Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πρίνστον αναφέρουν ότι σε ποντίκια, η φρουκτόζη, μια ζάχαρη που βρίσκεται στα φρούτα, μεταποιείται κυρίως στο λεπτό έντερο, όχι στο ήπαρ όπως είχαν υποψιαστεί προηγουμένως. Τα ζαχαρούχα ποτά και τα επεξεργασμένα τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη κατακλύζουν το λεπτό έντερο και πηγαίνουν το συκώτι για επεξεργασία. Επιπλέον, οι συγγραφείς έμαθαν ότι η ικανότητα του λεπτού εντέρου να επεξεργάζεται φρουκτόζη είναι υψηλότερη μετά από ένα γεύμα. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cell Metabolism.
Τα στοιχεία από προηγούμενες μελέτες σε ζώα και ανθρώπους έχουν δείξει ότι η υπερβολική πρόσληψη ζάχαρης μπορεί να είναι επιβλαβής, ιδιαίτερα στο ήπαρ. Η χρόνια υπερκατανάλωση μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία και να ενισχύσει την αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία μπορεί να προχωρήσει στον διαβήτη. Δύναται ακόμα να συμβάλει στη μη αλκοολική λιπαρή ηπατική νόσο, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος.
“Υπάρχει μια θεμελιώδης φυσιολογική διαφορά στον τρόπο με τον οποίο επεξεργάζονται μικρότερες και μεγαλύτερες ποσότητες ζάχαρης στο σώμα”, εξηγεί ο Joshua D. Rabinowitz από το Ινστιτούτο Ολοκληρωτικής Γονιδιωματικής του Lewis-Sigler στο Πανεπιστήμιο του Princeton, το εργαστήριο του οποίου διεξήγαγε τη μελέτη. Η προγενέστερη άποψη ήταν ότι το ήπαρ επεξεργάζεται όλες τις απορροφούμενες ζάχαρες. Αλλά αυτή η μελέτη έδειξε ότι περισσότερο από το 90% της φρουκτόζης εκκαθαρίστηκε από το λεπτό έντερο σε ποντίκια.
«Μπορούμε να προσφέρουμε κάποια διαβεβαίωση – τουλάχιστον από αυτές τις μελέτες σε ζώα – ότι η φρουκτόζη από μέτριες ποσότητες φρούτων δεν θα φτάσει στο συκώτι», λέει. Ωστόσο, το λεπτό έντερο πιθανότατα αρχίζει να κατακλύζεται με τη ζάχαρη στα μισά του δρόμου μέσα από ένα δοχείο σόδας ή ένα μεγάλο ποτήρι χυμού πορτοκαλιού.
Στη μελέτη, ο Rabinowitz και οι συνεργάτες του μελέτησαν την πορεία της φρουκτόζης με σήμανση ισοτόπου μέσω των πεπτικών συστημάτων εργαστηριακών ποντικών. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η περίσσεια φρουκτόζης που δεν απορροφάται από το λεπτό έντερο συνεχίζεται μέσω του εντέρου στο κόλον. Κατά συνέπεια, έρχεται επίσης σε επαφή με τη φυσική μικροβιακή χλωρίδα του παχέος εντέρου, γνωστή ως μικροβιοκτόνο.
“Το μικροβιοκτόνο έχει σχεδιαστεί για να μην βλέπει ποτέ τη ζάχαρη”, λέει ο Rabinowitz. “Κάποιος μπορεί να φάει μια άπειρη ποσότητα υδατανθράκων, και θα υπάρχει ένα μόριο γλυκόζης που εισέρχεται στο μικροβιοκτόνο. Αλλά μόλις πιείτε τη σόδα ή το χυμό, το μικροβιοκτόνο βλέπει ένα εξαιρετικά ισχυρό θρεπτικό συστατικό που έχει σχεδιαστεί για να μην βλέπει ποτέ . “
Ενώ η μελέτη δεν έδειξε ότι η φρουκτόζη επηρεάζει το μικροβιακό, οι συγγραφείς προτείνουν ότι ένα αποτέλεσμα είναι πιθανό και θα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω για να μάθετε περισσότερα για τις βιολογικές συνέπειες της υψηλής πρόσληψης ζάχαρης.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι το λεπτό έντερο καθαρίζει αποτελεσματικότερα τη φρουκτόζη μετά από ένα γεύμα. «Είδαμε ότι η σίτιση των ποντικών πριν από την έκθεση σε ζάχαρη ενίσχυσε την ικανότητα του λεπτού εντέρου να επεξεργάζεται τη φρουκτόζη», δήλωσε ο Rabinowitz. “Και αυτό προστατεύει το συκώτι και το μικροβιοκτόνο από την έκθεση σε ζάχαρη.” Οι ερευνητές θεωρούν ότι σε κατάσταση νηστείας, όπως κατά την αφύπνιση ή το απόγευμα, το άτομο είναι ιδιαίτερα ευάλωτο στη φρουκτόζη λόγω της μειωμένης ικανότητας επεξεργασίας του στο λεπτό έντερο.