Πρόσφατα στο ιατρικό περιοδικό GIE: Gastrointestinal Endoscopy δημοσιεύθηκε νέα μελέτη που αξιολογεί μία θεραπεία για τον οισοφάγο Barrett (BE). Ο BE είναι νόσος κατά την οποία υπάρχουν ασυνήθιστες αλλαγές στα επιθηλιακά κύτταρα του οισοφάγου. Πιστεύεται ότι συνηθέστερα οφείλεται σε φλεγμονή από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (GERD). Μερικές από τις κυτταρικές αλλαγές μπορεί να περιγράφονται ως νεοπλασία ή δυσπλασία, και μερικές φορές αυτές μπορούν να θεωρηθούν προκαρκινικές. Οι ενδοσκοπικές θεραπείες για τον ΒΕ εστιάζουν στην αφαίρεση ή την καταστροφή του προβληματικού αυτού ιστού.
Στη δημοσίευση αναφέρεται ότι η κρυοθεραπεία ψεκασμού υγρού αζώτου (LNSCT) έχει αποδειχθεί ότι είναι μια ασφαλής, καλά ανεκτή, και αποτελεσματική θεραπεία για τις κυτταρικές αλλαγές που συμβαίνουν στον ΒΕ. Η LNSCT χρησιμοποιεί υγρό άζωτο για να «παγώσει» και να καταστρέψει τον νοσούντα ιστό. Η μελέτη εξέτασε τη θεραπεία με LNSCT για την ΒΕ-σχετιζόμενη υψηλού βαθμού δυσπλασία (BE-HGD) και το αδενοκαρκιίνωμα εντός του οισοφαγικού βλεννογόνου (IMC).
Σε αυτή τη μονοκεντρική, αναδρομική μελέτη, οι ασθενείς με ΒΕ-HGD / IMC οποιουδήποτε μήκους που υποβλήθηκαν σε αγωγή με LNSCT παρακολουθήθηκαν με ενδοσκόπηση επιτήρησης και βιοψία μετά τρία έως πέντε έτη. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν ασθενείς με IMC που απομακρύνθηκε πλήρως μετά από ενδοσκοπική εκτομή. Εξετάσθηκαν η έκβαση (που περιελάμβανε την πλήρη εξάλειψη της HGD), η δυσπλασία, και η εντερική μεταπλασία, η ανθεκτικότητα της απάντησης, η θέση των επιμενουσών και υποτροπιαζουσών εστιών εντερικής μεταπλασίας και δυσπλασίας και ο ρυθμός εξέλιξης της νόσου.
Περιλήφθηκαν 50 ασθενείς στην ανάλυση τριών ετών, και 40 ασθενείς στην ανάλυση των πέντε ετών. Αρχική πλήρης εξάλειψη της HGD, δυσπλασίας, και εντερικής μεταπλασίας επιτεύχθηκε σε 98%, 90%, και 60%, αντίστοιχα. Κατά την τριετή παρακολούθηση, τα αντίστοιχα αποτελέσματα ήταν 96% (48/50), 94% (47/50), και 82% (41/50).
Σε πέντε χρόνια, τα αντίστοιχα αποτελέσματα ήταν 93% (37/40), 88% (35/40), και 75% (30/40). Τα ποσοστά επίπτωσης υποτροπιάζουσας εντερικής μεταπλασίας, δυσπλασίας, και / αδενοκαρκινώματος του οισοφάγου HGD μετά την αρχική πλήρη εξάλειψη της εντερικής μεταπλασίας ήταν 12,2%, 4,0%, και 1,4% ανά άτομο-έτος για την πενταετία. Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, σε ασθενείς με ΒΕ-HGD / IMC, η LNSCT είναι αποτελεσματική στην εξάλειψη δυσπλασίας και εντερικής μεταπλασίας. Η εξέλιξη σε αδενοκαρκίνωμα ήταν ασυνήθης, και η επανεμφάνιση της δυσπλασίας αντιμετωπίστηκε επιτυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις.