Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο HSS Journal, το κορυφαίο περιοδικό για την μυοσκελετική έρευνα, διαπίστωσε ότι η εμφάνιση μυοκαρδιακής ισχαιμίας μετά από μείζονα ορθοπεδική χειρουργική επέμβαση σε ασθενείς με παράγοντες καρδιακού κινδύνου είναι υψηλή. Οι ερευνητές του Νοσοκομείου Εξειδικευμένης Χειρουργικής (HSS) συστήνουν μια απλή εξέταση αίματος για τη μέτρηση της τροπονίνης, ενός ενζύμου που είναι γνωστό ότι παίζει ρόλο στις καρδιακές επιπλοκές, για να βοηθήσει στην ταυτοποίηση των ασθενών που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακού συμβάματος μετά τη χειρουργική επέμβαση.
Οι μετεγχειρητικές επιπλοκές μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή και να καταναλώνουν σημαντικούς πόρους υγειονομικής περίθαλψης. Οι ορθοπεδικές χειρουργικές επεμβάσεις αυξάνονται και μέχρι το 2030 μπορεί να πραγματοποιούνται 500.000 ολικές αντικαταστάσεις ισχίου και τρία εκατομμύρια συνολικές αντικαταστάσεις γόνατος ανά έτος στις ΗΠΑ. “Τα καρδιαγγειακά επεισόδια είναι οι πιο σοβαρές επιπλοκές μετά από μείζονες ορθοπαιδικές χειρουργικές επεμβάσεις και οι ασθενείς με ισχαιμία του μυοκαρδίου διατρέχουν σημαντικό κίνδυνο”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Dr. Michael K. Urban, MD, PhD, από το τμήμα αναισθησιολογίας, του HSS. “Προτείνουμε την μέτρηση των επιπέδων της τροπονίνης, η οποία απελευθερώνεται στο αίμα κατά τη διάρκεια της καρδιακής βλάβης. Η ταυτοποίηση των ασθενών με αυξημένα επίπεδα τροπονίνης μας επιτρέπει να παρεμβαίνουμε για να αποφύγουμε περαιτέρω καρδιακά συμβάντα για να βελτιώσουμε το αποτέλεσμα και να μειώσουμε το συνολικό κόστος της περίθαλψης”.
Οι αυξήσεις του πλάσματος στο ένζυμο τροπονίνη I (cTnI) σχετίζονται με μυοκαρδιακά συμβάματα μετά από μείζονα χειρουργική επέμβαση και έχουν αποδειχθεί ότι είναι ένας πιο συγκεκριμένος δείκτης καρδιακής βλάβης σε σύγκριση με άλλους. Η μελέτη αυτή διαπίστωσε ότι οι ασθενείς με μετεγχειρητικώς υψηλότερα επίπεδα cTnI ήταν πιο πιθανό να έχουν καρδιακές επιπλοκές κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης αντικατάστασης ισχίου ή γόνατος ή σπονδυλοδεσίας. Επιπλέον, ορισμένες επεμβάσεις όπως η σπονδυλοδεσία βρέθηκαν να θέτουν τον ασθενή σε σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο σε σύγκριση με τις επεμβάσεις αντικατάστασης άρθρωσης.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η εμφάνιση μετεγχειρητικής ισχαιμίας του μυοκαρδίου (που καθορίζεται από αυξημένη cTnI) μετά από μείζονα ορθοπεδική χειρουργική επέμβαση σε ασθενείς με καρδιακούς παράγοντες κινδύνου είναι υψηλή (8,7%). Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ενός έτους, πραγματοποιήθηκαν 10.627 ορθοπεδικές επεμβάσεις στο HSS και 805 ασθενείς ταυτοποιήθηκαν ως διατρέχοντες κίνδυνο για μετεγχειρητική ισχαιμία του μυοκαρδίου. Από τους ορθοπεδικούς ασθενείς σε κίνδυνο, περίπου το 20% είχαν αυξημένα επίπεδα τροπονίνης, αλλά λιγότερο από 9% είχαν επίπεδα τροπονίνης που υποδήλωναν μυοκαρδιακή βλάβη. Από τους ασθενείς με αυξημένα επίπεδα τροπονίνης, το 31% είχε μετεγχειρητικές καρδιακές επιπλοκές. Σχεδόν το 90% των ισχαιμικών συμβαμάτων του μυοκαρδίου συνέβη την τρίτη ημέρα μετά τη χειρουργική επέμβαση.