Σε μια νέα μελέτη οι ερευνητές της γενετικής deCODE αποδεικνύουν ότι τα γονικά γονίδια, τόσο αυτά που μεταδίδονται στο παιδί όσο και εκείνα που δεν μεταδίδονται, μπορούν να επηρεάσουν τη μοίρα του παιδιού μέσω της επίδρασής τους στους γονείς και του είδους της φροντίδας που παρέχουν. Οι ερευνητές ονομάζουν αυτό το φαινόμενο “γενετική γονιμοποίηση”.
Η γενετική καλλιέργεια όχι μόνο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε χαρακτηριστικά όπως το μορφωτικό επίπεδο και η ηλικία όταν ένα άτομο έχει το πρώτο του παιδί, επηρεάζει επίσης τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την υγεία και τη διατροφή, όπως το ύψος και τα επίπεδα HDL. Είναι ενδιαφέρον, αλλά ίσως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το μέγεθος των γενετικών επιδράσεων του πατέρα και της μητέρας διαφέρει για ορισμένα χαρακτηριστικά.
Επιπλέον, μπορεί κανείς να επηρεαστεί από τη γενετική φροντίδα από τα αδέλφια και άλλους συγγενείς. Αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να αναδιαμορφώσουν τη συζήτηση της φύσης έναντι της γαλουχίας και να οδηγήσουν σε μια βαθύτερη εκτίμηση της εξελικτικής επιτυχίας της καλλιέργειας σε ανθρώπους και άλλα είδη.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι πολλές από τις πρόσφατες μελέτες γενετικής συσχέτισης επικεντρώθηκαν μόνο στα μεταδιδόμενα αλληλόμορφα. Υπό το πρίσμα των αποτελεσμάτων εδώ, πρέπει να αναγνωριστεί ότι, γενικά, οι εκτιμήσεις των αποτελεσμάτων τους κατέλαβαν τόσο τις άμεσες γενετικές επιδράσεις όσο και τα γενετικά αποτελέσματα.
Η ύπαρξη γενετικής ενδυνάμωσης σχετίζεται επίσης με τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να καθοριστεί και να εκτιμηθεί η κληρονομικότητα, π.χ. αν θα πρέπει να ενσωματωθεί η γενετική συμπεριφορά και, συνεπώς, να συνδεθεί με το ζήτημα της «ανυπαρξίας της κληρονομικότητας» που απασχολεί τους επιστήμονες για περισσότερο από μία δεκαετία.
0
Μεθοδολογικά, η μελέτη αυτή διαφέρει από τις περισσότερες γενετικές μελέτες μεγάλης κλίμακας που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα, καθώς απασχολεί μόνο probands (τα παιδιά) που έχουν τουλάχιστον ένα γονέα γονότυπο. Με τη σύγκριση των επιδράσεων των μεταδιδόμενων και των μη μεταδιδόμενων αλληλόμορφων, τα άμεσα γενετικά αποτελέσματα και οι γενετικές επιδράσεις μπορούν να διαχωριστούν μεταξύ τους.
«Η συζήτηση της φύσης (γονιδίων) έναντι της γαλουχίας συχνά πλαισιώνεται έτσι ώστε οι δύο παράγοντες να αντιμετωπίζονται ως, αν όχι ανταγωνιστικές, ανεξάρτητες δυνάμεις. Η μελέτη αυτή δείχνει ότι όχι μόνο τα γονίδια και η γέννηση συχνά λειτουργούν χέρι-χέρι, υπάρχει μια γενετική βάση για ένα σημαντικό μέρος της διάρκειας ζωής ενός ανθρώπου, είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου εξαρτώμενο από τους γονείς για την επιβίωση και έτσι δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη ότι τα γονίδια θα εξελίσσονται για να επεκταθεί η επιρροή τους μέσω της γαλουχίας », σημειώνει ο Augustine Kong, ο πρώτος συγγραφέας του εγγράφου. Επίσης, εξέφρασε τη λύπη του για το γεγονός ότι: «Έχοντας ελάχιστο ενδιαφέρον για την κοινωνική επιστήμη πριν, αυτή η έρευνα άλλαξε δραστικά τις προοπτικές μου, ιδιαίτερα όσον αφορά την εκτίμησή μου για τη σημασία της οικογένειας».
«Η κατανόηση της λειτουργίας του εγκεφάλου παραμένει μια μεγάλη πρόκληση για τη γενετική και τη βιολογία.Η τάση για την αναπαραγωγή είναι ένα καθοριστικό γνώρισμα για ένα άτομο που είναι αδιαχώριστο από τον εγκέφαλο και όμως είναι πολύ δύσκολο να μετρηθεί ή να προσδιοριστεί ποσοτικά. Να καλλιεργήσουν μπορεί να είναι ένα σημαντικό βήμα προς την κατανόηση της λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου και του τι κάνει τον ανθρώπινο άνθρωπο », δήλωσε ο Kari Stefansson, Διευθύνων Σύμβουλος της deCODE και αντίστοιχος συγγραφέας της εργασίας.
Σημείωσε επίσης ότι “παρά το θησαυρό των ανακαλύψεων γονιδίων που έγιναν με μελέτες σύνδεσης μη-οικογενειακής βάσης την τελευταία δεκαετία περίπου, τα αποτελέσματα εδώ είναι μια υπενθύμιση ότι, χωρίς τα οικογενειακά δεδομένα, η ιστορία μπορεί συχνά να είναι, αν όχι παραμορφωμένη, ατελής.”
Η μελέτη αυτή αξιοποιεί τους μοναδικούς γενετικούς πόρους της deCODE στην Ισλανδία. Συγκεκριμένα, πάνω από το ήμισυ του έθνους είναι γενοτυποποιημένο μαζί με πλούσιες φαινοτυπικές πληροφορίες. Το πιο σημαντικό είναι ότι κάθε ένα από τα γονοτυπικά άτομα έχει κατά μέσο όρο περίπου έναν γονέα και γονότυπο, γεγονός που καθιστά δυνατή την τρέχουσα μελέτη.