Για χρόνια, επιστήμονες και ιατροί συζητoύν εάν μεταβολές στην προσωπικότητα και τη συμπεριφορά μπορεί να εμφανίζονται πριν από την έναρξη της νόσου Αλτσχάϊμερ και συναφών μορφών άνοιας.
Τώρα, τα ευρήματα μιας νέας και ολοκληρωμένης μελέτης από την ιατρική σχολή στο πολιτειακό πανεπιστήμιο της Φλόριντα (FSU) και τον αναπληρωτή καθηγητή Antonio Terracciano και τους συνεργάτες του, που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA Psychiatry , δεν βρίσκουν κανένα στοιχείο που να υποστηρίζει την ιδέα ότι οι μεταβολές στην προσωπικότητα αρχίζουν πριν από την κλινική εκδήλωση της ήπιας γνωστικής εξασθένησης (MCI) ή της άνοιας. «Βρήκαμε επίσης ότι η προσωπικότητα παρέμεινε σταθερή, ακόμη και μέσα στα τελευταία χρόνια πριν από την έναρξη της ήπιας γνωστικής εξασθένισης », δήλωσε ο Terracciano.
Ο Terracciano, η αναπληρώτρια καθηγήτρια Αnjelina Sutin και οι λοιποί συν-συγγραφείς από το Εθνικό Ινστιτούτο Γήρανσης εξέτασαν στοιχεία από τη διαχρονική μελέτη γήρανσης της Βαλτιμόρης. Η μελέτη αφορούσε κλινική εκτίμηση και εξέταση της προσωπικότητας από το 1980 έως και τον Ιούλιο του 2016 σε περισσότερα από 2.000 άτομα που αρχικά δεν εμφάνιζαν γνωστική εξασθένηση. Περίπου στο 18% των συμμετεχόντων στη μελέτη αργότερα αναπτύχθηκε MCI ή άνοια. «Συγκρίναμε αν η αλλαγή της προσωπικότητας σε άτομα που αργότερα ανέπτυξαν άνοια διέφερε από εκείνα που παρέμειναν με φυσιολογική γνωστική ικανότητα», δήλωσε ο Terracciano. «Σε αντίθεση με προηγούμενες έρευνες, η μελέτη αυτή εξέτασε πολλαπλά επίπεδα στοιχείων της προσωπικότητας που συλλέχθηκαν μέχρι και 36 χρόνια πριν αναπτυχθεί από τους συμμετέχοντες κάποιο σημείο άνοιας».
Αυτό που οι ερευνητές διαπίστωσαν είναι ότι η τροχιά των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας δεν διέφερε μεταξύ αυτών που θα αναπτύξουν αργότερα άνοια και εκείνων που δεν ανέπτυξαν. Ενώ η αλλαγή της προσωπικότητας δεν ήταν ένα πρώιμο σημάδι της άνοιας, η μελέτη του Terracciano και συνεργατών παρέχει περαιτέρω στήριξη ότι ορισμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας (συμπεριλαμβανομένων των υψηλών επιπέδων νευρωτισμού και των χαμηλών επιπέδων ευσυνειδησίας) αποτελούν παράγοντες κινδύνου για άνοια.
Για τους ιατρούς, οι μεταβολές στην προσωπικότητα παραμείνουν ένας σημαντικός παράγοντας για τη φροντίδα όσων έχουν ήδη βιώσει την κλινική εκδήλωση της MCI ή άνοιας. Η αύξηση της απάθειας, η ευερεθιστότητα, οι αλλαγές στη διάθεση και άλλα συμπτώματα συμπεριφοράς έχουν αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής τόσο για τους ασθενείς όσο και για τους φροντιστές τους.