Μία μελέτη διαπίστωσε ότι μια νέα στοχευμένη “ανοσοθεραπεία” για την αντιμετώπιση του καρκίνου των ωοθηκών που επέστρεψε, έμοιαζε ελπιδοφόρα σε μια μικρή, πρώιμη δοκιμή. Εν τω μεταξύ, μια δεύτερη ομάδα ερευνητών ανακάλυψε αυτό που φαίνεται να αποτελεί δείκτη για τους ασθενείς που θα κάνουν καλύτερα μετά από τη θεραπεία συνολικά.
“Αυτές οι μελέτες είναι συναρπαστικές, αλλά πολύ νωρίς”, δήλωσε η Dr. Eva Chalas, διευθυντής του Κέντρου Φροντίδας Καρκίνου στο Νοσοκομείο NYU Winthrop στο Mineola, Νέα Υόρκη Πρόσθεσε ότι ήταν καλό να δούμε την έρευνα για τον καρκίνο των ωοθηκών, διότι ” που δαπανάται σε αυτόν τον καρκίνο που είναι συχνά θανατηφόρος. “
Η πρώτη μελέτη περιελάμβανε 29 γυναίκες με καρκίνο των ωοθηκών που είχαν επιστρέψει. Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε θεραπεία με εμβόλιο καρκίνου των ωοθηκών που ονομάζεται Vigil. Το εμβόλιο, γνωστό και ως στοχευμένη ανοσοθεραπεία, γίνεται για να θεραπεύει καρκίνο κάθε γυναίκας ξεχωριστά χρησιμοποιώντας κύτταρα που συλλέγονται από τον όγκο της γυναίκας.
«Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι μια τόσο δύσκολη ασθένεια, επειδή είναι μια διαφορετική ασθένεια από το ένα άτομο στο άλλο» Έτσι, δημιουργήσαμε ένα εμβόλιο ειδικά για κάθε συγκεκριμένο καρκίνο και λειτουργεί μόνο για τον όγκο του ασθενούς », εξηγεί ο συγγραφέας της μελέτης, Δρ Rodney Rocconi. Είναι επικεφαλής της γυναικολογικής ογκολογίας στο Ινστιτούτο Καρκίνου του Πανεπιστημίου South Alabama-Mitchell.
Η Rocconi δήλωσε ότι η διαδικασία δημιουργίας του εμβολίου διαρκεί περίπου μια εβδομάδα. Δεν είχε πληροφορίες σχετικά με το κόστος παραγωγής του εμβολίου. Το εμβόλιο – που χορηγείται ως μηνιαίες ενέσεις – λειτουργεί με την ενίσχυση της αντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος στον καρκίνο.
Επίσης, σταματά την ικανότητα των κυττάρων των όγκων να μεταμφιεστούν ως φυσιολογικά κύτταρα στο ανοσοποιητικό σύστημα. «Ελπίζουμε ότι αυτή η προσέγγιση θα μας επιτρέψει να είμαστε πολύ πιο συγκεκριμένοι από τον ασθενή στον ασθενή και τα ποσοστά ανταπόκρισης μας ήταν εκπληκτικά καλά», είπε. Είκοσι από τις 29 γυναίκες πέτυχε τριετή επιβίωση. Η διάμεση συνολική επιβίωση ήταν λίγο περισσότερο από 41 μήνες, σύμφωνα με την έκθεση. Η θεραπεία ήταν πολύ καλά ανεκτή. Οι πιο συχνές καταγγελίες αφορούσαν θέματα σχετικά με την περιοχή της ένεσης. Μία γυναίκα ανέφερε σημαντική κόπωση.