεγχο των καρδιαγγειακών και αναπνευστικών συστημάτων.
Αυτή η τελευταία έρευνα, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Neuropathology & Experimental Neurology, επιβεβαιώνει και υποστηρίζει την ιδέα ότι η δυσλειτουργία του εγκεφαλικού στελέχους, που έχει ως αποτέλεσμα σημαντική μεταβολή της έκφρασης σεροτονίνης, συνδέεται με ορισμένους θανάτους από SIDS. Το SIDS είναι ο ξαφνικός απροσδόκητος θάνατος ενός βρέφους κάτω του ενός έτους, ο οποίος δεν μπορεί να εξηγηθεί μετά από εμπεριστατωμένη έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της αυτοψίας. Είναι η κύρια αιτία θανάτου σε βρέφη μεταξύ ενός μηνός και ενός έτους στην Αυστραλία και στον ανεπτυγμένο κόσμο. Η έρευνα διεξήχθη από την Δρ Fiona Bright υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Παθολογίας Roger Byard. Η δουλειά της βασίζεται σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, όπου η Δρ Bright έδρευε για 18 μήνες.
“Η έρευνά μας είναι σημαντική διότι επιβεβαίωσε ότι οι ανωμαλίες της σεροτονίνης στον εγκέφαλο συνδέονται σίγουρα με περιπτώσεις SIDS “, λέει η Dr. Bright. “Η σεροτονίνη είναι ένα νευροχημικό κλειδί που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο και τη διαχείριση των σύνθετων αναπνευστικών, καρδιαγγειακών και αυτόνομων συστημάτων στο εγκεφαλικό στέλεχος του βρέφους. «Η έρευνά μας δείχνει ότι οι νευροχημικές μεταβολές μπορεί να συμβάλλουν στη δυσλειτουργία του εγκεφαλικού στελέχους κατά τη διάρκεια της κρίσιμης μεταγεννητικής αναπτυξιακής περιόδου.
Ως αποτέλεσμα, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανικανότητα ενός βρέφους SIDS να ανταποκριθεί κατάλληλα σε απειλητικά για τη ζωή συμβάντα, κατά τη διάρκεια του ύπνου, όπως στην έλλειψη οξυγόνου. “Ειδικότερα, τα περιστατικά SIDS που μελετήσαμε συνδέονταν με τουλάχιστον έναν κύριο παράγοντα κινδύνου για το SIDS, με περισσότερα από τα μισά βρέφη να βρίσκονται σε δυσμενείς συνθήκες ύπνου και έχοντας ασθενήσει ένα μήνα πριν τον θάνατο”, λέει η Dr. Bright.
Ο καθηγητής Byard λέει: «Η καλύτερη κατανόηση του σύνθετου ρόλου αυτών των νευροχημικών αλλαγών και οι ακριβείς αιτίες της δυσλειτουργίας τους στον εγκέφαλο θα βοηθήσει τη μελλοντική έρευνα να αναπτύξει δυνητικούς βιοδείκτες για βρέφη που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο SIDS. “Τελικά, ελπίζουμε ότι αυτό το έργο θα οδηγήσει σε βελτιωμένες στρατηγικές πρόληψης, συμβάλλοντας στη σωτηρία της ζωής των μωρών”.