Καθημερινά χρησιμοποιούμε τη μνήμη μας, ειδικά στο σχολείο ή στο εργασιακό περιβάλλον. Αφορά στην ικανότητά μας να συλλέγουμε νέες πληροφορίες και να προσαρμόζουμε τις απαντήσεις μας ανάλογα.
Η μνήμη μας αποτελεί βασικό μέρος της μαθησιακής διαδικασίας και έχει συνδεθεί με τις ικανότητες γραμματικής και αριθμητικής. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι οι επιστήμονες ερευνούν εάν υπάρχουν “συνταγές επιτυχίας” όταν πρόκειται για τη βελτίωση της μνήμης.
Μέχρι στιγμής, οι μελέτες δεν έχουν προσδιορίσει με ακρίβεια μια αποτελεσματική μέθοδο κατάρτισης του εγκεφάλου για την ενίσχυση των γνωστικών ικανοτήτων του. Αλλά τώρα, οι ερευνητές που εδρεύουν στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη, έκαναν μια νέα προσέγγιση για να ελέγξουν την αποτελεσματικότητα των διαφορετικών μεθόδων εγκεφάλου.
Ανακάλυψαν, για πρώτη φορά, ότι μία άσκηση μπορεί να ενισχύσει σημαντικά την μνήμη εργασίας. “Οι άνθρωποι λένε ότι η γνωστική κατάρτιση είτε λειτουργεί είτε δεν λειτουργεί, γι αυτό έχει σημασία το είδος της εκπαίδευσης που κάνει κάποιος. Αυτή η εργασία φαίνεται να δείχνει τα πιο συνεπή αποτελέσματα και τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην απόδοση και πρέπει να είναι αυτό που εστιάζουμε αν ενδιαφερόμαστε να βελτιώσουμε τη γνώση μέσω της κατάρτισης” αναφέρει η επικεφαλής της μελέτης Dr. Kara J. Blacker. Τα ευρήματα των ερευνητών δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Journal of Cognitive Enhancement.
Εκπαίδευση του εγκεφάλου μέσω εργασιών μνήμης
Η Δρ Blacker και οι συνεργάτες της υποθέτουν ότι οι προηγούμενες μελέτες μπορεί να μην έχουν επικεντρωθεί στις πιο αποτελεσματικές πτυχές του εγκεφάλου όταν προσπαθούν να απαντήσουν στην ερώτηση “Μπορούμε να βελτιώσουμε κάποιες από τις γνωστικές μας ικανότητες;”
Έτσι, στη δική τους μελέτη, οι ερευνητές συνέκριναν δύο βασικούς τύπους δραστηριότητας εγκεφάλου-κατάρτισης. Μετρήθηκαν επίσης η εγκεφαλική δραστηριότητα των συμμετεχόντων τόσο πριν όσο και μετά από αυτές τις ασκήσεις, χρησιμοποιώντας ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG).
Η ομάδα στρατολόγησε 136 νέους ενήλικες (εκ των οποίων οι 44 ήταν άνδρες), οι οποίοι στη συνέχεια χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Όλοι οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν στις ίδιες δοκιμές κατά την έναρξη, προκειμένου να προσδιοριστούν οι ικανότητες μνήμης εργασίας, η προσοχή και τα επίπεδα πληροφοριών. Η δραστηριότητα του εγκεφάλου μετρήθηκε επίσης με EEG στην αρχική τιμή.
Δύο τύποι άσκησης εγκεφάλου αντιμετωπίστηκαν σε αυτή τη μελέτη: “διπλή n-back” και “σύνθετη έκταση”.
Η διπλή εκπαίδευση n-back περιλαμβάνει την ταυτόχρονη λήψη οπτικοακουστικών και ακουστικών πληροφοριών. Σε αυτή την περίπτωση, όπως εξηγείται στην εφημερίδα, “οι καλλιτέχνες είδαν ένα μπλε τετράγωνο σε γκρίζο φόντο σε μία από τις οκτώ χωρικές θέσεις σε μια οθόνη του υπολογιστή και ταυτόχρονα ακούστηκε ένας από τους οκτώ ήχους.” Οι πληροφορίες άλλαζαν συνεχώς και τους ζητήθηκε να θυμούνται τις ακολουθίες που είχαν εκτεθεί πριν από 1 λεπτό, πριν από 2 λεπτά ή λίγα λεπτά πίσω, καθώς αυξήθηκε η δυσκολία της εργασίας.
Στην άλλη άσκηση εγκεφάλου, τη σύνθετη, «ο στόχος του συμμετέχοντος ήταν να θυμάται τη σειρά και τις θέσεις των κόκκινων τετραγώνων που παρουσιάζονται σε ένα πλέγμα 4 x 4». Αυτή η άσκηση, ωστόσο, δεν απαιτούσε συνεχώς την ενημέρωση του “καταστήματος” των πληροφοριών που μόλις έλαβαν.