Σύμφωνα με νέα μελέτη από τους επιστήμονες του Ινστιτούτου Ερευνών Scripps (TSRI), η συνήθης πρακτική ανάπτυξης συστατικών του εμβολίου της γρίπης σε αυγά κοτόπουλου διαταράσσει τη μείζονα περιοχή στόχου στην επιφάνεια του ιού, καθιστώντας το εμβόλιο γρίπης λιγότερο αποτελεσματικό στους ανθρώπους.
“Τώρα μπορούμε να εξηγήσουμε – σε ατομικό επίπεδο – γιατί η παραγωγή εμβολίων με βάση τα αυγά προκαλεί προβλήματα”, δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης TSRI Research Associate Nicholas Wu, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό PLOS Pathogens.
Για περισσότερα από 70 χρόνια, οι κατασκευαστές έκαναν εμβόλιο γρίπης με έγχυση του ιού σε αυγά κοτόπουλου, επιτρέποντας στον ιό να αναδιπλασιαστεί μέσα στα αυγά και στη συνέχεια να καθαρίσει το υγρό από τα αυγά για να πάρει αρκετό από τον ιό για χρήση σε εμβόλια.
Ο υπότυπος της γρίπης σε αυτή τη μελέτη, που ονομάζεται H3N2, είναι ένας από τους πολλούς υποτύπους που φαίνεται να μεταλλάσσονται όταν αναπτύσσονται σε αυγά κοτόπουλου και οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα νέα ευρήματα υποστηρίζουν περαιτέρω την υπόθεση εναλλακτικών προσεγγίσεων για την ανάπτυξη του ιού.
“Οποιοιδήποτε ιοί της γρίπης που παράγονται στα αυγά πρέπει να προσαρμοστούν στην ανάπτυξη σε αυτό το περιβάλλον και ως εκ τούτου να δημιουργήσουν μεταλλάξεις για να αναπτυχθούν καλύτερα”, εξήγησε ο ανώτερος συγγραφέας Ian Wilson, D.Phil., Hansen καθηγητής δομικής βιολογίας στο TSRI.
Η νέα μελέτη δείχνει ακριβώς γιατί η παρασκευή με βάση τα αυγά είναι πρόβλημα για τον υποτύπο H3N2. Δεδομένου ότι η γρίπη H3N2 έχει γίνει πιο διαδεδομένη, οι επιστήμονες που συνταγογραφούν το εμβόλιο εποχιακής γρίπης έχουν προσπαθήσει να συμπεριλάβουν αυτόν τον ιό και να διδάξουν το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα για να το καταπολεμήσουν. Παρά την προσπάθεια αυτή, τα πρόσφατα εμβόλια κατά της γρίπης έχουν αποδείξει ότι είναι μόνο 33% αποτελεσματικά έναντι των ιών H3N2.
Ο Wu χρησιμοποίησε μια τεχνική απεικόνισης υψηλής ανάλυσης που ονομάζεται κρυσταλλογραφία ακτίνων Χ για να δείξει ότι – όταν αναπτύσσεται σε αυγά – ο υποτύπος H3N2 μεταλλάσσει μια πρωτεΐνη κλειδί για καλύτερη προσκόλληση σε υποδοχείς σε κύτταρα πουλιών. Συγκεκριμένα, υπήρξε μια μετάλλαξη που ονομάζεται L194P στη γλυκοπρωτεΐνη αιμοσυγκολλητίνης (ΗΑ) του ιού. Αυτή η μετάλλαξη διακόπτει την περιοχή στην πρωτεΐνη που αναγνωρίζεται από το ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Αυτό σημαίνει ότι ένα εμβόλιο που περιέχει τη μεταλλαγμένη μορφή της πρωτεΐνης δεν θα είναι σε θέση να ενεργοποιήσει μια αποτελεσματική ανοσοαπόκριση. Αυτό αφήνει το σώμα χωρίς προστασία από τα κυκλοφορούντα στελέχη του H3N2.
Στην πραγματικότητα, η ανάλυση του Wu δείχνει ότι το τρέχον στέλεχος του Η3Ν2 που χρησιμοποιείται στα εμβόλια περιέχει ήδη αυτή τη συγκεκριμένη μετάλλαξη L194P στο ΗΑ. “Οι παραγωγοί εμβολίων πρέπει να εξετάσουν αυτή τη μετάλλαξη”, προειδοποίησε ο Wu.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι χρειάζονται περαιτέρω μελέτες για να ερευνήσουν την αντικατάσταση του συστήματος με βάση τα αυγά. “Άλλες μέθοδοι χρησιμοποιούνται τώρα και διερευνώνται για την παραγωγή εμβολίων σε κύτταρα θηλαστικών χρησιμοποιώντας μεθόδους που βασίζονται σε κύτταρα και ανασυνδυασμένα εμβόλια πρωτεϊνών ΗΑ”, δήλωσε ο Wilson. “Υπάρχει τεράστια ανάγκη για έρευνα εμβολίων κατά της γρίπης”, πρόσθεσε ο Wu.