Οι λοιμώξεις από άτυπα (μη φυματιώδη -ΤΒ) μυκοβακτήρια (NTM) αποτελούν ένα αυξανόμενο ποσοστό των πνευμονοπαθειών και η μη-χειρουργική θεραπεία από μόνη της δεν έχει δείξει αποτελεσματικότητα, σύμφωνα με δεδομένα από μια μετα-ανάλυση 24 μελετών σε 1.224 ασθενείς. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Chest. Η κύρια πηγή μόλυνσης από ΝΤΜ είναι το περιβάλλον, δηλαδή το νερό, το χώμα και η σκόνη. Το καλύτερα μελετημένο από τα άτυπα μυκοβακτηρίδια είναι το Μycobacterium avium complex. Το νερό είναι επίσης πιθανή πηγή μόλυνσης πολλών άλλων αναγνωρισμένων άτυπων μυκοβακτηριδίων, περιλαμβανομένων των Μycobacterium marinum, Μycobacterium kansasii (ΜΚ), Μycobacterium Xenopi & Μycobacterium simiae. Η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι σπάνια.
Προδιαθεσικοί παράγοντες λοίμωξης από ΝΤΜ είναι η μεγάλη ηλικία, το θερμό κλίμα, οι αγροτικές περιοχές, η σιλίκωση, η πνευμονοκονίαση, η χρονία αποφρακτική πνευμονοπάθεια, οι βρογχεκτασίες, η ύπαρξη αλλοιώσεων από προηγούμενη ΤΒ, η νόσος HIV, ο καρκίνος, ο σακχαρώδης διαβήτης και η κατάχρηση οινοπνεύματος. Τα στοιχεία για επιτυχή θεραπεία σε περιπτώσεις πνευμονικής νόσου σχετιζόμενης με ΝΤΜ είναι περιορισμένα, ιδίως για τα είδη που δεν σχετίζονται με την ομάδα του Mycobacterium avium (μη-MAC), έγραψε ο Roland Diel, MD, του Πανεπιστημίου Schleswig-Holstein , στη Γερμανία, και οι συνεργάτες του.
Ειδικότερα, τα είδη μη-MAC Mycobacterium xenopi (ΜΧ), Mycobacterium abscessus , Mycobacterium malmoense, και ΜΚ εξετάστηκαν στην ανάλυση, η οποία περιελάμβανε 16 αναδρομικές μελέτες ιατρικών φακέλων, 5 τυχαιοποιημένες μελέτες, και 3 προοπτικές, μη τυχαιοποιημένες μελέτες. Η επιτυχία της θεραπείας εκτιμήθηκε με τις τιμές αρνητικοποίησης της καλλιέργειας πτυέλων (SCC).
Συνολικά, η μέση αναλογία SCC για ασθενείς με M. abscessus ήταν 41% μετά από υποτροπές μετά τη θεραπεία, αλλά έφθασε 70% για το M. massiliense. Το μέσο ποσοστό SCC ήταν 80% για τους ασθενείς με M. kansasii , 32% για τα άτομα με MX, και 54% για τα άτομα με M. malmoense .
Η επιτυχία της θεραπείας κυμαινόταν από 9% έως 73% για ασθενείς με M. xenopi, αλλά όλα τα αίτια της θνησιμότητας ήταν 69%. Ποσοστό επιτυχίας 100% σημειώθηκε σε ασθενείς M. kansasii υπό αντί-ΤΒ αγωγή. Το ποσοστό SCC σε 55 ασθενείς με εκτομή του πνεύμονα και είτε MX ή Μ abscessus θεωρήθηκε υψηλό αφού έφτασε το 76%.
Τα ευρήματα της μελέτης περιορίζονται από τους ποικίλους ορισμούς της επιτυχίας της θεραπείας, την ποικιλία των αγωγών και το ότι «η βέλτιστη θεραπεία …από τις λίγες μελέτες … δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί», σύμφωνα με τους ερευνητές. Σε περίπτωση απουσίας της βέλτιστης αντιμετώπισης, η λειτουργικότητα και η ποιότητα ζωής πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, πρόσθεσαν.
Οι λοιμώξεις από άτυπα (μη φυματιώδη -ΤΒ) μυκοβακτήρια (NTM) αποτελούν ένα αυξανόμενο ποσοστό των πνευμονοπαθειών και η μη-χειρουργική θεραπεία από μόνη της δεν έχει δείξει αποτελεσματικότητα, σύμφωνα με δεδομένα από μια μετα-ανάλυση 24 μελετών σε 1.224 ασθενείς. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Chest.
Η κύρια πηγή μόλυνσης από ΝΤΜ είναι το περιβάλλον, δηλαδή το νερό, το χώμα και η σκόνη. Το καλύτερα μελετημένο από τα άτυπα μυκοβακτηρίδια είναι το Μycobacterium avium complex. Το νερό είναι επίσης πιθανή πηγή μόλυνσης πολλών άλλων αναγνωρισμένων άτυπων μυκοβακτηριδίων, περιλαμβανομένων των Μycobacterium marinum, Μycobacterium kansasii (ΜΚ), Μycobacterium Xenopi & Μycobacterium simiae. Η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι σπάνια.
Προδιαθεσικοί παράγοντες λοίμωξης από ΝΤΜ είναι η μεγάλη ηλικία, το θερμό κλίμα, οι αγροτικές περιοχές, η σιλίκωση, η πνευμονοκονίαση, η χρονία αποφρακτική πνευμονοπάθεια, οι βρογχεκτασίες, η ύπαρξη αλλοιώσεων από προηγούμενη ΤΒ, η νόσος HIV, ο καρκίνος, ο σακχαρώδης διαβήτης και η κατάχρηση οινοπνεύματος. Τα στοιχεία για επιτυχή θεραπεία σε περιπτώσεις πνευμονικής νόσου σχετιζόμενης με ΝΤΜ είναι περιορισμένα, ιδίως για τα είδη που δεν σχετίζονται με την ομάδα του Mycobacterium avium (μη-MAC), έγραψε ο Roland Diel, MD, του Πανεπιστημίου Schleswig-Holstein , στη Γερμανία, και οι συνεργάτες του.
Ειδικότερα, τα είδη μη-MAC Mycobacterium xenopi (ΜΧ), Mycobacterium abscessus , Mycobacterium malmoense, και ΜΚ εξετάστηκαν στην ανάλυση, η οποία περιελάμβανε 16 αναδρομικές μελέτες ιατρικών φακέλων, 5 τυχαιοποιημένες μελέτες, και 3 προοπτικές, μη τυχαιοποιημένες μελέτες. Η επιτυχία της θεραπείας εκτιμήθηκε με τις τιμές αρνητικοποίησης της καλλιέργειας πτυέλων (SCC).
Συνολικά, η μέση αναλογία SCC για ασθενείς με M. abscessus ήταν 41% μετά από υποτροπές μετά τη θεραπεία, αλλά έφθασε 70% για το M. massiliense. Το μέσο ποσοστό SCC ήταν 80% για τους ασθενείς με M. kansasii , 32% για τα άτομα με MX, και 54% για τα άτομα με M. malmoense . Η επιτυχία της θεραπείας κυμαινόταν από 9% έως 73% για ασθενείς με M. xenopi, αλλά όλα τα αίτια της θνησιμότητας ήταν 69%. Ποσοστό επιτυχίας 100% σημειώθηκε σε ασθενείς M. kansasii υπό αντί-ΤΒ αγωγή. Το ποσοστό SCC σε 55 ασθενείς με εκτομή του πνεύμονα και είτε MX ή Μ abscessus θεωρήθηκε υψηλό αφού έφτασε το 76%.
Τα ευρήματα της μελέτης περιορίζονται από τους ποικίλους ορισμούς της επιτυχίας της θεραπείας, την ποικιλία των αγωγών και το ότι «η βέλτιστη θεραπεία …από τις λίγες μελέτες … δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί», σύμφωνα με τους ερευνητές. Σε περίπτωση απουσίας της βέλτιστης αντιμετώπισης, η λειτουργικότητα και η ποιότητα ζωής πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν, πρόσθεσαν.