Για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση για να επιδιορθώσουν μία παραμόρφωση του ποδός, οι ακτινογραφίες που λαμβάνονται αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση μπορούν να παράσχουν μια καλή εκτίμηση του κινδύνου της υποτροπής της παραμόρφωσης, αναφέρει μια μελέτη στο ιατρικό περιοδικό The Journal of Bone and Joint Surgery.
Η υποτροπή μπορεί να προβλεφθεί αξιόπιστα με λίγες απλές μετρήσεις στις μετεγχειρητικές ακτίνες Χ, σύμφωνα με τη νέα έρευνα που πραγματοποίησαν οι νοτιοκορεάτες ερευνητές Chul Hyun Park, MD, PhD, του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Yeungnam και Woo-Chun Lee, MD, PhD , του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Injie στη Σεούλ. Πιστεύουν ότι, με περαιτέρω μελέτη, η χρήση των ίδιων προγνωστικών ακτίνων Χ κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης μπορεί να βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου επανεμφάνισης .
Ο βλαισός μεγάλος δάκτυλος (“hallux valgus”) είναι μια συνήθης παραμόρφωση των ποδιών. Εμφανίζονται σαν γωνίωση στην έσω πλευρά του ποδός, που προκαλείται από την κακή ευθυγράμμιση του μεγάλου δακτύλου του ποδός και του πρώτου μετατάρσιου οστού που το συνδέει με τον αστράγαλο. Όταν η παραμόρφωση του βλαισού μεγάλου δακτύλου γίνει σοβαρή, επώδυνη ή παρεμποδίζει τη βάδιση, μπορεί να γίνει χειρουργική επέμβαση για την επανευθυγράμμιση των οστών.
Δυστυχώς, για πολλούς ασθενείς, ο βλαισός μεγάλος δάκτυλος σταδιακά επιστρέφει μετά το χειρουργείο – προηγούμενες μελέτες έχουν αναφέρει ποσοστά υποτροπής έως και 25%. Οι Δρ. Park και Lee προσπάθησαν να προσδιορίσουν αν οι μετρήσεις που έγιναν σε ακτίνες Χ ρουτίνας, χωρίς φόρτιση, αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση, θα μπορούσαν να προβλέψουν τον κίνδυνο επανεμφάνισης στους μήνες μετά την επέμβαση.
Η μελέτη περιελάμβανε 93 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε διορθωτική χειρουργική επέμβαση επί 117 ποδών. Όλοι οι ασθενείς – πλην δύο – ήταν γυναίκες, γεγονός που αντανακλά το γεγονός ότι οι παραμορφώσεις προκαλούνται συνήθως από σφιχτά, περιοριστικά υποδήματα. Με μέση παρακολούθηση δύο ετών, το ποσοστό επανεμφάνισης ήταν 17% (ορίζεται ως μια γωνία βλαισού μεγάλου δακτύλου-HVA, που σχηματίζεται από τα οστά του δακτύλου και το πρώτο μετατάρσιο οστούν, τουλάχιστον 20 μοιρών).
Οι ασθενείς με μεγαλύτερες προεγχειρητικές και μετεγχειρητικές HVAs είχαν υψηλότερο κίνδυνο υποτροπής. Ο κίνδυνος υποτροπής ήταν 28 φορές μεγαλύτερος όταν η μετεγχειρητική HVA ήταν τουλάχιστον 8 μοιρών από ό, τι όταν η HVA ήταν μικρότερη από 8 μοίρες.