Αν και οι ηλικιωμένοι με διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2) τείνουν να έχουν φυσιολογική ή υψηλότερη οστική πυκνότητα από τους συνομηλίκους τους, οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι είναι πιθανότερο να υποκύψουν σε κατάγματα από τους ηλικιωμένους χωρίς ΣΔ2.
Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Bone and Mineral Research , ερευνητές από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Ενηλίκων Senior Life για έρευνα επί της γήρανσης διαπίστωσαν ότι οι μεγαλύτεροι ενήλικες με ΣΔ2 είχαν ελλείψεις στο φλοιώδες οστούν – την πυκνή εξωτερική επιφάνεια του οστού που σχηματίζει ένα προστατευτικό στρώμα γύρω από την εσωτερική κοιλότητα – σε σύγκριση με τους μη διαβητικούς. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η μικροαρχιτεκτονική του φλοιώδους οστού μπορεί να μεταβληθεί στους ηλικιωμένους με ΣΔ2 και έτσι να τους θέσει σε αυξημένο κίνδυνο κατάγματος.
Οι συμμετέχοντες σε αυτή τη μελέτη περιελάμβαναν πάνω από 1.000 μέλη της Μελέτης Framingham που εξετάστηκαν για μια περίοδο 3 ετών. Η σάρωση με αξονική τομογραφία υψηλής ανάλυσης επέτρεψε στους ερευνητές να διαπιστώσουν ότι πολλοί ηλικιωμένοι ενήλικες με διαβήτη είχαν ελλείμματα ειδικά στη μικροαρχιτεκτονική του φλοιώδους οστού που δεν μπορούν να εκτιμηθούν με τις συνηθισμένες μετρήσεις οστικής πυκνότητας. Τα οστεοπορωτικά κατάγματα είναι ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας που μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία, μειωμένη ποιότητα ζωής, ακόμη και θάνατο – για να μην αναφέρουμε τα σημαντικά έξοδα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ο κίνδυνος κατάγματος είναι ακόμη μεγαλύτερος στους ενήλικες με ΣΔ2, συμπεριλαμβανομένου ενός 40-50% αυξημένου κινδύνου κατάγματος του ισχίου – το σοβαρότερο από τα οστεοπορωτικά κατάγματα.
Το κάταγμα σε ηλικιωμένους ενήλικες με ΣΔ2 είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, το οποίο θα αυξάνεται μόνο με τη γήρανση του πληθυσμού και την αυξανόμενη επίπτωση του ΣΔ2. Τα ευρήματα της τρέχουσας μελέτης εστιάζονται στα σκελετικά ελλείμματα που μπορούν να συμβάλουν στην υπερβολική περιθωριοποίηση των ηλικιωμένων με ΣΔ2 και μπορεί τελικά να οδηγήσουν σε νέες προσεγγίσεις για τη βελτίωση της πρόληψης και της θεραπείας », δήλωσε η Dr. Elizabeth Samelson, κύριος συγγραφέας της μελέτης.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι νέες μελέτες όπως αυτή θα βοηθήσουν στην επανάσταση στον τομέα της υγείας των οστών, ειδικά για τους ηλικιωμένους. Είναι σημαντικό να ακολουθούνται οι κατευθυντήριες οδηγίες για την εξέταση της οστικής πυκνότητας, αλλά χρειάζεται καλύτερη κατανόηση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν την αντοχή των οστών και της τάσης για κάταγμα.