Ασθενείς πιο σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια έχουν υψηλά επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών θυρεοτροπίνη (TSH) και θυροξίνης (T4) και χαμηλότερα επίπεδα της τριιωδοθυρονίνης (Τ3). Τα άτομα με υψηλότερα επίπεδα Τ4 είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν κολπική μαρμαρυγή. Αυτά αναφέρει νέα μελέτης που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Ενδοκρινολογικής Εταιρείας, στο Ορλάντο της Φλόριντα.
«Τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι ασθενείς που έχουν υποκλινικό υποθυρεοειδισμό έχουν αυξημένη πιθανότητα να χρειαστούν μηχανική υποβοήθηση της καρδιάς, καρδιακή μεταμόσχευση ή να πεθάνουν» είπε η επικεφαλής συγγραφέας Lakshmi Kannan, MD, M.Sc., συνεργάτης στο τμήμα Ενδοκρινολογίας, διαβήτη και μεταβολισμού του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια στη Φιλαδέλφεια. «Βρήκαμε επίσης ότι εξετάσεις αίματος που συνήθως εκτελούνται για να αξιολογηθεί η λειτουργία του θυρεοειδούς, συμπεριλαμβανομένων των TSH, Τ4 & Τ3, συσχετίζονται με τη σοβαρότητα της καρδιακής ανεπάρκειας ,» πρόσθεσε η Kannan .
Για να εξεταστούν οι συσχετίσεις μεταξύ των διαταραχών του θυρεοειδούς και του κινδύνου των ανεπιθύμητων εκβάσεων, συμπεριλαμβανομένων της τοποθέτησης συσκευής κοιλιακής υποβοήθησης της μεταμόσχευση καρδιάς, ή του θανάτου, η Kannan και οι συνεργάτες της μελέτησαν τις περιπτώσεις 1.382 ασθενών με προϋπάρχουσα μέτρια έως προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια οι οποίοι εγγράφηκαν στη μελέτη Penn Heart Failure Study.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν κατά μέσο όρο 57 ετών και 35% ήταν γυναίκες. Οι περισσότεροι είχαν καρδιακή ανεπάρκεια κατά New York Heart Association (ΝΥΗΑ) τάξης II (46%) ή III (32%). Οι 153 (11%) ελάμβαναν αγωγή με αμιωδαρόνη και 174 (13%) ελάμβαναν αγωγή με λεβοθυροξίνη. Συνολικά, λιγότερα από 1% των ασθενών είχαν έκδηλο υποθυρεοειδισμό, 6% είχαν υποκλινικό υποθυρεοειδισμό, 88% ήταν ευθυρεοειδικοί, 5% είχαν υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό, και 1% είχαν έκδηλο υπερθυρεοειδισμό.
Μετά την προσαρμογή των στατιστικών μοντέλων τους για την ηλικία, το φύλο, τη φυλή, το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), την αιτιολογία της καρδιακής ανεπάρκειας, καθώς και τη χρήση αμιωδαρόνη και λεβοθυροξίνης (L-Τ4), η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι, σε ασθενείς με προϋπάρχουσα καρδιακή ανεπάρκεια, υψηλότερη TSH, υψηλότερη ελεύθερη Τ4 και χαμηλότερες συγκεντρώσεις Τ3 σχετίζονταν με πιο σοβαρή καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ μόνο η υψηλότερη ελεύθερη Τ4 συσχετίστηκε με κολπική μαρμαρυγή. Επίσης σε αυτόν τον πληθυσμό, ο υποκλινικός υποθυρεοειδισμός με TSH τουλάχιστον 7 mIU/L σχετίσθηκε με χειρότερη επιβίωση.
«Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι η κύρια αιτία νοσηλείας στις Ηνωμένες Πολιτείες, και όταν δεν είναι σε θέση να αντιμετωπισθεί φαρμακευτικά, μπορεί να απαιτήσει μεταμόσχευση καρδιάς ή να οδηγήσει σε θάνατο,» προειδοποίησε η Kannan. «Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για την αξιολόγηση των κινδύνων και των οφελών της υποκατάστασης των θυρεοειδικών ορμονών σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και ήπιες διαταραχές του θυρεοειδούς.»