Μια νέα μελέτη δείχνει ότι διαταραγμένη λειτουργία του θυρεοειδούς μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για την υγεία και την ποιότητα ζωής των ασθενών σε αιμοκάθαρση. Τα ευρήματα εμφανίζονται στο ιατρικό περιοδικό Clinical Journal of the American Society of Νephrology (CJASN) .
Ο υποθυρεοειδισμός είναι σχετικά συχνό νόσημα με επιπολασμό 0,3-0,4%, ενώ ο ηπιότερος υποκλινικός υποθυρεοειδισμός είναι πολύ συχνότερος, με επιπολασμό 4-8%. Ακόμη και μετά την προσαρμογή ως προς την ηλικία, το φύλο και τη φυλή/εθνικότητα χρησιμοποιώντας μοντέλα πολλαπλών μεταβλητών λογικής παλινδρόμησης, έχει διαπιστωθεί διπλάσιος κίνδυνος υποθυρεοειδισμού μεταξύ ατόμων με νεφρική ανεπάρκεια συγκριτικά με υγιείς. Ο επιπολασμός του υποθυρεοειδισμού σε ασθενείς υπό αιμοκάθαρση είναι υψηλός, της τάξης του 15% -25%.
Παρά το γεγονός ότι ο υποθυρεοειδισμός, μια νόσος όπου ο θυρεοειδής αδένας δεν παράγει αρκετή ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών, είναι συχνός σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση, είναι ασαφές το πώς επηρεάζει την υγεία και την ποιότητα της ζωής τους.
Για να διερευνηθεί αυτό το ερώτημα, η Connie Μ Rhee, MD, MSc (από το Πανεπιστήμιο της California, Irvine) και οι συνεργάτες της εξέτασαν στοιχεία από 450 ασθενείς που υποβάλλονταν σε αιμοκάθαρση, από 17 μονάδες αιμοκάθαρσης εξωτερικών ασθενών, οι οποίοι συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια κάθε 6 μήνες σε διάρκεια δύο ετών. Για να αξιολογηθεί η λειτουργία του θυρεοειδούς, οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα στο αίμα των ασθενών της θυρεοτροπίνης, η οποία είναι αυξημένη σε ασθενείς με υποθυρεοειδισμό. Τα υψηλότερα επίπεδα θυρεοτροπίνης σχετίζονταν με προβλήματα σε πολλούς τομείς σχετιζόμενους με την υγεία και την ποιότητα ζωής, συμπεριλαμβανομένων της ενέργειας/κόπωσης, της σωματικής λειτουργίας, και του πόνου.
«Δεδομένου του υψηλού επιπολασμού της δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς και τα χαμηλά επίπεδα της ποιότητας ζωής σε ασθενείς σε αιμοκάθαρση, μελλοντική έρευνα είναι απαραίτητη για τον προσδιορισμό των υποκείμενων μηχανισμών αυτών των συσχετίσεων, και κατά πόσο η θεραπεία υποκατάστασης με θυροξίνη μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής αυτού του πληθυσμού» είπε η Δρ Rhee. «Επιπλέον, καθώς αυτή είναι η πρώτη μελέτη σε ασθενείς σε αιμοκάθαρση που τεκμηριώνει τη συσχέτιση μεταξύ υψηλότερων επιπέδων θυρεοτροπίνης και χαμηλών επιπέδων φυσικής λειτουργίας (ενός ισχυρού προγνωστικού παράγοντα θανάτου), μελλοντικές μελέτες θα καθορίσουν εάν η αντιμετώπιση της θυρεοειδικής νόσου με εξωγενώς χορηγούμενη θυροξίνη μπορεί να βελτιώσει και τη φυσική λειτουργία σε αυτόν τον πληθυσμό».